1 КАРЫНФЯНАЎ 12:18-27

Бог разьмеркаваў чэлесы, кожнаму ў целе, як Яму было заўгодна. А калі б усе былі адным чэлесам, дык дзе было б цела? А цяпер чэлесаў многа, а цела адно. Ня можа вока сказаць руцэ: ты мне не патрэбная; альбо ж таксама галава нагам: вы мне не патрэбныя. Наадварот, чэлесы цела, якія здаюцца слабейшымі, намнога больш патрэбныя, і якія нам здаюцца меней высакароднымі ў целе, іх мы якраз і атачаем найбольшым дбаньнем; і няпрыстойныя нашыя чэлесы патрабуюць асаблівага ўпрыстойваньня, а прыстойныя нашыя чэлесы ня маюць патрэбы ў гэтым. Але Бог так суразьмерыў цела, што менш дасканаламу чэлесу наказаў большае дбаньне, каб ня было падзелу ў целе, а ўсе чэлесы аднолькава рупіліся адзін пра аднаго. Таму, калі пакутуе адзін чэлес, пакутуюць разам зь ім усе чэлесы; славіцца адзін чэлес, зь ім радуюцца ўсе чэлесы. І вы - цела Хрыстовае, а паасобку - чэлесы.