Crimean Tatar - IBT Version

Шу сёзлерден сонъ Иса козьлерини кокке котерип, деди:
– Эй, Баба! Вакъыт кельди. Огълунъ Сени шерефлесин деп, Огълунъны шерефле. Сен Огълунъа берген адамларнынъ эписине О, эбедий аят берсин деп, Сен Онъа бутюн яшагъанларнынъ устюнде къудрет бердинъ. Эбедий аят исе – Сени, бирден-бир акъикъий Алланы, эм де Сен ёллагъан Иса Месихни танып-бильмектир.
Манъа берген вазифенъни беджерип, Мен Сени ер юзюнде шерефледим. Мына, Баба, Сенинъ огюнъде Мени шерефле. Дюнья яратылмаздан эвель Сенинъ огюнъде Менимки олгъан шерефни Манъа къайтар.
Сен дюньядан Манъа берген адамларгъа Сенинъ Адынъны ачтым. Олар Сенинъ эдилер, ве Сен оларны Манъа бердинъ, ве олар Сенинъ Сёзюнъни сакъладылар. Олар энди билелер ки, Сен Манъа берген эр шей Сенден келе. Манъа берген сёзлеринъни оларгъа айттым. Олар сёзлеринъни къабул этип, Мен Сенден чыкъып кельгенимни керчектен анъладылар, Мени Сен ёллагъанынъа инандылар.
Мен олар ичюн сорайым. Дюнья ичюн дегиль, Сен Манъа берген адамлар ичюн сорайым, чюнки олар Сенинъкидир. Меним эр бир шейим – Сенинъки, Сенинъ эр бир шейинъ исе – Менимкидир. Меним шерефим оларнен багълы.
Мен энди бу дюньяда олмайджам. Олар бу дюньяда къалалар, Мен исе Санъа къайтам. Эй, Мукъаддес Баба! Оларны Сен Манъа берген Адынъда сакъла, олар да Биз киби бирлик олсунлар. Мен оларнен олгъанымда, оларны Сен Манъа берген Адынъда сакълап къорчаладым. Олардан ич бири гъайып олмады. Тек джеэннемге тюшеджек адам гъайып олды, чюнки Язы беджерильмек керек эди.
Энди Санъа къайтам. Меним къуванчым оларда там олмакъ ичюн, даа дюньяда олгъанымда, шуны айтам. Мен оларгъа Сенинъ Сёзюнъни бильдирдим. Дюньянынъ оларны кореджек козю ёкъ, чюнки Мен бу дюньядан олмагъаным киби, олар да бу дюньядан дегиллер. «Оларны дюньядан ал», – демейим, лякин «Оларны яманлыкътан къорчала», – дейим. Мен бу дюньядан олмагъаным киби, олар да бу дюньядан дегиллер. Оларны акъикъат кучюнен азиз эт. Сенинъ Сёзюнъ – акъикъаттыр. Сен Мени дюньягъа ёллагъанынъ киби, Мен де оларны дюньягъа ёлладым. Олар акъикъатта азиз олсунлар деп, Мен Озюмни олар ичюн Санъа багъышлайым.
Мен тек олар ичюн сорамайым, оларнынъ лафыны эшитип Манъа иман этеджеклер ичюн де сорайым. Оларнынъ эписи бирлик олсунлар. Эй, Баба, Сен Менде ве Мен Сенде олгъаным киби, олар да Бизде олып, бирлик олсунлар. Сонъ дюнья Мени Сен ёллагъанынъа инанаджакъ. Биз бирлик олгъанымыз киби, олар да бирлик олсунлар деп, Сен Манъа берген шерефинъни Мен оларгъа да бердим. Сен Менде, Мен исе оларда олам. Олар там бирлик олсунлар. Сонъра дюнья Мени Сен ёллагъанынъны ве, Мени насыл севсенъ, оларны да ойле севгенинъни биледжек.
Эй, Баба! Сен Манъа берген адамлар Меннен берабер бир ерде оладжакъларыны истейим. Мени дюнья яратылмаздан эвель севгенинъ ичюн, Сен Манъа берген шерефимни олар корьсюнлер. Эй, адалетли Баба! Дюнья Сени танымагъан олса да, Сени Мен таныдым. Бу адамлар да Мени Сен ёллагъанынъны бильдилер. Оларда Манъа олгъан севгинъ олсун ве Мен оларда олайым деп, Мен оларгъа Сенинъ Адынъны бильдирдим ве даа бильдиреджегим.

Listen to Юхан 17