Бо, як цела адно, але мае многа чэлесаў, і ўсе чэлесы аднаго цела, хоць іх многа, складаюць адно цела, - так і Хрыстос.
Бо ўсе мы адным Духам хрысьціліся ў адно цела, Юдэі альбо Эліны, рабы альбо вольнікі, і ўсе напоены адным Духам.
А цела не з аднаго чэлеса, а з многіх.
Калі нага кажа: я не належу да цела, бо я ня рука, дык няўжо яна таму не належыць да цела?
І калі вуха скажа: я не належу да цела, бо я ня вока, дык няўжо яно таму не належыць да цела?
Калі ўсё цела - вока, дык дзе слых? Калі ўсё - слых, дык дзе нюх?
Бог разьмеркаваў чэлесы, кожнаму ў целе, як Яму было заўгодна.
А калі б усе былі адным чэлесам, дык дзе было б цела?
А цяпер чэлесаў многа, а цела адно.
Ня можа вока сказаць руцэ: ты мне не патрэбная; альбо ж таксама галава нагам: вы мне не патрэбныя.
Наадварот, чэлесы цела, якія здаюцца слабейшымі, намнога больш патрэбныя,
і якія нам здаюцца меней высакароднымі ў целе, іх мы якраз і атачаем найбольшым дбаньнем;
і няпрыстойныя нашыя чэлесы патрабуюць асаблівага ўпрыстойваньня, а прыстойныя нашыя чэлесы ня маюць патрэбы ў гэтым. Але Бог так суразьмерыў цела, што менш дасканаламу чэлесу наказаў большае дбаньне,
каб ня было падзелу ў целе, а ўсе чэлесы аднолькава рупіліся адзін пра аднаго.
Таму, калі пакутуе адзін чэлес, пакутуюць разам зь ім усе чэлесы; славіцца адзін чэлес, зь ім радуюцца ўсе чэлесы.
І вы - цела Хрыстовае, а паасобку - чэлесы.
Bible App
Біблія для дзяцей
