МАРКА 5:1-13

І прыйшлі на другі бок мора ў край Гадарэнскі. І калі выйшаў Ён з чаўна, адразу пераняў Яго чалавек з магілаў, [апанаваны] нячыстым духам, які меў жытло ў магілах, і ніхто ня мог яго зьвязаць ланцугамі. Бо шмат разоў зьвязвалі яго кайданамі і ланцугамі, і ён рваў ланцугі і разьбіваў кайданы, і ніхто ня мог утаймаваць яго. І ён заўсёды днём і ноччу ў магілах і ў гарах крычаў і біў сябе камянямі. І, здалёк убачыўшы Ісуса, прыбег, і пакланіўся Яму, і, закрычаўшы моцным голасам, сказаў: «Што мне і Табе, Ісус, Сын Бога Найвышэйшага? Заклінаю Цябе Богам, ня мучай мяне». Бо [Ісус] сказаў яму: «Вый­дзі, духу нячысты, з гэтага чалавека». І спытаўся ў яго: «Якое імя тваё?» А ён адказаў, кажучы: «Маё імя — легіён, бо нас многа». І вельмі прасіў Яго, каб не выганяў іх прэч з гэтага краю. А там каля гары пасьвіўся вялікі гурт сьвіньняў. І прасілі Яго ўсе дэманы, кажучы: «Пашлі нас у сьвіньняў, каб мы ў іх увайшлі». І Ісус адразу дазволіў ім. І, выйшаўшы, духі нячыстыя ўвайшлі ў сьвіньняў, і рынуўся гурт са стромы ў мора, а было іх каля дзьвюх тысячаў, і патанулі ў моры.