БЫЦЬЦЁ 37:5-11

I сьніў Язэп сон, і расказаў братам сваім, і яны яшчэ больш зьненавідзелі яго. І ён сказаў ім: «Паслухайце, калі ласка, сон гэты, які я сьніў. I вось, мы вяжам снапы сярод поля; і вось, устаў сноп мой, і так стаяў; і вось, абступілі яго снапы вашыя і пакланіліся снапу майму». I сказалі яму браты ягоныя: «Няўжо валадарачы, ты будзеш валадарыць над намі? Ці, пануючы, будзеш панаваць над намі?» I яшчэ больш зьненавідзелі яго за сны ягоныя і за словы ягоныя. I сьніў ён яшчэ другі сон, і расказаў яго братам сваім, і сказаў: «Вось, я сьніў яшчэ сон. І вось, сонца, і месяц, і адзінаццаць зорак кланяліся мне». I ён распавёў бацьку свайму і братам сваім; і насварыўся на яго бацька ягоны, і сказаў яму: «Што гэта за сон, які ты сьніў? Ці ж прыходзячы, прыйду я, і маці твая, і браты твае, каб пакланіцца табе да зямлі?» I зайздросьцілі яму браты ягоныя, а бацька ягоны захоўваў гэтае слова.

Бясплатныя планы чытання і малітвы, звязаныя з БЫЦЬЦЁ 37:5-11