Biblían á hljóðbók 2019 (NT+ Non-drama)

<div class="version vid1915 iso6393isl" data-vid="1915" data-iso6393="isl">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch8" data-usfm="GEN.8">
 <div class="label">8</div><div class="s">Fl&#243;&#240;inu linnir</div><div class="p"> 1&#222;&#225; minntist Gu&#240; N&#243;a og allra d&#253;ranna og alls b&#250;fj&#225;rins sem me&#240; honum var &#237; &#246;rkinni. Gu&#240; l&#233;t vind bl&#225;sa yfir j&#246;r&#240;ina og sjatna&#240;i &#254;&#225; vatni&#240;. 2Uppsprettur hins mikla dj&#250;ps og fl&#243;&#240;g&#225;ttir himinsins lukust aftur og steypiregninu af himnum linnti. 3Vatni&#240; r&#233;na&#240;i sm&#225;m saman &#225; j&#246;r&#240;inni. A&#240; hundra&#240; og fimmt&#237;u d&#246;gum li&#240;num &#254;varr &#254;a&#240; 4og &#246;rkin kenndi grunns &#225; Araratsfj&#246;llum &#237; sj&#246;unda m&#225;nu&#240;inum, &#225; sautj&#225;nda degi m&#225;na&#240;arins. 5Vatni&#240; var a&#240; r&#233;na allt til t&#237;unda m&#225;na&#240;ar. &#193; fyrsta degi hins t&#237;unda m&#225;na&#240;ar s&#225;ust fjallatindarnir.</div><div class="p"> 6A&#240; li&#240;num fj&#246;rut&#237;u d&#246;gum lauk N&#243;i upp glugga arkarinnar sem hann haf&#240;i gert 7og sendi &#250;t hrafn. Hann flaug fram og aftur uns vatni&#240; &#254;orna&#240;i &#225; j&#246;r&#240;inni. 8&#222;&#225; sendi hann fr&#225; s&#233;r d&#250;fu til a&#240; g&#230;ta a&#240; &#254;v&#237; hvort vatni&#240; v&#230;ri &#254;orri&#240; &#225; j&#246;r&#240;inni. 9En d&#250;fan gat hvergi tyllt s&#233;r og hvarf aftur til hans &#237; &#246;rkina &#254;v&#237; a&#240; vatn var enn yfir j&#246;r&#240;inni allri. Hann r&#233;tti &#250;t h&#246;nd s&#237;na og t&#243;k d&#250;funa til s&#237;n &#237; &#246;rkina. 10Enn bei&#240; hann &#237; sj&#246; daga en sendi &#254;&#225; d&#250;funa &#246;&#240;ru sinni &#250;r &#246;rkinni. 11D&#250;fan kom aftur til hans undir kv&#246;ld og var &#254;&#225; me&#240; gr&#230;nt &#243;l&#237;fuvi&#240;arbla&#240; &#237; nefinu. &#222;&#225; vissi N&#243;i a&#240; vatni&#240; var &#254;orri&#240; af j&#246;r&#240;inni. 12Enn bei&#240; hann sj&#246; daga og l&#233;t &#254;&#225; d&#250;funa &#250;t en h&#250;n sneri ekki aftur til hans.</div><div class="p"> 13&#193; sex hundra&#240;asta og fyrsta &#230;vi&#225;ri N&#243;a, &#237; fyrsta m&#225;nu&#240;inum, &#225; fyrsta degi m&#225;na&#240;arins, var vatni&#240; &#254;orna&#240; &#225; j&#246;r&#240;inni. Og &#254;egar N&#243;i t&#243;k ofan &#254;ekjuna af &#246;rkinni s&#225; hann a&#240; yfirbor&#240; jar&#240;arinnar var or&#240;i&#240; &#254;urrt. 14&#205; &#246;&#240;rum m&#225;nu&#240;inum, &#225; tuttugasta og sj&#246;unda degi m&#225;na&#240;arins, var j&#246;r&#240;in al&#254;urr. 15Og Gu&#240; m&#230;lti til N&#243;a: 16&#8222;Gakk &#254;&#250; &#250;r &#246;rkinni, &#254;&#250; og kona &#254;&#237;n og synir &#254;&#237;nir og tengdad&#230;tur &#254;&#237;nar me&#240; &#254;&#233;r, 17og lei&#240; &#254;&#250; &#250;t &#246;ll d&#253;r sem me&#240; &#254;&#233;r eru, af &#246;llum tegundum, af fugli, af b&#250;f&#233; og &#246;llum skri&#240;d&#253;rum sem skr&#237;&#240;a &#225; j&#246;r&#240;inni, og &#254;au skulu margfaldast, ver&#240;a frj&#243;s&#246;m og fj&#246;lga s&#233;r &#225; j&#246;r&#240;inni.&#8220;</div><div class="p"> 18&#222;&#225; gekk N&#243;i &#250;t og synir hans og kona hans og tengdad&#230;tur hans me&#240; honum. 19&#214;ll d&#253;r, &#246;ll skri&#240;d&#253;r og allir fuglar, allt sem j&#246;r&#240;in er kvik af kom &#250;t &#250;r &#246;rkinni eftir &#230;ttum s&#237;num.</div><div class="p"> 20&#222;&#225; reisti N&#243;i Drottni altari, t&#243;k af &#246;llum hreinum d&#253;rum og af &#246;llum hreinum fuglum og f&#230;r&#240;i brennif&#243;rn &#225; altarinu. 21Og Drottinn fann s&#230;tan ilm og sag&#240;i &#237; hjarta s&#237;nu: &#8222;Eigi mun &#233;g framar lei&#240;a b&#246;lvun yfir j&#246;r&#240;ina vegna mannsins &#254;&#243;tt hneig&#240;ir mannsins s&#233;u illar, allt fr&#225; &#230;sku hans, og upp fr&#225; &#254;essu mun &#233;g ekki framar gerey&#240;a &#254;v&#237; sem lifir eins og &#233;g hef gert.</div><div class="b"></div><div class="q"> 22Svo lengi sem j&#246;r&#240;in stendur</div><div class="q">skal hvorki linna s&#225;ningu n&#233; uppskeru,</div><div class="q">frosti n&#233; hita,</div><div class="q">sumri n&#233; vetri,</div><div class="q">degi n&#233; n&#243;ttu.&#8220;</div>
 </div>
 </div>
</div>

Þá minntist Guð Nóa og allra dýranna og alls búfjárins sem með honum var í örkinni. Guð lét vind blása yfir jörðina og sjatnaði þá vatnið. Uppsprettur hins mikla djúps og flóðgáttir himinsins lukust aftur og steypiregninu af himnum linnti. Vatnið rénaði smám saman á jörðinni. Að hundrað og fimmtíu dögum liðnum þvarr það og örkin kenndi grunns á Araratsfjöllum í sjöunda mánuðinum, á sautjánda degi mánaðarins. Vatnið var að réna allt til tíunda mánaðar. Á fyrsta degi hins tíunda mánaðar sáust fjallatindarnir.
Að liðnum fjörutíu dögum lauk Nói upp glugga arkarinnar sem hann hafði gert og sendi út hrafn. Hann flaug fram og aftur uns vatnið þornaði á jörðinni. Þá sendi hann frá sér dúfu til að gæta að því hvort vatnið væri þorrið á jörðinni. En dúfan gat hvergi tyllt sér og hvarf aftur til hans í örkina því að vatn var enn yfir jörðinni allri. Hann rétti út hönd sína og tók dúfuna til sín í örkina. Enn beið hann í sjö daga en sendi þá dúfuna öðru sinni úr örkinni. Dúfan kom aftur til hans undir kvöld og var þá með grænt ólífuviðarblað í nefinu. Þá vissi Nói að vatnið var þorrið af jörðinni. Enn beið hann sjö daga og lét þá dúfuna út en hún sneri ekki aftur til hans.
Á sex hundraðasta og fyrsta æviári Nóa, í fyrsta mánuðinum, á fyrsta degi mánaðarins, var vatnið þornað á jörðinni. Og þegar Nói tók ofan þekjuna af örkinni sá hann að yfirborð jarðarinnar var orðið þurrt. Í öðrum mánuðinum, á tuttugasta og sjöunda degi mánaðarins, var jörðin alþurr. Og Guð mælti til Nóa: „Gakk þú úr örkinni, þú og kona þín og synir þínir og tengdadætur þínar með þér, og leið þú út öll dýr sem með þér eru, af öllum tegundum, af fugli, af búfé og öllum skriðdýrum sem skríða á jörðinni, og þau skulu margfaldast, verða frjósöm og fjölga sér á jörðinni.“
Þá gekk Nói út og synir hans og kona hans og tengdadætur hans með honum. Öll dýr, öll skriðdýr og allir fuglar, allt sem jörðin er kvik af kom út úr örkinni eftir ættum sínum.
Þá reisti Nói Drottni altari, tók af öllum hreinum dýrum og af öllum hreinum fuglum og færði brennifórn á altarinu. Og Drottinn fann sætan ilm og sagði í hjarta sínu: „Eigi mun ég framar leiða bölvun yfir jörðina vegna mannsins þótt hneigðir mannsins séu illar, allt frá æsku hans, og upp frá þessu mun ég ekki framar gereyða því sem lifir eins og ég hef gert.

Svo lengi sem jörðin stendur
skal hvorki linna sáningu né uppskeru,
frosti né hita,
sumri né vetri,
degi né nóttu.“

Listen to Fyrsta Mósebók 8