Папулярныя біблейскія вершы з Ewangelia Jana 14

Падзяліцца

Pokój wam pozostawiam, mój pokój wam daję; nie taki jak daje świat, ja wam daję; niech nie wpada w zamęt wasze serce, ani niech się nie trwoży.

Mówi mu Jezus: Ja jestem drogą, prawdą i życiem; nikt nie przychodzi do Ojca, chyba, że przeze mnie.

Niech się nie niepokoi wasze serce; wierzcie względem Boga i wierzcie względem mnie.

Zaś pocieszyciel, Duch Święty, którego w moim Imieniu pośle Ojciec, on was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co wam powiedziałem.

Tym, co ma moje polecenia oraz je zachowuje jest ten, kto mnie miłuje; zaś miłujący mnie zostanie umiłowany przez mego Ojca i ja go będę miłował oraz mu objawię samego siebie.

Ja także poproszę Ojca, a da wam innego pocieszyciela, aby był z wami na wieczność, Ducha Prawdy, którego świat nie może przyjąć, bo go nie widzi, ani nie zna; wy go znacie, gdyż ponad wami mieszka i w was będzie.

A to, o co poprosicie w moim Imieniu to uczynię, aby został wyniesiony Ojciec w Synu. Jeśli o coś mnie poprosicie w moje Imię ja to uczynię.

Jeśli mnie miłujecie, zachowujcie moje polecenia.

W domu mojego Ojca są liczne mieszkania; zaś jeśli nie, to bym wam powiedział

idę przygotować wam miejsce. A gdy odejdę oraz przygotuję wam miejsce, znowu przychodzę i ze sobą zabiorę was do siebie, abyście gdzie ja jestem, także wy żyli.

Mówi mu Tomasz: Panie, nie wiemy gdzie odchodzisz; jak możemy znać drogę?