Bible Society of the Republic of Macedonia, 2017

НОВИОТ ЗАВЕТ 2003

Еднаш, кога народот се притис­каше кон Него за да го чуе словото Божјо, Тој стоеше покрај Гени­са­рет­ското езеро. И виде два кораба што стоеја покрај езерото; а рибарите беа излегле од нив и ги плавеа мрежите. Тој влезе во еден од корабите, кој бе­ше на Симон, па го замоли да отплови малку од брегот, па седна и почна да го поучува народот од коработ. А штом престана да говори, му рече на Симон: „Заплови кон длабочините и фрлете ги мрежите свои за лов!“ Но Симон Му одговори и рече: „Учителе, цела ноќ се трудевме и ниш­то не уловивме; но по Твојот збор ќе ја фрлам мрежата.“ И штом го направија тоа, уловија толку големо количество риба, што ду­ри и мрежата им се кинеше. И им дадоа знак на другарите што беа во другиот кораб да дојдат и да им по­могнат; и тие дојдоа и ги наполнија двата кораба, така што почнаа да тонат. А кога го виде тоа, Симон Петар падна пред нозете Исусови и Му рече: „Оди си од мене, Господи, зашто сум грешен човек!“ Зашто него, и сите што беа со него, ги беше обзел страв од ловот на рибите, што ги уловија, а исто така и Јаков и Јован, си­но­ви­те Заведееви, кои му беа другари на Си­мон. И му рече Исус на Симон: „Не плаши се! Отсега ќе ловиш луѓе!“ Кога ги извлекоа двата кораба на суво, оставија сѐ и тргнаа по Него.


А кога беше Исус во еден град, ете човек, сиот лепрозен, штом Го виде Исуса, падна ничкум и молејќи Му се, рече: „Господи, ако сакаш мо­жеш да ме очистиш.“ Исус, подавајќи ја раката, го допре и рече: „Сакам, очисти се!“ И веднаш лепрата отиде од него. И Тој му заповеда никому да не кажува, туку: „Оди и покажи му се на свештеникот, и принеси дар за очис­ту­ва­њето твое, како што одредил Мојсеј, ним за сведоштво!“ Но уште повеќе се разнесуваше глас за Него и многу народ доаѓаше да Го слуша и да се излекува преку Него од своите болести. А Тој се повлекуваше во пустината и се молеше.


Еден ден, додека Тој поучуваше, се­деа таму фарисеи и законоучители, кои беа дошле од сите села на Галилеја и Ју­деја, и од Ерусалим; а Тој имаше сила Господова да лекува. И, ете, некои донесоа на постела еден човек, што беше фатен, и се обидуваа да го внесат и положат пред Него; па, бидејќи не најдоа од каде да го внесат поради народот, се качија на куќата и преку покривот го спуштија сосе постела, насреде, пред Исус. А Тој, штом ја виде верата нивна, му рече: „Човеку, ти се простуваат гре­во­вите твои!“ Тогаш книжниците и фарисеите почнаа да размислуваат во себе и да велат: „Кој е Овој што хули на Бога? Кој може да простува гревови, освен Единиот Бог?“ А Исус, кога ги разбра нивните по­мисли, им одговори и рече: „Што раз­мислувате во срцата свои? Што е полесно да се каже: ‚Ти се простуваат гревовите твои‘, или да кажам: ‚Стани и оди?‘ Но за да знаете дека Синот Чо­веч­ки има власт на земјата да ги простува гревовите“, му рече на фатениот: „Тебе ти велам: стани, земи си ја постелата и оди си дома!“ И тој веднаш стана пред нив и си го зеде она, на кое лежеше, па си отиде до­ма, славејќи Го Бога. Ужас ги обзеде сите и Го славеа Бо­га; па, исполнети со страв, говореа: „Чудни работи видовме денес!“


А потоа излезе Исус и виде еден цариник, по име Левиј, кој се­де­ше во царинарницата, и му рече: „Врви по Мене!“ Тој остави сѐ, стана и тргна по Него. И во својот дом Левиј Му приготви голема гозба; а таму имаше многу цариници и други што седеа на трпезата со нив. Книжниците нивни и фарисеите не­годуваа против Него и им говореа на учениците Негови: „Зошто со цариници и грешници јадете и пиете?“ Исус им одговори и рече: „Здравите немаат потреба од лекар, туку болните; не сум дошол да ги повикам пра­вед­ните на покајание, туку грешните.“


А тие Му рекоа: „Зошто учениците Јованови постат често и се молат, како и фарисејските, а Твоите јадат и пијат?“ Тој им рече: „Зар можете да ги на­те­рате сватовите да постат, додека е со нив младоженецот? Но ќе дојдат дни кога ќе се оддели од нив младоженецот и тогаш во тие дни, ќе постат.“


Им ја кажа и оваа парабола: „Никој не пришива на стара облека крпа от­се­чена од нова облека; зашто и новата ќе се отпара, а и на старата не ѝ прилега нова крпа. И никој не налива ново вино во ста­ри мевови; зашто новото вино ќе ги рас­це­пи мевовите, и тоа ќе истече, а ме­во­вите ќе се упропастат; туку, ново вино треба да се става во нови мевови; па така ќе се зачуваат и обете. И никој, откако пиел старо вино, нема веднаш да побара ново; зашто вели: ‚Ста­рото е подобро.‘“

Listen to Лука 5