І вось, быў у Ерусаліме чалавек на імя Сымон. І быў ён чалавек праведны і пабожны, які чакаў пацяшэньня Ізраіля, і Дух Сьвяты быў на ім.
І было яму сказана ад Духа Сьвятога, што ён ня ўбачыць сьмерці, пакуль ня ўбачыць Хрыста Госпадавага.
І прыйшоў ён у Духу ў сьвятыню. І калі бацькі прынесьлі Дзіцятка Ісуса, каб выканаць над Ім абрад паводле Закону,
ён узяў Яго на рукі свае, і дабраславіў Бога, і сказаў:
«Цяпер адпускаеш слугу Твайго, Уладару, паводле слова Твайго, у супакоі,
бо бачылі вочы мае збаўленьне Тваё,
якое прыгатаваў Ты перад абліччам усіх народаў,
сьвятло для асьветы паганаў, і славу народу Твайго, Ізраіля».
А Язэп і маці Ягоная зьдзіўляліся сказанаму пра Яго.
І дабраславіў іх Сымон, і сказаў Марыі, маці Ягонай: «Вось, ляжыць Гэты на падзеньне і паўстаньне многіх у Ізраілі, і на знак, якому працівіцца будуць.
І табе самой меч пранікне ў душу, каб выявіліся думкі многіх сэрцаў».
І была Ганна прарочыца, дачка Фануэля, з калена Асэра. Яна была ў вельмі старым веку, з мужам ад дзявоцтва свайго пражыла сем гадоў.
І была яна ўдава гадоў васьмідзесяці чатырох, якая не адыходзіла ад сьвятыні, постам і просьбаю служачы [Богу] дзень і ноч.
І яна, у тую гадзіну прыйшоўшы, узносіла хвалу Госпаду і гаварыла пра Яго ўсім, якія чакалі выбаўленьня ў Ерусаліме.