Як ужо многія намагаліся напісаць аповесьць пра падзеі, якія ў нас адбыліся,
як пераказалі нам тыя, што былі ад пачатку відавочцамі і сталіся паслугачамі Слова,
надумаў і я, прайшоўшы ўсё нанова, дакладна па парадку апісаць табе, вяльможны Тэафілю,
каб ты пазнаў надзейнасьць словаў, у якіх быў навучаны.
Сталася ў дні Ірада, валадара Юдэйскага, [быў] сьвятар з Абіявае чаргі, на імя Захарыя, і жонка ягоная з дачок Аарона, і імя яе — Альжбета.
Былі яны абое праведныя перад Богам, ходзячы паводле прыказаньняў і пастановаў Госпада беззаганна.
І не было ў іх дзіцяці, таму што Альжбета была няплодная, і абое яны былі пажылыя ў гадах сваіх.
І сталася, калі ў парадку чаргі сваёй ён спаўняў абавязак сьвятарскі перад Богам,
выпала яму паводле звычаю сьвятароў кадзіць, увайшоўшы ў бажніцу Госпадаву.
І ўсё мноства народу звонку малілася ў час каджэньня.
І зьявіўся яму анёл Госпада, які стаў з правага боку кадзільнага ахвярніку.
І ўстрывожыўся Захарыя, убачыўшы яго, і ахапіў яго страх.
Анёл жа сказаў яму: «Ня бойся, Захарыя! Бо пачутая просьба твая, і жонка твая Альжбета народзіць табе сына, і дасі яму імя Ян.
І будзе табе радасьць і вясёласьць, і многія ўзрадуюцца нараджэньню ягонаму.
Бо ён будзе вялікі перад Госпадам, і ня будзе піць віно і сікеру, і Духам Сьвятым напоўніцца яшчэ ва ўлоньні маці сваёй.
І многіх з сыноў Ізраіля зьверне да Госпада, Бога іхняга.
І будзе ісьці перад Ім у духу і сіле Ільлі, каб вярнуць сэрцы бацькоў дзецям, і непаслухмяным — лад думак праведнікаў, каб падрыхтаваць Госпаду народ падрыхтаваны».
І сказаў Захарыя анёлу: «З чаго даведаюся я гэтае? Бо я — стары, і жонка мая ў гадах пажылых».
І, адказваючы, сказаў яму анёл: «Я — Габрыэль, які стаю перад Богам, і я пасланы гаварыць з табою і дабравесьціць табе гэтае.
І вось, будзеш ты маўчаць, і ня зможаш гаварыць да дня, калі гэта станецца, за тое, што не паверыў словам маім, якія споўняцца ў свой час».
І чакаў народ Захарыю, і дзівіўся, што ён марудзіць у бажніцы.
А ён, выйшаўшы, ня мог гаварыць да іх; і зразумелі, што бачыў відзеж у бажніцы; і ён ківаў ім, і застаўся немы.
І сталася, калі скончыліся дні службы ягонай, ён вярнуўся ў дом свой.
Пасьля гэтых дзён зачала Альжбета, жонка ягоная, і хавала гэта пяць месяцаў, кажучы:
«Гэтак учыніў мне Госпад у дні, калі глянуў на мяне, каб зьняць з мяне ганьбу між людзьмі».
А ў шосты месяц быў пасланы анёл Габрыэль ад Бога ў горад Галілейскі, называны Назарэт,
да дзяўчыны, заручанай з мужам на імя Язэп, з дому Давіда; а імя дзяўчыны — Марыя.
І, увайшоўшы да яе, анёл сказаў: «Радуйся, дабрадатная! Госпад з табою; дабраслаўлёная ты між жанчынамі».
Яна ж, убачыўшы яго, устрывожылася ад словаў ягоных і разважала, што гэта было за прывітаньне.
І сказаў ёй анёл: «Ня бойся, Марыя! Бо ты знайшла ласку ў Бога.
І вось, ты зачнеш ва ўлоньні і народзіш Сына, і дасі Яму імя Ісус.
Ён будзе вялікі і Сынам Найвышэйшага назавецца, і дасьць Яму Госпад Бог пасад Давіда, бацькі Ягонага.
І Ён будзе валадарыць над домам Якуба на вякі, і Валадарству Ягонаму ня будзе канца».
А Марыя сказала анёлу: «Як гэта будзе, калі я не спазнала мужа?»
І, адказваючы, анёл сказаў ёй: «Дух Сьвяты зыйдзе на цябе, і сіла Найвышэйшага ахіне цябе. І дзеля гэтага тое, што народзіцца Сьвятое, Сынам Божым назавецца.
Вось і Альжбета, сваячка твая, і яна зачала сына ў старасьці сваёй, і вось ужо шосты месяц у яе, якую называюць няплоднай.
Бо ў Бога ніводнае слова ня будзе бяз сілы».
І сказала Марыя: «Вось я — служка Госпада; няхай станецца мне паводле слова твайго». І адыйшоў ад яе анёл.
Устаўшы, Марыя ў тыя дні шпарка пайшла ў горную краіну, у горад Юды,
і ўвайшла ў дом Захарыі, і прывітала Альжбету.
І сталася, калі Альжбета пачула прывітаньне Марыі, узварухнулася дзіцятка ва ўлоньні яе, і Альжбета напоўнілася Духам Сьвятым.
І ўсклікнула яна моцным голасам, і сказала: «Дабраслаўлёная ты між жанчынамі, і дабраслаўлёны плод улоньня твайго.
І адкуль гэта мне, што прыйшла маці Госпада майго да мяне?
Бо вось, як голас вітаньня твайго дайшоў да вушэй маіх, узварухнулася вясёла дзіцятка ва ўлоньні маім.
І шчасьлівая тая, якая паверыла, бо зьдзейсьніцца сказанае ёй ад Госпада».
І сказала Марыя: «Узьвялічвае душа мая Госпада,
і ўзрадаваўся дух мой у Богу, Збаўцы маім,
бо Ён глянуў на паніжэньне служкі Сваёй. Бо вось, адгэтуль шчасьліваю будуць называць мяне ўсе пакаленьні,
бо вялікае ўчыніў мне Магутны, і сьвятое імя Яго,
і міласэрнасьць Ягоная з пакаленьня ў пакаленьне для тых, якія баяцца Яго.
Ён зьявіў уладу рамяном Сваім, расьсеяў ганарыстых думкамі сэрца іхняга;
скінуў моцных з пасадаў і ўзьвялічыў пакорных;
галодных насыціў дабром, а багатых адпусьціў ні з чым.
Падтрымаў Ізраіля, юнака Свайго, успомніў пра міласэрнасьць,
як гаварыў адносна бацькоў нашых, адносна Абрагама і насеньня ягонага на вякі».
Прабыла ж Марыя з ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом свой.
Bible App
Bible App for Kids
