Biblica® Open Polish Living New Testament™ Copyright © 1991, 2005, 2016 by Biblica, Inc. “Biblica” is a trademark registered in the United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. Used with permission.  All content on open.bible is made available under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 License (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/).  You are free to:  Share — copy and redistribute the material in any medium or format Adapt — remix, transform, and build upon the material for any purpose, even commercially   Under the following conditions:  Attribution — You must attribute the work as follows: “Original work available for free at www.biblica.com and open.bible” Attribution statements in derivative works should not in any way suggest that we endorse you or your use of this work. ShareAlike — If you remix, transform, or build upon the material, you must distribute your contributions under the same license as the original.  Use of trademarks: Biblica® is a trademark registered in the United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. and may not be included on any derivative works. Unaltered content from open.bible must include the Biblica® trademark when distributed to others. If you alter the content in any way, you must remove the Biblica® trademark before distributing your work.

Biblica® Słowo Życia, otwarty dostęp™

Biblica® Słowo Życia, otwarty dostęp

<div class="version vid137 iso6393pol" data-vid="137" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkHEB">
 <div class="chapter ch11" data-usfm="HEB.11">
 <div class="label">11</div><div class="s1">Przez wiar&#281;</div><div class="p"> 1Wiara jest gwarancj&#261; spe&#322;nienia si&#281; naszej nadziei i dowodem na istnienie niewidzialnej rzeczywisto&#347;ci. 2Ze wzgl&#281;du na ni&#261;, w przesz&#322;o&#347;ci B&#243;g okazywa&#322; przychylno&#347;&#263; naszym przodkom.</div><div class="p"> 3Dzi&#281;ki wierze wiemy, &#380;e ca&#322;y wszech&#347;wiat powsta&#322; na rozkaz Boga i &#380;e wszystko, co widzimy, wzi&#281;&#322;o sw&#243;j pocz&#261;tek ze &#347;wiata, kt&#243;rego nie wida&#263;.</div><div class="p"> 4Dzi&#281;ki wierze Abel z&#322;o&#380;y&#322; lepsz&#261; ofiar&#281; ni&#380; Kain. B&#243;g za&#347;&#8212;przyjmuj&#261;c dar Abla&#8212;potwierdzi&#322; jego prawo&#347;&#263;. Cho&#263; on sam umar&#322;, jego wiara nadal przemawia, b&#281;d&#261;c przyk&#322;adem dla innych.</div><div class="p"> 5R&#243;wnie&#380; dzi&#281;ki wierze B&#243;g zabra&#322; do siebie Henocha, kt&#243;ry nie do&#347;wiadczy&#322; &#347;mierci. Nikt nie m&#243;g&#322; go odnale&#378;&#263; na ziemi, bo zosta&#322; zabrany przez Boga. Ale zanim to si&#281; sta&#322;o, B&#243;g potwierdzi&#322;, &#380;e obdarzy&#322; go swoj&#261; przychylno&#347;ci&#261;. 6Bez wiary nie mo&#380;na bowiem podoba&#263; si&#281; Bogu. Ka&#380;dy, kto chce do Niego przyj&#347;&#263;, musi wi&#281;c uwierzy&#263;, &#380;e On istnieje i nagradza tych, kt&#243;rzy Go szukaj&#261;.</div><div class="p"> 7Dzi&#281;ki wierze Noe zbudowa&#322; okr&#281;t, aby ratowa&#263; swoj&#261; rodzin&#281;. Us&#322;ysza&#322; bowiem o tym, co mia&#322;o si&#281; wydarzy&#263;, i g&#322;&#281;boko si&#281; tym przej&#261;&#322;. Jego wiara sta&#322;a si&#281; wyrokiem dla reszty &#347;wiata, dla niego za&#347;&#8212;podstaw&#261; Bo&#380;ej przychylno&#347;ci.</div><div class="p"> 8Dzi&#281;ki wierze Abraham pos&#322;ucha&#322; Boga i wyruszy&#322; do kraju, kt&#243;ry mia&#322; otrzyma&#263; od Niego w darze. Poszed&#322;, nie wiedz&#261;c nawet, dok&#261;d idzie. 9Dzi&#281;ki wierze zamieszka&#322; tam jako cudzoziemiec. Podobnie post&#261;pili Izaak i Jakub, kt&#243;rzy r&#243;wnie&#380; otrzymali t&#281; sam&#261; obietnic&#281; od Boga. 10Abraham by&#322; pos&#322;uszny Bogu, poniewa&#380; czeka&#322; na miasto zbudowane na trwa&#322;ych fundamentach, kt&#243;rego architektem i budowniczym jest sam B&#243;g.</div><div class="p"> 11Dzi&#281;ki wierze Sara, kt&#243;ra nie mog&#322;a mie&#263; dzieci, pomimo podesz&#322;ego wieku zasz&#322;a w ci&#261;&#380;&#281;. Uzna&#322;a bowiem, &#380;e B&#243;g, kt&#243;ry z&#322;o&#380;y&#322; jej obietnic&#281;, jest godny zaufania. 12Dzi&#281;ki temu z jednego cz&#322;owieka&#8212;Abrahama, m&#281;&#380;a Sary&#8212;B&#243;g wywi&#243;d&#322; ca&#322;y nar&#243;d Izraela. Mimo &#380;e Abraham by&#322; ju&#380; bliski &#347;mierci, B&#243;g uczyni&#322; go ojcem narodu, kt&#243;ry jest tak liczny, jak gwiazdy na niebie i piasek na brzegu morza.</div><div class="p"> 13Wymienieni tu ludzie wiary umarli i nie doczekali si&#281; spe&#322;nienia wszystkich obietnic. Ujrzeli je jednak z daleka i ucieszyli si&#281; z tego. Uznali te&#380;, &#380;e na tej ziemi s&#261; jedynie cudzoziemcami i w&#281;drowcami, b&#281;d&#261;cymi z dala od domu. 14Pokazali przez to, &#380;e szukaj&#261; prawdziwej ojczyzny. 15Nie mieli jednak na my&#347;li jakiego&#347; ziemskiego kraju, kt&#243;ry wcze&#347;niej opu&#347;cili. Gdyby bowiem tak by&#322;o, mogliby przecie&#380; do niego wr&#243;ci&#263;. 16Ojczyzn&#261;, do kt&#243;rej zmierzali, by&#322; jednak prawdziwy dom w niebie. Dlatego B&#243;g nie wstydzi si&#281; m&#243;wi&#263;, &#380;e jest ich Bogiem. Dla nich te&#380; zbudowa&#322; w niebie miasto.</div><div class="p"> 17Dzi&#281;ki wierze Abraham, gdy by&#322; poddany pr&#243;bie, ofiarowa&#322; na o&#322;tarzu swojego jedynego syna, Izaaka. Uczyni&#322; to, mimo &#380;e wcze&#347;niej otrzyma&#322; obietnic&#281;: 18&#8222;Twoi potomkowie b&#281;d&#261; si&#281; wywodzi&#263; od Izaaka&#8221;, 19by&#322; bowiem przekonany, &#380;e B&#243;g jest w stanie o&#380;ywi&#263; jego syna. I w&#322;a&#347;nie dlatego odzyska&#322; go.</div><div class="p"> 20Dzi&#281;ki wierze Izaak pob&#322;ogos&#322;awi&#322; przysz&#322;o&#347;&#263; Jakuba i Ezawa&#8212;swoich syn&#243;w. 21Jakub za&#347;, umieraj&#261;c, dzi&#281;ki wierze pob&#322;ogos&#322;awi&#322; syn&#243;w J&#243;zefa i&#8212;podpieraj&#261;c si&#281; lask&#261;&#8212;odda&#322; pok&#322;on Bogu. 22Z kolei J&#243;zef, b&#281;d&#261;c bliski &#347;mierci, dzi&#281;ki wierze wspomnia&#322; o przysz&#322;ym wyj&#347;ciu Izraelit&#243;w z Egiptu i poleci&#322;, aby zabrano w&#243;wczas z Egiptu jego prochy.</div><div class="p"> 23Dzi&#281;ki wierze rodzice nowo narodzonego Moj&#380;esza ukrywali go przez trzy miesi&#261;ce. Widzieli bowiem, &#380;e B&#243;g da&#322; im wyj&#261;tkowe dziecko, i nie przestraszyli si&#281; rozkaz&#243;w faraona. 24Moj&#380;esz za&#347;, gdy dor&#243;s&#322;, dzi&#281;ki wierze nie zgodzi&#322; si&#281;, by uznano go za syna c&#243;rki faraona. 25Wola&#322; cierpie&#263; razem z ludem Bo&#380;ym ni&#380; korzysta&#263; z przemijaj&#261;cych przyjemno&#347;ci grzechu. 26Uzna&#322; bowiem, &#380;e bycie poni&#380;onym ze wzgl&#281;du na Chrystusa jest warte wi&#281;cej, ni&#380; wszystkie skarby Egiptu. Oczekiwa&#322; bowiem nagrody od Boga. 27To dzi&#281;ki wierze opu&#347;ci&#322; Egipt i nie przestraszy&#322; si&#281; gniewu faraona, dostrzega&#322; bowiem to, czego inni nie widzieli. 28Dzi&#281;ki wierze r&#243;wnie&#380; zarz&#261;dzi&#322; Pasch&#281; i nakaza&#322; Izraelitom oznaczy&#263; drzwi krwi&#261; baranka. Dzi&#281;ki temu anio&#322;, kt&#243;ry u&#347;mierca&#322; najstarszych syn&#243;w we wszystkich rodzinach, oszcz&#281;dzi&#322; Izraelit&#243;w.</div><div class="p"> 29Dzi&#281;ki wierze Izraelici such&#261; stop&#261; przeszli Morze Czerwone, mimo &#380;e &#347;cigaj&#261;cy ich Egipcjanie zostali poch&#322;oni&#281;ci przez wod&#281;. 30Gdy za&#347; Izraelici przez siedem dni chodzili wok&#243;&#322; Jerycha, mury miasta run&#281;&#322;y r&#243;wnie&#380; dzi&#281;ki ich wierze. 31Rachab, prostytutka z Jerycha, kt&#243;ra udzieli&#322;a schronienia izraelskim zwiadowcom, dzi&#281;ki swojej wierze ocali&#322;a &#380;ycie i nie zgin&#281;&#322;a razem z mieszka&#324;cami miasta, okazuj&#261;cymi niepos&#322;usze&#324;stwo Bogu.</div><div class="s1">Prze&#347;ladowania wierz&#261;cych</div><div class="p"> 32Czy musz&#281; przytacza&#263; dalsze przyk&#322;ady? Zbyt wiele czasu zabra&#322;oby mi pisanie o Gedeonie, Baraku, Samsonie, Jeftem, Dawidzie, Samuelu i o prorokach. 33To dzi&#281;ki wierze pokonali oni wrogie kr&#243;lestwa, byli sprawiedliwymi w&#322;adcami, do&#347;wiadczyli spe&#322;nienia Bo&#380;ych obietnic, zamkn&#281;li paszcze lwom, 34zgasili wielkie p&#322;omienie ognia, unikn&#281;li &#347;mierci w walce, przezwyci&#281;&#380;yli swoj&#261; bezsilno&#347;&#263;, okazali odwag&#281; w czasie walki, a nawet zmusili do ucieczki ca&#322;e armie. 35Dzi&#281;ki ich wierze niekt&#243;re kobiety odzyska&#322;y zmar&#322;ych cz&#322;onk&#243;w rodziny.</div><div class="p">Ale byli i tacy, kt&#243;rzy zostali zam&#281;czeni na &#347;mier&#263; i nie przyj&#281;li oferowanej im wolno&#347;ci. Wiedzieli bowiem, &#380;e zmartwychwstan&#261; do wiecznego &#380;ycia. 36Innych poni&#380;ano i biczowano, zakuwano w kajdany i zamykano w wi&#281;zieniach. 37-38Byli obrzucani kamieniami, przerzynani pi&#322;&#261;, zabijani mieczem. Musieli ukrywa&#263; si&#281; w norach i jaskiniach, a ich jedynym ubraniem by&#322;y owcze i kozie sk&#243;ry. Cierpieli niedostatek i byli prze&#347;ladowani oraz poni&#380;ani przez innych, chocia&#380; ca&#322;y &#347;wiat nie by&#322; ich godny!</div><div class="p"> 39Wszyscy oni, cho&#263; wierzyli, nie doczekali spe&#322;nienia obietnic. 40B&#243;g zaplanowa&#322; bowiem co&#347; jeszcze lepszego i nie chcia&#322;, aby tylko oni&#8212;bez nas&#8212;osi&#261;gn&#281;li ten cel.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Wiara jest gwarancją spełnienia się naszej nadziei i dowodem na istnienie niewidzialnej rzeczywistości. Ze względu na nią, w przeszłości Bóg okazywał przychylność naszym przodkom.
Dzięki wierze wiemy, że cały wszechświat powstał na rozkaz Boga i że wszystko, co widzimy, wzięło swój początek ze świata, którego nie widać.
Dzięki wierze Abel złożył lepszą ofiarę niż Kain. Bóg zaś—przyjmując dar Abla—potwierdził jego prawość. Choć on sam umarł, jego wiara nadal przemawia, będąc przykładem dla innych.
Również dzięki wierze Bóg zabrał do siebie Henocha, który nie doświadczył śmierci. Nikt nie mógł go odnaleźć na ziemi, bo został zabrany przez Boga. Ale zanim to się stało, Bóg potwierdził, że obdarzył go swoją przychylnością. Bez wiary nie można bowiem podobać się Bogu. Każdy, kto chce do Niego przyjść, musi więc uwierzyć, że On istnieje i nagradza tych, którzy Go szukają.
Dzięki wierze Noe zbudował okręt, aby ratować swoją rodzinę. Usłyszał bowiem o tym, co miało się wydarzyć, i głęboko się tym przejął. Jego wiara stała się wyrokiem dla reszty świata, dla niego zaś—podstawą Bożej przychylności.
Dzięki wierze Abraham posłuchał Boga i wyruszył do kraju, który miał otrzymać od Niego w darze. Poszedł, nie wiedząc nawet, dokąd idzie. Dzięki wierze zamieszkał tam jako cudzoziemiec. Podobnie postąpili Izaak i Jakub, którzy również otrzymali tę samą obietnicę od Boga. Abraham był posłuszny Bogu, ponieważ czekał na miasto zbudowane na trwałych fundamentach, którego architektem i budowniczym jest sam Bóg.
Dzięki wierze Sara, która nie mogła mieć dzieci, pomimo podeszłego wieku zaszła w ciążę. Uznała bowiem, że Bóg, który złożył jej obietnicę, jest godny zaufania. Dzięki temu z jednego człowieka—Abrahama, męża Sary—Bóg wywiódł cały naród Izraela. Mimo że Abraham był już bliski śmierci, Bóg uczynił go ojcem narodu, który jest tak liczny, jak gwiazdy na niebie i piasek na brzegu morza.
Wymienieni tu ludzie wiary umarli i nie doczekali się spełnienia wszystkich obietnic. Ujrzeli je jednak z daleka i ucieszyli się z tego. Uznali też, że na tej ziemi są jedynie cudzoziemcami i wędrowcami, będącymi z dala od domu. Pokazali przez to, że szukają prawdziwej ojczyzny. Nie mieli jednak na myśli jakiegoś ziemskiego kraju, który wcześniej opuścili. Gdyby bowiem tak było, mogliby przecież do niego wrócić. Ojczyzną, do której zmierzali, był jednak prawdziwy dom w niebie. Dlatego Bóg nie wstydzi się mówić, że jest ich Bogiem. Dla nich też zbudował w niebie miasto.
Dzięki wierze Abraham, gdy był poddany próbie, ofiarował na ołtarzu swojego jedynego syna, Izaaka. Uczynił to, mimo że wcześniej otrzymał obietnicę: „Twoi potomkowie będą się wywodzić od Izaaka”, był bowiem przekonany, że Bóg jest w stanie ożywić jego syna. I właśnie dlatego odzyskał go.
Dzięki wierze Izaak pobłogosławił przyszłość Jakuba i Ezawa—swoich synów. Jakub zaś, umierając, dzięki wierze pobłogosławił synów Józefa i—podpierając się laską—oddał pokłon Bogu. Z kolei Józef, będąc bliski śmierci, dzięki wierze wspomniał o przyszłym wyjściu Izraelitów z Egiptu i polecił, aby zabrano wówczas z Egiptu jego prochy.
Dzięki wierze rodzice nowo narodzonego Mojżesza ukrywali go przez trzy miesiące. Widzieli bowiem, że Bóg dał im wyjątkowe dziecko, i nie przestraszyli się rozkazów faraona. Mojżesz zaś, gdy dorósł, dzięki wierze nie zgodził się, by uznano go za syna córki faraona. Wolał cierpieć razem z ludem Bożym niż korzystać z przemijających przyjemności grzechu. Uznał bowiem, że bycie poniżonym ze względu na Chrystusa jest warte więcej, niż wszystkie skarby Egiptu. Oczekiwał bowiem nagrody od Boga. To dzięki wierze opuścił Egipt i nie przestraszył się gniewu faraona, dostrzegał bowiem to, czego inni nie widzieli. Dzięki wierze również zarządził Paschę i nakazał Izraelitom oznaczyć drzwi krwią baranka. Dzięki temu anioł, który uśmiercał najstarszych synów we wszystkich rodzinach, oszczędził Izraelitów.
Dzięki wierze Izraelici suchą stopą przeszli Morze Czerwone, mimo że ścigający ich Egipcjanie zostali pochłonięci przez wodę. Gdy zaś Izraelici przez siedem dni chodzili wokół Jerycha, mury miasta runęły również dzięki ich wierze. Rachab, prostytutka z Jerycha, która udzieliła schronienia izraelskim zwiadowcom, dzięki swojej wierze ocaliła życie i nie zginęła razem z mieszkańcami miasta, okazującymi nieposłuszeństwo Bogu.

Czy muszę przytaczać dalsze przykłady? Zbyt wiele czasu zabrałoby mi pisanie o Gedeonie, Baraku, Samsonie, Jeftem, Dawidzie, Samuelu i o prorokach. To dzięki wierze pokonali oni wrogie królestwa, byli sprawiedliwymi władcami, doświadczyli spełnienia Bożych obietnic, zamknęli paszcze lwom, zgasili wielkie płomienie ognia, uniknęli śmierci w walce, przezwyciężyli swoją bezsilność, okazali odwagę w czasie walki, a nawet zmusili do ucieczki całe armie. Dzięki ich wierze niektóre kobiety odzyskały zmarłych członków rodziny.
Ale byli i tacy, którzy zostali zamęczeni na śmierć i nie przyjęli oferowanej im wolności. Wiedzieli bowiem, że zmartwychwstaną do wiecznego życia. Innych poniżano i biczowano, zakuwano w kajdany i zamykano w więzieniach. Byli obrzucani kamieniami, przerzynani piłą, zabijani mieczem. Musieli ukrywać się w norach i jaskiniach, a ich jedynym ubraniem były owcze i kozie skóry. Cierpieli niedostatek i byli prześladowani oraz poniżani przez innych, chociaż cały świat nie był ich godny!
Wszyscy oni, choć wierzyli, nie doczekali spełnienia obietnic. Bóg zaplanował bowiem coś jeszcze lepszego i nie chciał, aby tylko oni—bez nas—osiągnęli ten cel.

Listen to Hebrajczyków 11