Не хачу пакінуць вас, браты, і каб вы ня ведалі, што бацькі нашыя ўсе былі пад хмараю, і ўсе прайшлі праз мора;
і ўсе хрысьціліся ў Майсея ў хмары і ў моры;
і ўсе елі адну і тую самую духоўную страву;
і ўсе пілі адно і тое самае духоўнае пітво, бо пілі з духоўнай скалы, якая ішла сьледам за імі; а скала тая была Ісус Хрыстос.
Але ня шмат каго ўпадабаў Бог; бо яны панішчаны былі ў пустыні.
А гэта былі прыклады нам, каб мы не самахоціліся на ліхое, а самахоціліся яны.
Ня будзьце таксама ідалапаклонцамі, як некаторыя зь іх, пра якіх напісана: «людзі селі есьці і піць, і ўсталі бавіцца».
Ня будзем блудадзейнічаць, як некаторыя зь іх блудадзейнічалі, і ў адзін дзень загінула іх дваццаць тры тысячы.
Ня будзем спакушаць Хрыста, як некаторыя зь іх спакушалі і загінулі ад зьмеяў.
Не наракайце, як некаторыя зь іх наракалі і загінулі ад зьнішчальніка.
Усё гэта адбывалася зь імі, як вобразы; а апісана ў настаўленьне нам, што дасягнулі канца вякоў.
А таму, хто думае, што ён стаіць, глядзі, каб ня ўпасьці.
Вас апанавала спакуса не якая, а чалавечая; і верны Бог, Які не дапусьціць, каб вас спакушалі звыш сілы, але пры спакушэньні дасьць і палёгку, каб вы маглі ператрываць.
Bible App
Біблія для дзяцей
