ЁЎ 36
36
Ёў 36
1 І працягваў Элігу, і сказаў:
2 «Пачакай мяне трохі, і я пакажу табе, што маю яшчэ словы пра Бога.
3 Пачну здалёк навучаньне маё, і Творцу майму аддам праведнасьць.
4 Бо праўдзівыя і без падману словы мае, і з табою я дасканалы ў веданьні.
5 Вось, Бог магутны і не адкідае нікога, Ён магутны моцай сэрца.
6 Ён не дае жыць бязбожніку, але дае суд убогаму.
7 Не адварочвае Ён ад праведных вачэй Сваіх, але саджае іх з валадарамі на пасадзе назаўжды, і яны ўзвышаюцца.
8 І калі яны закаваныя ў кайданы і зьвязаныя путамі гора,
9 Ён паказвае ім учынкі іхнія і злачынствы іхнія, што яны памножыліся.
10 І Ён адкрывае вуха іхняе, каб навучыць іх, і гаворыць ім, каб адвярнуліся ад ліхоты.
11 Калі паслухаюцца і будуць служыць Яму, яны пражывуць дні свае ў дабрабыце і гады свае — у прыемнасьці.
12 А калі не паслухаюцца, тады загінуць ад дзіды і памруць з нястачы веданьня.
13 Крывадушнікі складаюць гнеў у сэрцы сваім і ня клічуць [Бога], калі Ён закоўвае іх [у кайданы].
14 У марнасьці памірае душа іхняя і жыцьцё іхняе між распусьнікамі.
15 Ён ратуе ўбогага з уціску ягонага і адкрывае вуха ягонае ў трывозе.
16 Таксама цябе Ён выбавіць з цясноты на прастору, дзе няма ўціску, і будзе поўнае тлушчу ўсё на стале тваім.
17 Але ты поўны меркаваньняў бязбожных, і чакаюць цябе суд і вырак.
18 Няхай не зьвядзе цябе гнеў, і вялікі выкуп няхай ня скрывіць [шляхоў] тваіх.
19 Ці ў няшчасьці крык твой дапаможа або намаганьні сілы тваёй?
20 Не жадай тае ночы, калі народы паднімаюцца з месцаў сваіх.
21 Сьцеражыся, каб не зьвярнуўся да злачынства, бо праз яго ты спазнаеш гора.
22 Вось, Бог узьвялічаны ў моцы Сваёй. Які настаўнік падобны да Яго?
23 Хто можа вызначыць шляхі Ягоныя? І хто можа сказаць Яму: “Ты ўчыніў зло”?
24 Памятай, каб услаўляць учынкі Ягоныя, пра якія сьпяваюць людзі.
25 Усе людзі бачаць гэта, кожны прыглядаецца здалёк.
26 Вось, Бог вялікі і перавышае веданьне нашае; лік гадоў Ягоных — неаблічальны.
27 Ён зьбірае кроплі вады, і падаюць яны дажджом з хмары Ягонай.
28 Яны цякуць з хмараў і выліваюцца на многіх людзей.
29 Хто можа разумець разьлегласьць аблокаў і грымоты намёту Ягонага?
30 Вось, Ён расьцягнуў вакол Сябе сьвятло Сваё і закрывае глыбіні мора.
31 Адтуль Ён судзіць народы, і шчодра корміць іх.
32 У руках Сваіх Ён трымае маланку і загадвае ёй, куды цэліць.
33 Грукат ейны паведамляе пра яе, нават статкі адчуваюць прыход яе.
Цяпер абрана:
ЁЎ 36: БББ
Пазнака
Падзяліцца
Капіяваць
Хочаце, каб вашыя адзнакі былі захаваны на ўсіх вашых прыладах? Зарэгіструйцеся або ўвайдзіце
© Antoni Bokun