ДЗЕІ 3:1-10

Пётар жа і Ян ішлі разам у сьвятыню а дзявятай гадзіне малітвы. І нейкі чалавек, кульгавы ад чэрава маці сваёй, якога насілі і кожны дзень лажылі ля дзьвярэй сьвятыні, называных Прыгожымі, прасіць міласьціну ў тых, якія ўваходзяць у сьвятыню, убачыўшы Пятра і Яна, што меліся ўвайсьці ў сьвятыню, прасіў у іх міласьціны. А Пётар, які з Янам углядаўся на яго, сказаў: «Паглядзі на нас». Ён жа ўзіраўся на іх, чакаючы нешта ад іх узяць. А Пётар сказаў: «Срэбра і золата няма ў мяне. А што маю, тое даю табе: у імя Ісуса Хрыста з Назарэту ўстань і хадзі!» І, узяўшы яго за правую руку, падняў. І адразу ўмацаваліся ногі і косткі ягоныя, і ён, падскочыўшы, стаў, і хадзіў, і ўвайшоў з імі ў сьвятыню, ходзячы, і скачучы, і хвалячы Бога. І ўвесь народ бачыў яго, як хадзіў і хваліў Бога. І пазналі яго, што ён быў той, які дзеля міласьціны сядзеў ля Прыгожых дзьвярэй сьвятыні; і напоўніліся страхам і зьдзіўленьнем ад таго, што здарылася з ім.