 An Eadar-Theangachadh Ùr Gàidhlig 2017  Ann an 1993 sgrìobh an t-Àrd‑Oll. Dòmhnall Meek gun robh “an diofar a th' eadar ‘Gàidhlig a' Bhìobaill’ agus ‘Gàidhlig an latha an‑diugh’ air a bhith air fhaicinn gu ìre fada nas motha tro thìm – gu h‑àraid am measg luchd cleachdaidh na Gàidhlig a tha nas òige … – iadsan nach eil, ann an cumantas, cho eòlach air ‘Gàidhlig na cùbaid’ 's a bha an sinnsirean.” Ma bha sin fìor is follaiseach an uair sin, tha e nas motha buileach mar sin an‑diugh. 'S e sin an t‑adhbhar gu bheil sinne a' clò-bhualadh na h‑iris seo an‑dràsta. Bhruidhinn ar Tighearna 's ar Slànaighear Ìosa Crìosd gu pearsanta, na cànan fhèin, ri Màiri Magdalen às dèidh na h‑aiseirigh, airson dòchas a thoirt dhi (Eòin 20:16). Tha sinne cuideachd ag iarraidh gum bruidhinn Facal Dhè ri daoine sa chànan anns a bheil iad fhèin a' bruidhinn, a' sgrìobhadh, a' smaoineachadh 's ag aisling an‑diugh.  An Tiomnadh Nuadh 1767  Chaidh an Tiomnadh Nuadh eadar-theangachadh gu Gàidhlig na h-Alba on Ghreugais an toiseach leis an t-Urr. Seumas Stiùbhart, ministear Chill-Fhìnn, agus chaidh a chlò-bhualadh ann an 1767 – beagan 's fichead bliadhna an dèidh blàr Chùil Lodair. B' e a mhac, Iain, ministear Lus, am prìomh eadar-theangair airson an t-Seann Tiomnaidh, a chaidh a chrìochnachadh ann an 1801. O chionn ghoirid, tha suidheachadh na Gàidhlig san àm ri teachd air mòran aire fhaighinn, leis a' chànan a’ dèanamh adhartais agus a’ faighinn inbhe shònraichte ann am beatha na dùthcha. A dh'aindeoin sin tha an sgaradh eadar Gàidhlig làitheil agus an gnè Gàidhlig a tha ann an eadar-theagachadh 1801 a' leudachadh.   An Tiomnadh Nuadh 2017  Tha an eadar-theangachadh seo a' tighinn a-mach 250 bliadhna an dèidh a' chiad eadar-theagachadh dhen Tiomnadh Nuadh on Ghreugais gu Gàidhlig a bhith air a chlò-bhualadh.  Tha an eadar-theangachadh ùr ag amas air a bhith a' toirt ri chèile dìlseachd dhan Ghreugais thùsail le briathrachas làitheal, agus soilleireachd le urram. Tha an obair seo a' nochdadh aig àm nuair a tha cothroman air leth ann airson adhartas na Gàidhlig. Agus tha sinn an dòchas gum bi e feumail airson fòghlaim agus airson nan eaglaisean, a thuilleadh air leughadh phearsanta. Le bhith ag eadar-theangachadh Facal Dhè a Ghàidhlig an latha an‑diugh tha an sgioba againn an dòchas gun cluinn iadsan uile a leughas 's a chluinneas e guth Dhè a' bruidhinn riutha gu soilleir, agus, mar sin, gun tig iad gu eòlas air an t‑sìth 's air an t‑slàinte a tha rim faotainn tro Chrìosd a‑mhàin. 'S e miann na sgioba gum biodh gach moladh, urram agus cliù a' dol thuigesan agus thuigesan a‑mhàin. © Comann Bhìoball na h-Alba 2017 New Gaelic Translation 2017  In 1993 Prof. Donald Meek wrote that “the difference between ‘Bible Gaelic’ and ‘Today’'sGaelic’ has increased over time – especially among young users of Gaelic – those who, for the most part, are not so used to ‘Pulpit Gaelic’, as their forebears were.” If that was apparent then, it is even more so today. That is the reason that we are publishing this translation now.  Our Lord and Saviour spoke personally and in her own language, to Mary Magdalen after the resurrection, to give her hope (John 20:16). We also desire that God’s Word would speak to people in their own language which they speak, write, think and dream in today.   New Testament 1767  The New Testament was first translated into Scottish Gaelic by Rev James Stuart, minister of Killin, and published in 1767 – barely 20 years after the battle of Culloden. His son John, minister of Luss, was the main translator of the Old Testament, completed in 1801. In recent years, the future of Gaelic in education and public life has received much attention as the language flourishes. However, the gap between everyday Gaelic in common use and the Gaelic in the most recent Bible edition continues to widen.   New Testament 2017  This new translation comes 250 years after the first translation of the New Testament from Greek into Gaelic was published.  This new translation aims to combine faithfulness to the Greek original with vocabulary in normal use, and clarity with dignity. The work comes at a time of opportunity in the development of Gaelic. It is our desire that this new translation will be useful in education and for the churches, as well as for personal use. In translating God's Word into the today's Gaelic, our translation team hope that all who read will hear the voice of God speaking clearly to them, and, in that way, that they will know the peace and the salvation that are found only in Christ. It is the desire of the team, that all praise, honour, and glory be God’s and his alone.  © Scottish Bible Society 2017

℗ Comann Bhìoball na h‑Alba 2022 ℗ Scottish Bible Society 2022

An Tiomnadh Nuadh anns an Eadar-Theangachadh Ùr Gàidhlig 2017

<div class="version vid1562 iso6393gla" data-vid="1562" data-iso6393="gla">
 <div class="book bkLUK">
 <div class="chapter ch2" data-usfm="LUK.2">
 <div class="label">2</div><div class="s1">&#204;osa Cr&#236;osd ga Bhreith</div><div class="p"> 1Anns na l&#224;ithean sin chaidh &#242;rdugh a&#8209;mach o Ch&#232;asar Augustus an saoghal uile a bhith air a chl&#224;radh. 2(B' e seo a' chiad chl&#224;radh a chaidh a dh&#232;anamh nuair a bha Cuirinius na riaghladair air Siria.) 3Agus chaidh iad uile gus a bhith air an cl&#224;radh, gach aon gu a bhaile fh&#232;in.</div><div class="p"> 4Chaidh I&#242;saph cuideachd suas o Ghalile, &#224; baile N&#224;saret, gu Iud&#232;a, gu baile Dhaibhidh, ris an canar Betlehem, a chionn 's gum buineadh e do theaghlach agus do shliochd Dhaibhidh, 5airson 's gum biodh e air a chl&#224;radh c&#242;mhla ri Moire a bha fo ghealladh&#8209;p&#242;saidh aige, agus i trom le leanabh. 6Agus thachair, nuair a bha iad an sin, gun t&#224;inig an t&#8209;&#224;m airson 's gun toireadh i an leanabh a&#8209;steach dhan t&#8209;saoghal. 7Agus rug i a ciad&#8209;ghin mic, agus phaisg i e ann an aodach&#8209;suainidh, agus chuir i na laighe ann am prasaich e, a chionn 's nach robh &#224;ite anns an taigh&#8209;&#242;sta dhaibh.</div><div class="s1">Na Buachaillean agus na h&#8209;Ainglean</div><div class="p"> 8Agus anns an aon d&#249;thaich bha buachaillean anns na h&#8209;achaidhean is iad a' cumail faire na h&#8209;oidhche air an treud aca. 9Agus nochd aingeal an Tighearna riutha, agus dhe&#224;lraich gl&#242;ir an Tighearna mun cuairt orra, agus ghabh iad eagal m&#242;r. 10Ach thuirt an t&#8209;aingeal riutha, &#8220;Na biodh eagal oirbh: oir seallaibh, tha mi a' toirt deagh sgeul thugaibh, a bhios na mh&#242;r&#8209;aoibhneas dhuibhse agus dhan t&#8209;sluagh gu l&#232;ir. 11Oir rugadh dhuibh an&#8209;diugh, ann am baile Dhaibhidh, Sl&#224;naighear, agus is esan Cr&#236;osd an Tighearna. 12Agus bidh seo na chomharra dhuibh: gheibh sibh an leanabh paisgte ann an aodach&#8209;suainidh, agus na laighe ann am prasaich.&#8221;</div><div class="p"> 13Agus gu h&#8209;aithghearr bha m&#242;r&#8209;shluagh de dh'armailt n&#232;amhaidh c&#242;mhla ris an aingeal a' moladh Dh&#232; agus ag r&#224;dh:</div><div class="b"></div><div class="q1"> 14&#8220;Gl&#242;ir do Dhia anns na h&#8209;&#224;rdan,</div><div class="q1">agus air talamh s&#236;th am measg dhaoine leis a bheil e toilichte.&#8221;</div><div class="b"></div><div class="p"> 15Nuair a dh'fhalbh na h&#8209;ainglean bhuapa gu n&#232;amh, thuirt na buachaillean ri ch&#232;ile, &#8220;Rachamaid a&#8209;nis gu Betlehem, agus faiceamaid an rud seo a th' air tachairt, a rinn an Tighearna follaiseach dhuinn.&#8221;</div><div class="p"> 16Agus dh'fhalbh iad nan cabhaig agus fhuair iad Moire is I&#242;saph, agus an leanabh na laighe anns a' phrasaich. 17Agus nuair a chunnaic iad sin, dh'aithris iad an rud a chaidh innse dhaibh mun ph&#224;iste seo. 18Agus ghabh iadsan uile a chuala seo iongnadh mu na rudan a bha na buachaillean air innse dhaibh. 19Ach ghl&#232;idh Moire na rudan sin uile, a' me&#242;rachadh orra na cridhe. 20Agus thill na buachaillean, a' gl&#242;rachadh agus a' moladh Dh&#232; airson nan rudan sin uile a chuala agus a chunnaic iad, d&#236;reach mar a chaidh innse dhaibh.</div><div class="s1">&#204;osa air a Thairgsinn san Teampall</div><div class="p"> 21Air an ochdamh latha, nuair a bha an t&#8209;&#224;m air tighinn airson a thimcheall&#8209;ghearradh, chaidh &#204;osa a thoirt air mar ainm, an t&#8209;ainm a ghabh an t&#8209;aingeal air mun deach a ghineadh anns a' bhroinn.</div><div class="p"> 22Agus nuair a chaidh l&#224;ithean an glanaidh a choileanadh, a r&#232;ir lagh Mhaois, thug iad esan suas gu Ierusalem airson a thairgsinn dhan Tighearna. 23(Mar sin tha e sgr&#236;obhte ann an lagh an Tighearna, &#8220;Gach mac a dh'fhosglas a' bhr&#249;, th&#232;id naomh dhan Tighearna a ghabhail air&#8221;#Ecs. 13:2). 24Agus thairg iad &#236;obairt a r&#232;ir mar a tha e air a r&#224;dh ann an lagh an Tighearna: &#8220;d&#224; thurtar no d&#224; chalman &#242;g&#8221;.#Lebh. 12:8 </div><div class="p"> 25A&#8209;nis, bha duine ann an Ierusalem air an robh an t&#8209;ainm Simeon, agus bha an duine seo ionraic agus diadhaidh, a' feitheamh ri s&#242;las Israeil: agus bha an Spiorad Naomh air. 26Agus chaidh fhoillseachadh dha leis an Spiorad Naomh nach fhaiceadh e b&#224;s mus faiceadh e an Cr&#236;osd aig an Tighearna. 27Agus th&#224;inig e anns an Spiorad dhan teampall. Agus nuair a thug na p&#224;rantan am p&#224;iste &#204;osa a&#8209;steach, airson 's gun d&#232;anadh iad air a shon a r&#232;ir cleachdadh an lagha, 28ghabh esan na gh&#224;irdeanan e, is bheannaich e Dia, agus thuirt e:</div><div class="b"></div><div class="q1"> 29&#8220;A Thighearna, a&#8209;nis tha thu a' leigeil led sheirbheiseach siubhal ann an s&#236;th,</div><div class="q1">a r&#232;ir d' fhacail.</div><div class="q1"> 30Oir chunnaic mo sh&#249;ilean do shl&#224;inte,</div><div class="q1"> 31a tha thu air ullachadh ann an l&#224;thair nan uile shluagh,</div><div class="q1"> 32solas taisbeanaidh dha na Cinnich,</div><div class="q1">agus airson gl&#242;ir dha do shluagh Israel.&#8221;</div><div class="b"></div><div class="p"> 33Agus ghabh I&#242;saph agus a mh&#224;thair m&#242;r&#8209;iongnadh mu na rudan a chaidh a r&#224;dh mun ph&#224;iste. 34Agus bheannaich Simeon iad, agus thuirt e ri Moire a mh&#224;thair, &#8220;Seall, chaidh am p&#224;iste seo a shuidheachadh airson tuiteam is &#232;irigh mh&#242;ran ann an Israel, agus na chomharra a th&#232;id cur na aghaidh 35&#8211; agus tollaidh claidheamh d' anam fh&#232;in cuideachd &#8211; airson 's gun t&#232;id smuaintean cridheachan mh&#242;ran fhoillseachadh.&#8221;</div><div class="p"> 36Agus bha ban&#8209;fh&#224;idh ann, Anna, nighean Phanueil, de threubh Aseir. Bha i suas ann am bliadhnaichean. Bha i air fuireach seachd bliadhna c&#242;mhla ris an duine aice on &#224;m a bha i na h&#8209;&#242;igh, 37agus an uair sin na banntraich gus an robh i ochdad 's a ceithir. Cha do dh'fh&#224;g i an teampall, a' d&#232;anamh seirbheis le trasgadh is &#249;rnaigh a latha 's a dh'oidhche. 38Agus aig an uair sin fh&#232;in th&#224;inig i suas agus th&#242;isich i air moladh a thoirt do Dhia agus air bruidhinn ma dheidhinn riuthasan uile aig an robh s&#249;il ri saorsa Ierusaleim.</div><div class="s1">An Tilleadh gu N&#224;saret</div><div class="p"> 39Agus nuair a choilean iad a h&#8209;uile rud a r&#232;ir Lagh an Tighearna, thill iad a Ghalile, dham baile fh&#232;in, N&#224;saret. 40Dh'fh&#224;s am p&#224;iste is chaidh a neart am meud; bha e air a l&#236;onadh le gliocas agus bha gr&#224;s Dh&#232; air.</div><div class="s1">Am Balach &#204;osa san Teampall</div><div class="p"> 41A&#8209;nis chaidh a ph&#224;rantan gu Ierusalem gach bliadhna, aig F&#232;ill na C&#224;isge. 42Agus nuair a bha e d&#224; bhliadhna dheug a dh'aois, chaidh iad suas, a r&#232;ir cleachdadh na F&#232;ille. 43Agus nuair a bha l&#224;ithean na F&#232;ille seachad, fhad 's a bha iad a' tilleadh, dh'fhan am balach ann an Ierusalem. Cha robh fios aig a ph&#224;rantan air. 44Ach a' saoilsinn gun robh e anns a' bhuidheann, chaidh iad astar latha, agus an uair sin sheall iad gu d&#236;cheallach air a shon am measg an c&#224;irdean 's an luchd&#8209;e&#242;lais. 45Nuair nach d' fhuair iad e thill iad gu Ierusalem a' coimhead air a shon. 46&#192;s d&#232;idh tr&#236; latha fhuair iad e anns an teampall, na shuidhe am measg an luchd&#8209;teagaisg, ag &#232;isteachd riutha agus a' cur cheistean orra. 47Agus ghabh iadsan uile a chuala e iongnadh air sg&#224;th a thuigse agus a fhreagairtean. 48Agus nuair a chunnaic a ph&#224;rantan e, bha iad fo iongnadh, agus thuirt a mh&#224;thair ris, &#8220;A mhic, carson a rinn thu mar seo oirnn? Seall, bha d' athair agus mise fo &#224;mhghar gad shireadh.&#8221;</div><div class="p"> 49Agus thuirt esan riutha, &#8220;Carson a bha sibh gam shireadh? Nach robh fios agaibh gum feumainn&#8209;sa a bhith ann an taigh m' Athar?&#8221; 50Ach cha do thuig iadsan an rud a thuirt e riutha.</div><div class="p"> 51Agus chaidh e s&#236;os c&#242;mhla riutha is th&#224;inig e gu N&#224;saret agus bha e umhail dhaibh. Ach ghl&#232;idh a mh&#224;thair na rudan sin uile na cridhe. 52Agus th&#224;inig &#204;osa air adhart ann an gliocas is ann an inbhe is ann an f&#224;bhar le Dia is daoine.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Anns na làithean sin chaidh òrdugh a‑mach o Chèasar Augustus an saoghal uile a bhith air a chlàradh. (B' e seo a' chiad chlàradh a chaidh a dhèanamh nuair a bha Cuirinius na riaghladair air Siria.) Agus chaidh iad uile gus a bhith air an clàradh, gach aon gu a bhaile fhèin.
Chaidh Iòsaph cuideachd suas o Ghalile, à baile Nàsaret, gu Iudèa, gu baile Dhaibhidh, ris an canar Betlehem, a chionn 's gum buineadh e do theaghlach agus do shliochd Dhaibhidh, airson 's gum biodh e air a chlàradh còmhla ri Moire a bha fo ghealladh‑pòsaidh aige, agus i trom le leanabh. Agus thachair, nuair a bha iad an sin, gun tàinig an t‑àm airson 's gun toireadh i an leanabh a‑steach dhan t‑saoghal. Agus rug i a ciad‑ghin mic, agus phaisg i e ann an aodach‑suainidh, agus chuir i na laighe ann am prasaich e, a chionn 's nach robh àite anns an taigh‑òsta dhaibh.

Agus anns an aon dùthaich bha buachaillean anns na h‑achaidhean is iad a' cumail faire na h‑oidhche air an treud aca. Agus nochd aingeal an Tighearna riutha, agus dheàlraich glòir an Tighearna mun cuairt orra, agus ghabh iad eagal mòr. Ach thuirt an t‑aingeal riutha, “Na biodh eagal oirbh: oir seallaibh, tha mi a' toirt deagh sgeul thugaibh, a bhios na mhòr‑aoibhneas dhuibhse agus dhan t‑sluagh gu lèir. Oir rugadh dhuibh an‑diugh, ann am baile Dhaibhidh, Slànaighear, agus is esan Crìosd an Tighearna. Agus bidh seo na chomharra dhuibh: gheibh sibh an leanabh paisgte ann an aodach‑suainidh, agus na laighe ann am prasaich.”
Agus gu h‑aithghearr bha mòr‑shluagh de dh'armailt nèamhaidh còmhla ris an aingeal a' moladh Dhè agus ag ràdh:

“Glòir do Dhia anns na h‑àrdan,
agus air talamh sìth am measg dhaoine leis a bheil e toilichte.”

Nuair a dh'fhalbh na h‑ainglean bhuapa gu nèamh, thuirt na buachaillean ri chèile, “Rachamaid a‑nis gu Betlehem, agus faiceamaid an rud seo a th' air tachairt, a rinn an Tighearna follaiseach dhuinn.”
Agus dh'fhalbh iad nan cabhaig agus fhuair iad Moire is Iòsaph, agus an leanabh na laighe anns a' phrasaich. Agus nuair a chunnaic iad sin, dh'aithris iad an rud a chaidh innse dhaibh mun phàiste seo. Agus ghabh iadsan uile a chuala seo iongnadh mu na rudan a bha na buachaillean air innse dhaibh. Ach ghlèidh Moire na rudan sin uile, a' meòrachadh orra na cridhe. Agus thill na buachaillean, a' glòrachadh agus a' moladh Dhè airson nan rudan sin uile a chuala agus a chunnaic iad, dìreach mar a chaidh innse dhaibh.

Air an ochdamh latha, nuair a bha an t‑àm air tighinn airson a thimcheall‑ghearradh, chaidh Ìosa a thoirt air mar ainm, an t‑ainm a ghabh an t‑aingeal air mun deach a ghineadh anns a' bhroinn.
Agus nuair a chaidh làithean an glanaidh a choileanadh, a rèir lagh Mhaois, thug iad esan suas gu Ierusalem airson a thairgsinn dhan Tighearna. (Mar sin tha e sgrìobhte ann an lagh an Tighearna, “Gach mac a dh'fhosglas a' bhrù, thèid naomh dhan Tighearna a ghabhail air”). Agus thairg iad ìobairt a rèir mar a tha e air a ràdh ann an lagh an Tighearna: “dà thurtar no dà chalman òg”.
A‑nis, bha duine ann an Ierusalem air an robh an t‑ainm Simeon, agus bha an duine seo ionraic agus diadhaidh, a' feitheamh ri sòlas Israeil: agus bha an Spiorad Naomh air. Agus chaidh fhoillseachadh dha leis an Spiorad Naomh nach fhaiceadh e bàs mus faiceadh e an Crìosd aig an Tighearna. Agus thàinig e anns an Spiorad dhan teampall. Agus nuair a thug na pàrantan am pàiste Ìosa a‑steach, airson 's gun dèanadh iad air a shon a rèir cleachdadh an lagha, ghabh esan na ghàirdeanan e, is bheannaich e Dia, agus thuirt e:

“A Thighearna, a‑nis tha thu a' leigeil led sheirbheiseach siubhal ann an sìth,
a rèir d' fhacail.
Oir chunnaic mo shùilean do shlàinte,
a tha thu air ullachadh ann an làthair nan uile shluagh,
solas taisbeanaidh dha na Cinnich,
agus airson glòir dha do shluagh Israel.”

Agus ghabh Iòsaph agus a mhàthair mòr‑iongnadh mu na rudan a chaidh a ràdh mun phàiste. Agus bheannaich Simeon iad, agus thuirt e ri Moire a mhàthair, “Seall, chaidh am pàiste seo a shuidheachadh airson tuiteam is èirigh mhòran ann an Israel, agus na chomharra a thèid cur na aghaidh – agus tollaidh claidheamh d' anam fhèin cuideachd – airson 's gun tèid smuaintean cridheachan mhòran fhoillseachadh.”
Agus bha ban‑fhàidh ann, Anna, nighean Phanueil, de threubh Aseir. Bha i suas ann am bliadhnaichean. Bha i air fuireach seachd bliadhna còmhla ris an duine aice on àm a bha i na h‑òigh, agus an uair sin na banntraich gus an robh i ochdad 's a ceithir. Cha do dh'fhàg i an teampall, a' dèanamh seirbheis le trasgadh is ùrnaigh a latha 's a dh'oidhche. Agus aig an uair sin fhèin thàinig i suas agus thòisich i air moladh a thoirt do Dhia agus air bruidhinn ma dheidhinn riuthasan uile aig an robh sùil ri saorsa Ierusaleim.

Agus nuair a choilean iad a h‑uile rud a rèir Lagh an Tighearna, thill iad a Ghalile, dham baile fhèin, Nàsaret. Dh'fhàs am pàiste is chaidh a neart am meud; bha e air a lìonadh le gliocas agus bha gràs Dhè air.

A‑nis chaidh a phàrantan gu Ierusalem gach bliadhna, aig Fèill na Càisge. Agus nuair a bha e dà bhliadhna dheug a dh'aois, chaidh iad suas, a rèir cleachdadh na Fèille. Agus nuair a bha làithean na Fèille seachad, fhad 's a bha iad a' tilleadh, dh'fhan am balach ann an Ierusalem. Cha robh fios aig a phàrantan air. Ach a' saoilsinn gun robh e anns a' bhuidheann, chaidh iad astar latha, agus an uair sin sheall iad gu dìcheallach air a shon am measg an càirdean 's an luchd‑eòlais. Nuair nach d' fhuair iad e thill iad gu Ierusalem a' coimhead air a shon. Às dèidh trì latha fhuair iad e anns an teampall, na shuidhe am measg an luchd‑teagaisg, ag èisteachd riutha agus a' cur cheistean orra. Agus ghabh iadsan uile a chuala e iongnadh air sgàth a thuigse agus a fhreagairtean. Agus nuair a chunnaic a phàrantan e, bha iad fo iongnadh, agus thuirt a mhàthair ris, “A mhic, carson a rinn thu mar seo oirnn? Seall, bha d' athair agus mise fo àmhghar gad shireadh.”
Agus thuirt esan riutha, “Carson a bha sibh gam shireadh? Nach robh fios agaibh gum feumainn‑sa a bhith ann an taigh m' Athar?” Ach cha do thuig iadsan an rud a thuirt e riutha.
Agus chaidh e sìos còmhla riutha is thàinig e gu Nàsaret agus bha e umhail dhaibh. Ach ghlèidh a mhàthair na rudan sin uile na cridhe. Agus thàinig Ìosa air adhart ann an gliocas is ann an inbhe is ann an fàbhar le Dia is daoine.

Listen to Lùcas 2