Malagasy - Interconfessional Version (NT) Drama

Dikanteny Iombonana Eto Madagasikara © Malagasy Bible Society, 2004.

Tamin’izay dia tafangona ny vahoaka alikisa nifanitsa-kitro. Kanefa ny mpianany aloha no nitenenan’i Jesoa hoe:
–Mitandrema tena ianareo amin’ny levioran’ny Farisianina dia ny fihatsarambelatsihy. Fa tsy misy afenina izay tsy haseho na takona izay tsy ho fantatra. Noho izany, izay rehetra nolazainareo tao amin’ny maizina dia ho re ao amin’ny mazava; ary izay nobitsihinareo tao an’efitra mangina dia hantsoantsoina eny an-tampon-trano.


–Izao no lazaiko aminareo sakaizako: aza matahotra ireo mahafaty ny vatana, kanefa tsy afa-manao mihoatra an’izany. Fa hasehoko anareo izay tokony hatahoranareo: matahora an’Andriamanitra Izay manam-pahefana hamarina anareo any amin’ny lohasahan’afo rehefa novonoiny ianareo; eny, hoy Aho aminareo, Izy ihany no atahory.
Tsy ampahafolon’ny denàry monja ve no vidin’ny fody dimy? Kanefa tsy misy hadinon’Andriamanitra izy ireny na iray aza. Na ny volon-dohanareo aza dia fantatr’Andriamanitra ny isany: koa aza matahotra, fa sarobidy noho ny fody maro ianareo!


–Izao no lazaiko aminareo: na iza na iza manaiky ho mpiandany amiko eo anatrehan’ny olona, ny Zanak’olona koa mba hanaiky ho mpiandany aminy eo anatrehan’ny anjelin’Andriamanitra! Fa izay mandà tsy ho mpiandany amiko eo anatrehan’ny olona, ny Zanak’olona koa mba handà tsy ho mpiandany aminy eo anatrehan’ny anjelin’Andriamanitra.
Na iza na iza hanao teny manohitra ny Zanak’olona dia hahazo famelan-keloka; fa izay manevateva ny Fanahy Masina kosa dia tsy hahazo famelan-keloka.
Raha entina hotsaraina eo amin’ny sinagôga na eo anatrehan’ny mpitondra sy ny manampahefana ianareo, dia aza manahy ny amin’izay havalinareo na izay holazainareo; fa ny Fanahy Masina no hampianatra anareo eo no ho eo ihany izay tokony holazainareo.

Nisy olona anankiray tamin’ny vahoaka vory teo nanao tamin’i Jesoa hoe:
–Mpampianatra ô, mba ilazao kely ny rahalahiko hifampizara ny lovanay amiko.
Fa hoy i Jesoa taminy:
–Andriamatoa ô, iza moa no nanendry Ahy ho mpitsara ny raharahanareo na ho mpizara ny fanananareo?
Dia hoy i Jesoa tamin’ny vahoaka:
–Mitandrema! Aoka tsy ho voan’ny fangoronan-karena isan-karazany ianareo, fa ny ain’olona tsy miankina amin’ny habetsahan’ny fananany!
Ho azy ireo no nitantaran’i Jesoa ity fanoharana ity:
–Nisy mpanankarena anankiray nanan-tany nahavokatra be, ka velon’eritreritra nanao anakampo hoe: «Inona re no hataoko fa tsy ampy intsony ny toerana hamoriako ny vokatra?» Dia hoy indray izy: «Izao no hataoko: horavako ny sompitra ankehitriny ka sompitra lehibe kokoa no hajoroko hamoriako ny variko sy ny fananako rehetra. Rehefa izany, dia izao no holazaiko anakampo amin’ny aiko: Ry aiko ô, manan-tahirim-pananana be tsy ho lany lanîna mandritra ny taona maro ianao; koa mialà sasatra, mihinàna, misotroa sy milibà.» Fa hoy Andriamanitra taminy: «Olona tsy misaina ianao! Anio alina ihany, dia halàko aminao ny ainao. Ka ho an’iza ireo zavatra navosanao?»
Dia nofaranan’i Jesoa hoe:
–Toy izany àry no manjo izay manangon-karena ho an’ny tenany fotsiny fa tsy mba mihary harena ao amin’Andriamanitra!


Dia hoy indray i Jesoa tamin’ny mpianany:
–Izany indrindra no ilazako aminareo hoe: aza manahy ny amin’ny hanina izay tohan’ainareo, na ny amin’ny fitafiana izay ilain’ny vatanareo. Fa ny aina mihoatra noho ny hanina; ary ny vatana mihoatra noho ny fitafiana. Diniho ange ny goaika: tsy mamafy na mijinja izy ireny, tsy manana trano fitahirizana na sompitra, fa Andriamanitra no mamelona azy. Tsy sarobidy lavitra noho ny vorona ve ianareo? Iza moa ianareo no mahay manalava kely ny andro iainany na dia feno fanahiana toy inona aza? koa raha ny zavatra kely tsinontsinona aza tsy efanareo, ahoana no anahianareo ny sisa rehetra. Diniho koa ange ny fanirin’ny voninkazo: tsy miasa na mamoly izy ireny; kanefa lazaiko aminareo fa na i Salômôna teo amin’ny voninahiny rehetra aza, dia tsy tsara fitafiana toy ny iray amin’izy ireny. Tafîn’Andriamanitra toy izany ny ahitra izay eny an-tsaha anio nefa atsipy any am-patana rahampitso, ka ianareo indray ve no tsy hampitafîny, ry kely finoana? Koa aza ny fikatsahana ny hohanina sy hosotroina no hany ilofosana ary aza mitebiteby foana ianareo. Ireo mpanompo sampy eo amin’izao tontolo izao dia fatra-pikatsaka ireny rehetra ireny; ianareo kosa, fantatry ny Rainareo fa ilainareo izany. Katsaho àry ny Fanjakàn’Andriamanitra, dia homena anareo ireny ho fanampiny!


–Aza matahotra, ry andian’ondry vitsy, fa efa sitraky ny Ray homena anareo ny Fanjakany! Amidio ny fanananareo ka ny vola azo, anaovy asa fiantrana. Kitapom-bola tsy mety tontan’ny ela atao ho anareo, dia harena tsy mety lany any an-danitra; any tsy mba misy mpangalatra mihaodihaody na kadradraka manimba. Fa izay misy ny harenareo no hisy ny fonareo koa!

–Aoka ho vonona lalandava ka ny lambanareo sikino ary ny jironareo areheto. Manaova toy ny mpanompo miandry izay hiverenan’ny tompony avy any amin’ny fanasana; raha vao tonga sy mandondòna izy, dia vohain’ny mpanompony miaraka amin’izay. Sambatra ireo mpanompo hitan’ny tompony miari-tory raha tonga izy. Lazaiko marina aminareo fa hisikina lamba ny tompony ka hampipetraka azy hihinana ary handroso sakafo ho azy. Na misasakalina na maneno akoho no ahatongavan’ny tompony ka mahita ireo mpanompo miari-tory toy izany, dia sambatra ireo mpanompo ireo! Izao no ataovy an-tsaina: raha fantatry ny tompon-trano ny ora iavian’ny mpangalatra, dia tsy havelany hotamîna ny tranony! Ianareo koa, aoka ho vonona hatrany, fa ho avy amin’ny ora tsy ampoizinareo ny Zanak’olona.


Tamin’izay dia niteny i Petera nanao hoe:
–Izahay ihany ve no ilazanao izany fanoharana izany sa ny olona rehetra koa?
Ka hoy ny Tompo hoe:
–Iza moa no mpanompo mahatoky sy mato-tsaina notendren’ny tompony ho mpandraharaha hifehy ireo mpanompony sady hanome azy ireo ny anjara sakafony ara-potoana? Sambatra io mpanompo io raha tonga ny tompony ka mahatratra azy manao raharaha toy izany. Lazaiko marina aminareo fa hotendren’ny tompony hiadidy ny fananany rehetra izy. Raha tàhiny kosa io mpanompo io manao anakampo hoe: «Mbola ho ela vao tafaverina ny tompoko», ka mihetraketraka amin’ny mpanompo hafa na lahy na vavy sady manaram-po mihinana sy misotro ary mimamo, dia ho tonga ilay tompony amin’ny andro tsy ampoiziny sy amin’ny ora tsy fantany; hosazîny mafy tokoa io mpanompo io ary hataony miombona anjara amin’ny tsy mpino.
Fa ny mpanompo mahalala tsara ny sitrapon’ny tompony, nefa tsy mivonon-kanao ary tsy manatontosa, dia hahazo kapoka be. Izay tsy mahalala kosa, nefa manao zavatra tokony hikapohana azy, dia hahazo kapoka kely. Izay nomena be no hitakiana be; ary izy nanankinana be no hadinina bebe kokoa.


–Hanipy afo eto ambonin’ny tany no nahatongavako, ka irîko dia irîko tokoa ny hirehetany sahady! Misy batisa tsy maintsy hirosoako, ka may erỳ Aho miandry ny hahatanterahany! Heverinareo moa fa tonga eto an-tany Aho mba hampihavana? Tsia, hoy Aho aminareo, fa hampifanohitra. Eny, manomboka izao ny olona dimy iray trano dia hifanohitra: ny telo hanohitra ny roa ary ny roa hanohitra ny telo. Hifanohitra ny mpianakavy ka ny ray hanohitra ny zanany lahy, ary ny zanaka lahy hanohitra ny rainy; ny reny hanohitra ny zanany vavy, ary ny zanaka vavy hanohitra ny reniny; ny rafozam-bavy hanohitra ny vinantovaviny, ary ny vinantovavy hanohitra ny rafozam-baviny.


Dia hoy i Jesoa tamin’ny vahoaka:
–Raha vao hitanareo miakatra avy any andrefana ny rahona, dia hoy ianareo hoe: «Ho avy ny orana», ary izany tokoa! Ary raha mitsoka avy any atsimo ny rivotra, dia hoy ianareo hoe: «Hafana ny andro», ary izany tokoa! Ry mpihatsaravelatsihy, hainareo fantarina ny toetoetry ny tany aman-danitra, ka nahoana no tsy hainareo fantarina kosa izao andro diavintsika izao?


Nahoana no tsy ny tenanareo ihany no mpitsara mahita izay rariny sy hitsiny? Dieny mbola miara-dalana hamonjy ny manampahefana ianao sy ilay manana ady aminao, dia ataovy izay hahafahanao aminy; fandrao entiny hanatrika ny mpitsara tokoa ianao, ka ny mpitsara hanolotra anao amin’ny mpamatotra ary ny mpamatotra hampiditra anao am-ponja. Lazaiko aminao fa tsy ho tafavoaka tao ianao mandra-panèfanao ny iraimbilanja farany.

Listen to Lioka 12