Southern Balochi: Hodáay Pákén Ketáb Portions

Hodáay Pákén Ketáb

پدا پولُس، دِرْبِه و لِسْتْرَهئے شهران آتک و رَست. لِسْتْرَها تیموتاووس نامێن مریدے هست‌اَت که آییئے مات باوَرمندێن یَهودی و پت یونانیے اَت. لِسْتْرَه و اِکُنیَهئے براتانی نیاما تیموتاووس باز نێکنامێن مردے اَت. پولُسئے واهگ اَت که تیموتاووسا وتی سات و سپرا همراه بکنت، پمێشکا چه رئوگا پێسر، په یَهودیانی هاترا سُنّتی کناێنت، چێا که آ هَند و دَمگانی سجّهێن مردمان زانتگ‌اَت که تیموتاووسئے پت یونانیے. شهر په شهر تَرّان بوتنت و چه اورشَلیمئے کاسِد و کماشانی گیشّێنتگێن راه و رهبندان، براتِش په مَنّگا سهیگ و سرپدَ کرتنت. اے ڈئولا، کِلیسایانی باوَرمند رۆچ په رۆچ گێشترَ بوتنت و باوَرِش هم مُهرترَ بوت.

پولُس و آییئے همراه چه پْریجیَه و گَلاتیَهئے دَمگان گوَستنت، چێا که پاکێن روها آ، آسیائے دَمگا هُدائے هبرئے رسێنگ و شِنگ کنگا مکن کرتنت. وهدے میسیَهئے سیمسران رَستنت، بیتینیَهئے نێمگا رئوگئے جُهدِش کرت بله ایسّائے روها په اۆدئے رئوگا نه‌اِشتنت. گڑا چه میسیَها گوَزان بوت و تْرواسئے بَندِنا آتکنت. همۆدا شپا پولُسا یکّ مَکْدونی مردے په شُبێن دیست که اۆشتاتگ‌اَت و مِنَّت کنان اَت که ”دریایا بگوازێن، مَکْدونیَها بیا و مارا کُمکّ کن.“ چه اے شُبێنا رَند، ما په مَکْدونیَهئے رسگا اشتاپ کرت، چێا که چه اے شُبێنا دلجم بوتێن، هُدائے رَزا همِش اِنت که ما برئوێن و وشّێن مِستاگا اۆدئے مردمانی نیاما شِنگ و تالان بکنێن.

ما چه تْرواسا بۆجیگا سوار بوت و دێم په ساموتْراکیئے جَزیرها شتێن. دومی رۆچا چه اۆدا نیاپولیسئے بَندِنا آتک و رَستێن. چه اۆدا پیلیپیا شتێن، که مَکْدونیَهئے آ بهرئے مزنێن شهرے و رومیانی مِنندجاه اِنت و تان چیزّے رۆچا همۆدا مهتل بوتێن. شَبَّتئے رۆچا، چه شهرئے دروازگا در کپت و کئورئے لَمبا شتێن. مئے هئیال اَت بلکێن اۆدا یَهودیانی زِگر و دْوائے جاگهے ببیت. همۆدا نِشتێن و گۆن لهتێن جنێنا که په زِگر و دْوایا آتکگ‌اَتنت، هبرا گُلاێش بوتێن. جنێنانی نیاما، لیدیَه نامێن هُداتُرسێن جنێنے هم گۆن اَت که تیاتیرَهئے شهرئے مردمے اَت و جَمورنگێن گران‌کیمّتێن گُد بها کنۆکے اَت. آ پولُسئے هبران گۆش دارگا اَت که هُداوندا آییئے دِلئے چمّ پَچ کرتنت و آییا پولُسئے هبر مَنِّتنت. لیدیَها گۆن وتی لۆگئے سجّهێن مردمان پاکشۆدی کرت. پاکشۆدیا رَند، آییا دَزبندی کرت و گوَشت: ”اگن شما منا هُداوندێن ایسّائے هَکّێن مَنّۆگرے زانێت، گڑا بیاێت منی لۆگا بدارێت.“ لیدیَها گۆن وتی بازێن گوَشگا مارا مَنّێنت.

یکّ رۆچے ما زِگر و دْوائے جاگها رئوگا اتێن، مۆلدے دیستێن. مۆلدا جِنّے پِر اَت که چه آییئے زۆرا گئیب‌گوییَ کرت و چه اِشیا په وتی هُدابُندان بازێن زَرّ و مالیَ کَٹّت. آ، پولُس و مئے رَندا آتک و په کوکّار گوَشگا اَت که ”اے مردم، بُرزێن اَرشئے هُدائے هِزمتکار اَنت و شمارا رَکّێنگئے یکّ راهے سۆجَ دئینت.“ آییا تان باز رۆچا اَنچُش گوَشان کرت. گُڈسرا، پولُس دِلرێش و بێزار بوت، چَکّی تَرّێنت و گۆن جِنّا گوَشتی: ”من ترا په ایسّا مَسیهئے ناما هُکمَ دئیان که چه اِشیا در کَپ.“ هما دمانا جِنّ چه آییا در آتک. وهدے مۆلدئے هُدابُندان دیست که آیانی نپ و کَٹّئے اُمێت هلاس بوت، گڑا آیان پولُس و سیلاس گپت، کَشّان کرت و بازارا، شهرئے مسترانی کِرّا برتنت. کازیانی دێما پێش کرتنت و گوَشتِش: ”اے مردم یَهودی اَنت و مئے شهرا جێڑه و پلێنڈی کنگا اَنت. ما رومی اێن و اے مارا اَنچێن دۆد و رَبێدگ تالیم دئیگا اَنت که آیانی مَنّگ و کار بندگ په ما رئوا نه‌اِنت.“ اے دگه مردم هم گۆن بوت و پولُس و سیلاسئے دێما اۆشتاتنت. شهرئے مستران پرمان داتنت که پولُس و سیلاسئے پُچّان بکَشّنت و آیان لَٹّ بجننت. چه بازێن لَٹّ و کُٹّا رند، بَندیجاها برت و بندِش کرتنت. بَندیجاهئے نِگهپانِش پرمان دات که آیانی نِگهپانیا شَرّ دلگۆش بکنت. همے هُکمئے سرا، بَندیجاهئے نِگهپانا بَندیجاهئے تۆک تۆکی کۆٹیا برتنت و آیانی پاد کُنٹبند کرتنت.
شپنێما، پولُس و سیلاس جێلئے تها دْوا کنان، هُدایا ستا کنگا اَتنت. اے دگه بندیگ گۆش دارگا اَتنت. اَناگت، مزنێن زمین‌چَنڈے بوت که بَندیجاهئے بُنرِد، سُرگ و جُمبگا لگّت. هما دمانا، سجّهێن دروازگ پَچ بوتنت و جێلیانی زمزیل بُتکنت. جێلئے نِگهپان، چه وابا پَچ لَرزت و آگه بوت، دیستی که بَندیجاهئے سجّهێن دروازگ پَچ اَنت، گُمانی کرت که کئیدی تتکگ و شتگ‌اَنت. نون په وت‌کُشیا زَهمی کَشّت. بله پولُسا تئوار کرت و گوَشت: ”وتا تاوان مدئے، ما سجّهێن وتی جاگها اێن.“ جێلئے نِگهپانا چِراگے لۆٹت و تچانا بَندیجاهئے تۆکا شت و گۆن درَهگا پولُس و سیلاسئے پادان کپت. آ چه جێلا در کرتنت و گوَشتی: ”او واجهان! من په وتی رَکّگا چے بکنان؟“ آیان پَسّئو دات: ”هُداوندێن ایسّائے سرا ایمان بیار گڑا تئو و تئیی لۆگئے سجّهێن مردمَ رَکّێت.“ آیان هُداوندێن ایسّائے وشّێن کُلئو په آییا و آییئے لۆگئے سجّهێن مردمان رَسێنت. شپئے وهدا، پولُس و سیلاسی گۆن وت برتنت و آیانی ٹَپّی شُشتنت. آ و آییئے لۆگئے مردمان هما دمانا پاکشۆدی کرت. رَندا آییا وتی لۆگا برت و ورگ داتنت، آییئے جند و آییئے لۆگئے سجّهێن مردم، چه آییئے هُداباوَریا گَل و شادان بوتنت.
دومی رۆچا، کازیان وتی کاردار جێلئے نِگهپانئے گوَرا راه داتنت که ”اے مردمان یله بدئے.“ جێلئے نِگهپانا پولُس هال دات و گوَشت: ”منا چه کازیانی نێمگا پرمان رَستگ که شمارا یله بدئیان. پمێشکا شما په وشّی و سلامَتی برئوێت.“ پولُسا پَسّئو دات: ”ما رومی باشندَه اێن، بله اے شهرئے مستران، مارا بے هُکمئے بُرّگا شهرئے مردمانی دێما جناێنتگ و جێل کرتگ. نون، آ چێرکایی مارا چه جێلا کَشّگَ لۆٹنت. چُشَ نبیت، باید اِنت پادِ وت همِدا بیاینت و مارا در بکننت.“ کارداران، اے پَسّئو په کازیان رَسێنت. وهدے سهیگ بوتنت که آ دوێن رومی باشندَه اَنت، تُرستِش. نون وت آیانی کِرّا آتکنت و چه آیان پهِلّی‌اِش لۆٹت و مِنّتوار بوتنت که چه اے شهرا برئونت. چه بَندیجاها در آیگا رَند، پولُس و سیلاس لیدیَهئے لۆگا شتنت و گۆن باوَرمندان گِند و نندِش کرت، دِلبڈّی‌اِش داتنت که وتی ایمانئے سرا مُهر و کاهِم بۆشتنت و پدا چه پیلیپیئے شهرا در کپت و شتنت.

Listen to کاسِدانی کار 16