Папулярныя біблейскія вершы з ЭКЛЕЗІЯСТА 1

Падзяліцца

Бо пры многасьці мудрасьці множыцца й скруха; і хто памнажае спазнаньне, той памнажае і боль.

Што было, тое і будзе; што рабілася, тое й рабіцьмецца, і нічога новага пад сонцам няма.

Усё існае - поўніцца працай; ня можа ўсяго чалавек пакласьці на словы: не насыціцца бачаньнем вока; не напоўніцца слуханьнем вуха.

Пустая марнасьць сказаў Эклезіяст, пустая марнасьць, - усё марнасьць! Якая карысьць чалавеку ад усёй працы ягонай, якую ён робіць пад сонцам?

Я ўсе дзеі пабачыў, якія пад сонцам чыняцца, і вось, усё - марнасьць і пагоня за ветрам!

Пакаленьне прыходзіць, і пакаленьне праходзіць, а зямля векавечна стаіць.

Няма памяці пра былое; ды і пра тое, што будзе, не застанецца згадкі між тымі, што прыйдуць пасьля.

І паклаў я на сэрца помысел мой, каб мудрасьць уведаць, спасьцігнуць шаленства і неразумнасьць; спазнаў, што і гэта - пагоня за ветрам.