Папулярныя біблейскія вершы з Lucas 18

Падзяліцца

Ginsugiran pa gid ni Jesus ang iya mga sumulunod sang isa ka paanggid para tudluan sila sa pagpangamuyo permi kag indi madulaan sing paglaom.

Ang Dios pa ayhan! Indi gid mahimo nga indi niya paghatagan hustisya ang iya katawhan nga nagapanawag sa iya adlaw-gab-i. Sigurado gid nga indi niya sila pagpabay-an. Ang matuod, buligan niya sila gilayon. Pero kon magbalik na ako nga Anak sang Tawo diri sa kalibutan, may makita ayhan ako nga mga tawo nga nagatuo?”

Ginsabat sila ni Jesus, “Ang indi mahimo sang tawo mahimo sang Dios.”

Sang premiro indi magbulig ang huwis. Pero sang ulihi, tungod nga sige ang pagbalik-balik sang balo kag ginadisturbo siya permi, naghunahuna siya nga bisan wala siya nagakahadlok sa Dios kag baliwala lang sa iya ang iya isigkatawo, magabulig na lang siya para makuha sang balo ang hustisya agod indi na siya matak-an sa iya nga pagbalik-balik.”

Sa pagkamatuod, ang bisan sin-o nga indi magpasakop sa paghari sang Dios pareho sang pagpasakop sang mga bata nga ini indi gid malakip sa paghari sang Dios.”

Pero gintawag ni Jesus ang mga bata nga magpalapit sa iya, kag nagsiling siya sa iya mga sumulunod, “Pabay-i lang ninyo ang mga bata nga magpalapit sa akon. Indi ninyo sila pagpunggi, kay ang mga pareho sa ila nasakop sa paghari sang Dios.

Nagsiling si Jesus sa iya, “Makakita ka na. Ang imo pagtuo nag-ayo sa imo.”

Nagsabat si Jesus sa iya, “Ngaa nagasiling ka nga maayo ako? Wala gid sing bisan sin-o nga maayo kundi ang Dios lang.