Алілуя.
Слаўце Госпада, бо Ён добры, бо навечна ласка Ягоная.
Хто выкажа магутнасьць Госпада, хто абвесьціць усю славу Ягоную?
Дабрашчасныя - хто трымаецца права, хто чыніць па праўдзе ва ўсякі час!
Спамяні пра мяне, Госпадзе, у зычлівасьці да народу Твайго; наведай мяне ратаваньнем Тваім,
каб угледзеў я дабрадзенства выбранцаў Тваіх, каб радаваўся я радасьцю народу Твайго, каб хваліўся я спадчынаю Тваёю.
Зграшылі мы з бацькамі нашымі, учынілі бяспраўе, скрывілі праўду.
Бацькі нашыя ў Егіпце не зразумелі цудаў Тваіх, не памяталі безьлічы міласьцяў Тваіх і ўзбунтаваліся каля мора, Чэрмнага мора.
Але Ён уратаваў іх дзеля імя Свайго, каб паказаць магутнасьць Сваю.
Грозна прамовіў мору Чэрмнаму, і яно высахла; і правёў іх прадоньнем, як па сухім;
і ўратаваў іх ад рукі ненавісьніка і выбавіў іх ад рукі ворага.
Воды накрылі ворагаў іхніх; ніводнага зь іх не засталося.
І паверылі яны словам Ягоным, і пасьпявалі славу Яму.
Але неўзабаве забылі дзеі Ягоныя, не дачакаліся Ягонага пажаданьня:
і загарэліся ў пустыні пажадай, і спакусілі Бога ў бязьлюднай.
І Ён выканаў іхнюю просьбу, але паслаў на іх душы пошасьць.
І пазайздросьцілі ў табары Майсею і Аарону, сьвятому Гасподняму.
Раскалолася зямля, і паглынула Датана, і накрыла Ааронавую зборню.
І загарэўся вагонь на зборні іхняй, полымя папаліла бязбожных.
Зрабілі цяля каля Харыва, і пакланіліся ідалу;
і памянялі славу сваю на выяву вала, які есьць траву.
Забыліся Бога, Збаўцу свайго, Які велічнае ў Егіпце ўчыніў,
дзівоснае ў зямлі Хамавай, страшэннае каля Чэрмнага мора.
І хацеў вынішчыць іх, калі б Майсей, выбранец Ягоны, ня стаў прад Ім у расколіне, каб адвесьці ятру Ягоную, не пагубіць іх.
І пагардзілі яны зямлёю жаданаю, ня верылі слову Ягонаму;
і наракалі ў палатках сваіх, ня слухаліся голасу Гасподняга.
І падняў Ён руку Сваю на іх, каб зубожыць іх у пустыні,
і зубожыць іхні род сярод народаў і расьсеяць іх па зямлі.
Яны прыляпіліся да Ваалфэгора, і елі ахвяры бяздушным,
і разгневалі Бога сваімі ўчынкамі, і напала пошасьць на іх.
І паўстаў Фінээс, і ўчыніў суд, - і спынілася пошасьць
І залічана гэта яму ў праведнасьць на векі вечныя з роду ў род.
І ўгневалі Бога каля водаў Мэрывы, і Майсей пацярпеў за іх,
бо засмуцілі яны дух ягоны, і ён паграшыў вуснамі сваімі.
Ня вынішчылі народаў, пра якія сказаў ім Гасподзь;
а зьмяшаліся зь язычнікамі, і навучыліся дзеяў іхніх;
служылі ідалам іхнім, якія былі ім сеткаю,
і прыносілі сыноў сваіх і дачок сваіх у ахвяру дэманам;
пралівалі кроў бязьвінную, кроў сыноў сваіх і дочак сваіх, якіх прыносілі ў ахвяру ідалам Ханаанскім, - і зьнячысьцілася зямля крывёю;
зьнячышчалі сябе дзеямі сваімі і распусьнічалі ўчынкамі сваімі.
І запалаў гнеў Гасподні на народ Ягоны, і пагрэбаваў Ён спадчынай Сваёю
і перадаў іх у рукі язычнікам, і ненавісьнікі іх завалодалі імі.
Ворагі іхнія ўціскалі іх, і яны ўпакорваліся пад рукою іхняю.
Шмат разоў Ён іх вызваляў; а яны немарасьціліся прад Ім, і прыніжаліся за беззаконьне сваё.
Але Ён зважаў на іх смутак, калі чуў іхнія енкі,
і прыгадваў запавет Свой зь імі, і раскайваўся ў многіх міласьцях Сваіх,
і абуджаў спагаду да іх ва ўсіх, хто іх браў у палон.
Ратуй нас, Госпадзе, Божа наш, зьбяры нас спаміж народаў, каб мы славілі сьвятое імя Тваё, хваліліся Тваёю славаю.
Дабраславёны Гасподзь, Бог Ізраілеў, спрадвеку і навечна! І хай скажа ўвесь народ: амін! Алілуя!

Слухаць ПСАЛТЫР 105