Убачыўшы натоўпы, Ён узыйшоў на гару, і, калі сеў, падыйшлі да Яго вучні Ягоныя.
І Ён, расчыніўшы вусны Свае, навучаў іх, кажучы:
«Шчасьлівыя ўбогія духам, бо іх ёсьць Валадарства Нябеснае.
Шчасьлівыя тыя, што плачуць, бо яны будуць суцешаныя.
Шчасьлівыя ціхія, бо яны возьмуць у спадчыну зямлю.
Шчасьлівыя тыя, што прагнуць і смагнуць праведнасьці, бо яны будуць насычаныя.
Шчасьлівыя міласьцівыя, бо яны будуць памілаваныя.
Шчасьлівыя чыстыя сэрцам, бо яны Бога ўбачаць.
Шчасьлівыя міратворцы, бо яны сынамі Божымі будуць названыя.
Шчасьлівыя тыя, каго перасьледуюць за праведнасьць, бо іх ёсьць Валадарства Нябеснае.
Шчасьлівыя вы, калі дзеля Мяне будуць зьневажаць вас, і перасьледаваць, і казаць усякае злое слова хлусьліва.
Радуйцеся і весяліцеся, бо вялікая нагарода вашая ў небе; бо так перасьледавалі прарокаў, якія былі раней за вас.
Вы — соль зямлі. Калі ж соль згубіць сілу, то чым зробіш яе салёнаю? Яна ўжо ні на што не надаецца, хіба толькі выкінуць яе вон на патаптаньне людзям.
Вы — сьвятло сьвету. Ня можа схавацца горад, які стаіць на вяршыні гары.
Ніхто не запальвае сьвечку, каб паставіць яе пад пасудзінай, але на сьвечніку, і яна сьвеціць усім, хто ёсьць у доме.
Гэтак няхай сьвятло вашае сьвеціць перад людзьмі, каб яны бачылі вашыя добрыя справы і славілі Айца вашага, Які ў небе.
Bible App
Біблія для дзяцей
