 If you would like a copy of this version please contact info@davaraudiobibles.org

Text: Munda New Testament, CC-BY-SA-4.0, The Love Fellowship. Audio: Munda New Testament, CC-BY-SA-4.0, Davar Partners International, The Love Fellowship, 2023

Munda New Testament

Munda (ମୁଣ୍ଡା) Bible by The Love Fellowship is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 License.

ୟୀଶୁ ଆଡୋଃଗି ଇନ୍‍କୁକେ ଜୋନୋକା ଲେକାତେ କାଜିୟାଃକୋୱାଏ, “ସିର୍ମାଦିଶୁମ୍ ରାଃ ରାଇଜ୍ ଏନ୍ ଜୋନୋକା ଲେକା ତାନାଃ, ମିୟାଃ ରାଜା ଅକନିଃ ଆଜାଃ ହୋନ୍‍କଡ଼ା ରାଃ ଆଣାଦୀ ଭୋଜ୍ ମାଣ୍ଡାଅକେଦାଏ। ହାର୍ ଇନିଃ ଆଜାଃ ଦାସୀକୋକେ କୁଲ୍ କେଃକୋୱାଏ ଚି ନେୱତାକାନ୍ ହୋଡ଼ୋକୋକେ ଆଣାଦୀ ଭୋଜ୍ ରେ କେଡ଼ା କୋୱାକୋ, ମେନ୍ଦୋ ନେୱତାକାନ୍ କୋ ହିଜୁଃ କାକୋ ସାନାଙ୍ଗ୍ କେନା। ଆଡୋଃଗି ଇନିଃ ଏଟାଃ ଦାସୀକୋକେ ନେୟା କାଜିକେତେ କୁଲ୍ କେଃକୋୱାଏ, ‘ନେୱତାକାନ୍ ହୋଡ଼ୋକୋକେ କାଜିୟାକୋପେ, ନେଲେପେ, ଇଙ୍ଗ୍ ଭୋଜ୍ ବାଇ ସେକାଡ଼୍ କାଦିଙ୍ଗ୍, ଇଙ୍ଗ୍ଆଃ ମେରୋମ୍ ଆଡୋଃ ଆସୁଲ୍ କାନ୍ ପାଶୁକୋ ଭୋଜ୍ ଲାଗିନ୍ ଗୋଜାକାନାକୋ, ହାର୍ ସବେନାଃ ବାଇ ସେକାଡ଼୍ କାନା, ଆଣାଦୀ ଭୋଜ୍ ରେ ହିଜୁଃପେ।’ ମେନ୍ଦୋ ଇନ୍‍କୁ କାକୋ ସେନ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ କେଦା, ଅକଏ ଆଜାଃ ଲୋୟୋଙ୍ଗ୍ ତେ ସେନୋଃ ଜାନାଏ, ଅକଏ ଆଜାଃ ବେପାର୍ କାମି ତେ ସେନୋଃ ଜାନାଏ। ଏଟାଃ ସାରେଃକାନ୍ ହୋଡ଼ୋକୋ ଇନିଜାଃ ଦାସୀକୋକେ ସାବ୍ କେତେ ଇନ୍‍କୁକେ ସାସାତି କେଃକୋୱାକୋ ହାର୍ ଗୋଏଃ କେଃକୋୱାକୋ।
ଏନ୍ତେ ରାଜା ଚିମ୍ତାଙ୍ଗ୍ ନେୟା ଆୟୁମ୍ କେଦାଏ ଦୋ ଖିସ୍ ଜାନାଏ, ହାର୍ ଇନିଃ ଆଜାଃ ସିପାହୀ କୋକେ କୁଲ୍ କେତେ ଏନ୍ ହୋଡ଼ଗୋଏଃ କୋକେ ନାଶ୍ କେଃକୋୱାଏ, ହାର୍ ଇନ୍‍କୁୱାଃ ସାହାର୍ କୋକେ ଅଣ୍ଡର୍ ତାଦାଏ। ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ଆଜାଃ ଦାସୀକୋକେ କାଜିୟାଃକୋୱାଏ, ‘ଆଣାଦୀ ଭୋଜ୍ ସେକାଡ଼୍ ମେନାଃ ମେନ୍ଦୋ ନେୱତାକାନ୍ ହୋଡ଼ୋକୋ ଭୋଜ୍ ଜୋମେୟାଃ ଜୋମ୍ ଲେକାନ୍ ହୋଡ଼ କାକୋ ବାଇଜାନା। ଏନାଲାଗିନ୍ ଛକୋ ଜାଗାକୋ ରେ ସେନ୍‍ପେ ହାର୍ ଚିମିନାଙ୍ଗ୍ ହୋଡ଼ୋକୋ ଆପେକେ ନାମୋଗାକୋ, ସବେନ୍ କୋକେ ଆଣାଦୀ ଭୋଜ୍ ରେ କେଡ଼ା ଆଉକୋପେ।’ ଏନ୍ତେ ଏନ୍ ଦାସୀକୋ ହୋରା କୋରେ ସେନ୍‍କେତେ ଚିକାନ୍ ଖାରାପ୍ ଚିକାନ୍ ବେଶ୍, ଚିମିନାଙ୍ଗ୍ ଗି ନାମ୍ ଜାନାକୋ, ସବେନ୍ କୋକେ ହୁଣ୍ଡି କେଃକୋୱାକୋ ହାର୍ ଆଣାଦୀ ଭୋଜ୍ ଅଡ଼୍ଆଃ ପେଡ଼ାକୋଏତେ ଫେରେଃ ଜାନା।
ଚିମ୍ତାଙ୍ଗ୍ ରାଜା ପେଡ଼ାକୋକେ ନେଲ୍ ଲାଗିନ୍ ଭିତାର୍ ତେ ହିଜୁଃଲେନାଏ, ଦୋ ଇନିଃ ଏନ୍ତାଃରେ ରେ ମିୟାଃ ହୋଡ଼ କେ ନେଲ୍ କିଜାଏ, ଅକନିଃ ଆଣାଦୀ ଭୋଜ୍ ରାଃ ଲିଜାଃ କାଏ ତୁସିଙ୍ଗ୍ ଲେନ୍ ତାଇନାଏ। ରାଜା ଇନିଃକେ କୁଲିକିଜାଏ, ‘ହେ ଗାତି, ଆମ୍ ଆଣାଦୀ ଭୋଜ୍ ରାଃ ଲିଜାଃ କାମ୍ ତୁସିଙ୍ଗ୍ କେତେ ନେତାଃ ଚିଲ୍‍କା ହିଜୁଃ ଜାନାମ୍?’ ମେନ୍ଦୋ ଇନିଃ ହାପା ଜାନାଏ। ଏନ୍ତେ ରାଜା ଆଜାଃ ଦାସୀକୋକେ କାଜିୟାଃକୋୱାଏ, ‘ନିଜାଃ କାଟା ତିଈ ଥୋଲ୍ କେତେ ଇନିଃକେ ବାହାରି ନୁବାଃ ରେ ଦୁଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ତାଇପେ, ଏନ୍ତାଃରେ ରାଆ ଆଡୋଃ ଡାଟା ରିଦ୍ ହୋବାଅଃୱା।’ ଚିୟାଃଚି କେଡ଼ାକାନ୍‍କୋ ଦୋ ଥିମ୍ବା ଗିୟାକୋ ମେନ୍ଦୋ ସାଲାକାନ୍‍କୋ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ ଗିୟାକୋ।”


ଏନ୍ତେ ଫାରିସୀ ହୋଡ଼ୋକୋ ସେନ୍‍କେତେ ଆକୋ ଥାଲା ରେ ବିଚାର୍ କେଦାକୋ ଚି ୟୀଶୁ କେ ଚିକାନ୍ ଗାଲ୍ତି କାଜିକୋ ରେବୁ ସାବିୟା। ଏନ୍ତେ ଇନ୍‍କୁ ଆକୋୱାଃ ଚେଲାକୋକେ ହେରୋଦ୍ ରାଜା ରାଃ କାଜି ରେ ଏକ୍ ମୋନ୍ ହୋବାକାନ୍ କୋଲୋଃ ଇନିଃତାଃ ନେୟା କାଜି ଲାଗିନ୍ତେ କୁଲ୍ କେଃକୋୱାକୋ, “ହେ ଗୁରୁ, ଆଲେ ସାରିତାନାଲେ, ଚି ଆମ୍ ସାର୍ତି କାଜି କାଜିୟାମ୍, ହାର୍ ପାର୍ମେଶ୍ଵାର୍ ରାଃ ହୋରା ସାର୍ତି ତେ ଶିଖାଅ କୋୱାମ୍, ହାର୍ ଅକଏ ଚିନାଃ ପାହୋମ୍ ୟାଏ ଏନା କାମ୍ ଖାତିର୍ ୟା, ଚିୟାଃଚି ଆମ୍ ସବେନ୍ ହୋଡ଼ୋକୋକେ ମିଃଗି ନେଲ୍ କୋୱାମ୍। ଏନା ଲାଗିନ୍ତେ ଆଲେକେ ଉଦୁବାଲେମ୍ ଚି ଆମ୍ ଚିନାଃ ପାହୋମ୍ ତାନାମ୍? ଚିନାଃ ରୋମ୍‍ରେନ୍ ରାଜା କେ ମାଲ୍‍ହାରୋମ୍ ଟାକା ଏମ୍ ତେୟାଃ ଠାଉକା ତାନାଃ ଚି ନାହାଲା?” ୟୀଶୁ ଇନ୍‍କୁୱାଃ ବାଦ୍‍ମାସୀ କେ ସାରିକେତେ କାଜିୟାଃକୋୱାଏ, “ହେ ବେଦାହୋଡ଼ୋକୋ, ଇଙ୍ଗ୍‍କେ ଚିନାଃ ଲାଗିନ୍ ପେ ପାର୍ଖାୱଇଙ୍ଗ୍ ତାନା? ମାଲ୍‍ହାରୋମ୍ ଟାକା ରାଃ ଶିକା ଇଙ୍ଗ୍‍କେ ଦେଖାୱିଙ୍ଗ୍ ପେ।” ଏନ୍ତେ ଇନ୍‍କୁ ଇନିଜାଃ ନାଡ଼େଏ ମିୟାଃ ଦିନାର୍ ଆଉକେଦାକୋ। ଇନିଃ ଇନ୍‍କୁକେ କୁଲିକେଃକୋୱାଏ, “ନେ ଛାପା ହାର୍ ନୁତୁମ୍ ଅକେୟାଃ ତାନାଃ?” ଇନ୍‍କୁ ଇନିଃକେ କାଜିକେଦାକୋ, “ରୋମ୍‍ରେନ୍ ରାଜା ରାଃ।” ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ଇନ୍‍କୁକେ କାଜିୟାଃକୋୱାଏ, “ଅକନାଃ ରୋମ୍‍ରେନ୍ ରାଜା ରାଃ ତାନାଃ ଏନା ରୋମ୍‍ରେନ୍ ରାଜା କେ, ହାର୍ ଅକନାଃ ପାର୍ମେଶ୍ଵାର୍ ରାଃ ତାନାଃ ଏନା ପାର୍ମେଶ୍ଵାର୍ କେ ଏମାଇପେ।” ନେୟା ଆୟୁମ୍‍କେତେ ଇନ୍‍କୁ ଆକ୍‍ଦାନ୍ଦା ଜାନାକୋ ହାର୍ ଇନିଃକେ ବାଗିକେତେ ସେନୋଃ ଜାନାକୋ।


ଏନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ୟାହୁଦୀ ଗୁରୁକୋ ଅକନ୍‍କୋ ସାଦୁକୀ କାଜିୟୋଃ ତାଇକେନାକୋ, ଇନ୍‍କୁ କାଜିୟାକୋ ଚି ଗୋଜାକାନ୍ କୋୱାଃ ଜୀବିନିରିଦ୍ ଗି ବାନୋଗା ୟୀଶୁ ତାଃ ହିଜୁଃ ଲେନାକୋ, ହାର୍ ଇନିଃକେ କୁଲିକିଜାକୋ, “ହେ ଗୁରୁ, ମୁଶା ନାବୀ ଦୋ କାଜିଲେଦାଏ, ଚି ଆଗାର୍ ମିୟାଃ ହୋଡ଼ ବେଗାର୍ ହୋନ୍-ଗାଣା ଗୋଏଃ କେନୋଗାଏ, ଦୋ ଆଜାଃ ହାଗା ଇନିଜାଃ ବିଧୋବା କୁଡ଼ି କେ ଆଣାଦୀ କେତେ ଆଜାଃ ହାଗା ତେ ଲାଗିନ୍ ହୋନ୍-ଗାଣାକୋ ଜାନାମ୍ କୋକାଏ। ନାଆ ଆଲେୟାଃ ନେତାଃ ରେ ସାତ୍ ଝାନ୍ ହାଗାକୋ ତାଇକେନାକୋ, ସିଦା ନିଈ ଆଣାଦୀ କେତେ ଗୋଏଃ ଜାନାଏ, ଆଡୋଃ ହୋନ୍-ଗାଣା କାକୋ ହୋବାଜାନା ଏନା ରାଃ ଚାଲ୍ତେ ଆଜାଃ କୁଡ଼ି କେ ନିଜ୍ ହାଗା ତେ ଲାଗିନ୍ ବାଗେ କେତେ ସେନୋଃ ଜାନାଏ। ନେଲେକାଗି ଦୁସ୍‍ରା ଆଡୋଃ ତିସ୍ରା ହଗି ରିକା କେଦାଏ ହାର୍ ସାତ୍ ଝାନ୍ କୋ ସାନ୍ତେ ନେଲେକାଗି ହୋବାଜାନା। ସବେନ୍ କୋୱାଃ ତାୟୋମ୍ତେ ଏନ୍ କୁଡ଼ି ଗୋଏଃ ଜାନାଏ। ଏଣ୍ଡେ ଜୀବିନିରିଦ୍ ରେ ଇନିଃ ସାତ୍ ଝାନ୍ କୋଏତେ ଅକେୟାଃ କୁଡ଼ି ହୋବାୱାଏ? ଚିୟାଃଚି ଇନିଃ ସବେନ୍ କୋୱାଃ କୁଡ଼ି ହୋବା ଛାବା ଲେନ୍ ତାଇନାଏ।”
ୟୀଶୁ ଇନ୍‍କୁକେ କାଜିରୁଆଡ଼୍ କେଃକୋୱାଏ, “ଆପେ ପାବିତାର୍ ପୁଥି ଆଡୋଃ ପାର୍ମେଶ୍ଵାର୍ ରାଃ ପେଡ଼େଏ କେ କାପେ ସାରିତାନା ଏନା ଲାଗିନ୍ତେ ଭୁଲ୍ ରେ ପାଶେ କାନାପେ। ଚିୟାଃଚି ଜୀବିନିରିଦ୍ ତାୟୋମ୍ତେ ନାଦୋ ଆଣାଦିନାକୋ ନାଦୋ ଗୋଙ୍ଗ୍ଅଗାକୋ; ମେନ୍ଦୋ ଇନ୍‍କୁ ସିର୍ମାଦିଶୁମ୍ ରେ ପାର୍ମେଶ୍ଵାର୍ ରାଃ ସିର୍ମାଦାସୀକୋ ଲେକା ତାଇନାକୋ। ମେନ୍ଦୋ ଗୋଜାକାନ୍ କୋୱାଃ ଜୀବିନିରିଦ୍ ରାଃ ବିଷାୟ୍ ରେ ଚିନାଃ ଆପେ ନେ ବାଚାନ୍ କାପେ ପାଢ଼ାଅକାନା ଅକନାଃ ପାର୍ମେଶ୍ଵାର୍ ଆପେକେ କାଜି କାଃପେୟାଏ: ‘ଇଙ୍ଗ୍ ଆବ୍ରାହାମ୍ ରାଃ ପାର୍ମେଶ୍ଵାର୍, ଆଡୋଃ ଇସାହାକ୍ ରାଃ ପାର୍ମେଶ୍ଵାର୍, ଆଡୋଃ ୟାକୁବ୍ ରାଃ ପାର୍ମେଶ୍ଵାର୍ ତାନିଙ୍ଗ୍?’ ଇନିଃ ଗୋଜାକାନ୍ କୋୱାଃ କାହା, ମେନ୍ଦୋ ଜୀହିଃ ହୋଡ଼ୋକୋୱାଃ ପାର୍ମେଶ୍ଵାର୍ ତାନିଃ।” ନେୟା ଆୟୁମ୍‍କେତେ ହୋଡ଼ୋକୋ ଇନିଜାଃ ଶିଖାଅ ତେ ଆକ୍‍ଦାନ୍ଦା ଜାନାକୋ।


ଚିମ୍ତାଙ୍ଗ୍ ଫାରିସୀ ହୋଡ଼ୋକୋ ଆୟୁମ୍ କେଦାକୋ ଚି ୟୀଶୁ, ୟାହୁଦୀ ଗୁରୁକୋ ଅକନ୍‍କୋ ସାଦୁକୀ କାଜିୟୋଃ ତାଇକେନାକୋ ଇନ୍‍କୁୱାଃ ମୋଚା ହାପା ତାଦାଏ, ଦୋ ଇନ୍‍କୁ ହୁଣ୍ତି ଜାନାକୋ। ଇନ୍‍କୁ ଏତେ ମିୟାଃ ଆଇନ୍ ଗୁରୁ ଇନିଃକେ ପାର୍ଖାୱୀ ଲାଗିନ୍ ଇନିଃକେ କୁଲିକିଜାଏ, “ହେ ଗୁରୁ, ମୁଶା ନାବୀ ରାଃ ଆଇନ୍ ରେ ଅକନ୍ ଆନାଚୁ ମାରାଙ୍ଗ୍ ତାନାଃ?” ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ କାଜିକିଜାଏ, “ଆମ୍ ପାର୍ମେଶ୍ଵାର୍ ଆମାଃ ପ୍ରାଭୁ କେ ଆମାଃ ସବେନ୍ ମୋନ୍ ତେ ହାର୍ ସବେନ୍ ଜୀଉ ତେ ଆଡୋଃ ଆମାଃ ସବେନ୍ ସେଣା ଲୋଃ ଦୁଲାଡ଼ି ମେ। ମାରାଙ୍ଗ୍ ହାର୍ ପାହିଲା ଆନାଚୁ ଦୋ ନେୟାଗି ତାନାଃ। ଆଡୋଃ ଏନ୍ ଲେକାଗି ନେୟା ଏଟାଃ ହଗି ତାନାଃ ଚି, ଆମ୍ ଆମାଃ ନାଡ଼େଏ ଜାପାଃ ରେନ୍ କୋକେ ଆପାନାଃ ଲେକା ଦୁଲାଡ଼୍ କୋମେ। ନେ ବାରିୟା ଆନାଚୁ ରେଗି ପୁରା ମୁଶା ନାବୀ ରାଃ ଆଇନ୍ ହାର୍ ପାର୍ମେଶ୍ଵାର୍ ରାଃ ନାବୀ କୋୱାଃ ପୁଥି ନିର୍ଭାର୍ ୟାଏ।”


ଚିମ୍ତାଙ୍ଗ୍ ଫାରିସୀ ହୋଡ଼ୋକୋ ହୁଣ୍ତି ଲେନ୍ ତାଇନାକୋ, ଦୋ ୟୀଶୁ ଇନ୍‍କୁକେ କୁଲିକେଃକୋୱାଏ, “ମାସୀହ୍ ରାଃ ବିଷାୟ୍ ରେ ଆପେ ଚିନାଃ ପାହୋମ୍ ତାନାପେ? ଇନିଃ ଅକେୟାଃ ସାନ୍ତାନ୍ ତାନିଃ?” ଇନ୍‍କୁ ଇନିଃକେ କାଜିକିଜାକୋ, “ଦାଉଦ୍ ରାଜା ରାଃ।” ୟୀଶୁ ଇନ୍‍କୁକେ କୁଲିକେଃକୋୱାଏ, “ଦୋ ଦାଉଦ୍ ଆତ୍ମା ରେ ହୋବାକେତେ ଇନିଃକେ ପ୍ରାଭୁ ଚିନାଃ ମେନ୍ତେ କାଜିୟାଏ? ‘ପ୍ରାଭୁ ଦୋ, ଇଙ୍ଗ୍ଆଃ ପ୍ରାଭୁ କେ କାଜିକେଦାଏ, ଇଙ୍ଗ୍ଆଃ ଜୋମ୍ ପାଡ଼୍ ରେ ଦୁବ୍ ମେ ଚିମିନ୍ ସାନ୍ତେ ଚି ଇଙ୍ଗ୍ ଆମାଃ ବାଇରୀ କୋକେ ଆମାଃ କାଟା ରାଃ ଲାଥାର୍ ରେ କାଇଙ୍ଗ୍ ମାଣ୍ଡାଅ କୋୱା।’ ଆଗାର୍ ଦାଉଦ୍ ମାସୀହ୍ କେ ପ୍ରାଭୁ ମେନ୍ତେ କାଜିୟାଏ ଦୋ ଇନିଃ ଇନିଜାଃ ସାନ୍ତାନ୍ ଚିଲ୍‍କା ତେ ହୋବାଃୱାଏ? ନେ କାଜି ରେ ଜେତାଏ ଜାହାନାଃ କାକୋ କାଜିରୁଆଡ଼୍ ଧାଡ଼ି ଜାନାକୋ। ଏନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ଏତେ ଜେତାଏ ହ ୟୀଶୁ କେ ଆଡୋଃ ଜାହାନାଃ କୁଲି ଲାଗିନ୍ ସାହାସ୍ କା ହୋବାଜାନା।”

Listen to ମାତ୍ତିଉ 22