آيات مشهورة من الكتاب المقدس منmārku eɹudhina suvisēsham 10

شارك

apaɹdiyē, manusha humāranum ūɹiyangoɹllumbaɹdi varāmal, ūɹiyan jeiyavum, anēharai mīɹtkumboruɹlāha thammuɹdaiya jīvanai koɹdukavum vandhār,’ endrār.

iyēsu avarhaɹlai pārthu: ‘manusharāl idhu kūɹdādhadhudhān, dhēvanāl idhu kūɹdādhadhalla; dhēvanālē yellām kuɹdum,’ endrār.

iyēsu avanai nōki: ‘nī pōhalām, un visuvāsam unnai iraɹj̄ithadhu,’ endrār. uɹdanē avan pārvai yaɹdaindhu, vaɹiyilē iyēsuvuku pinsendrān.

āhaiyāl, dhēvan iɹnaithadhai manushan pirikādhiruka kaɹdavan,’ endrār.

iyēsu avanai pārthu. avaniɹdathil anbuhūrndhu: ‘unniɹdathil oru kur̄aivu uɹndu: nī pōi, unaku uɹndānavaihaɹlai ellām vitru, tharithiraruku koɹdu; apoɹndhu paralōhathilē unaku pokisham uɹndāyirukum; pinbu siluvaiyai yeɹduthukoɹndu, ennai pinpatrivā,’ endrār.

iyēsu avanai nōki: ‘nān unaku enna seiya vēɹndum endrirukir̄āi?’ endrār. adhatku andha kuruɹdan: ‘āɹndavarē, nān pārvai yaɹdaiya vēɹndum,’ endrān.

ungaɹlukuɹllē apaɹdi irukalāhādhu; ungaɹlil evanāhilum periyavanāyiruka virumbināl, avan ungaɹluku paɹniviɹdaikāranā yiruka kaɹdavan.

evanāhilum sir̄u piɹllaiyai pōl dhēvanuɹdaiya rājyathai ētru koɹllāviɹtāl, avan adhil piravēsipadhillai yendru, meiyāhavē ungaɹluku j̄olluhir̄ēn,’ endru solli.

āhilum mundhinōr anēhar pindhinōrāyum, pindhinōr anēhar mundhinōrāyum irupārhaɹl,’ endrār.

āhilum, ādhiyilē manusharai j̄iruɹshtitha dhēvan avarhaɹlai āɹnum peɹnnumāha uɹndākinār. idhinimitham purushan ānavan than thahapanaiyum thāyaiyum viɹtu than manaiviyōɹdē isaindhirupān; avarhaɹl iruvarum orē māmsamā yirupārhaɹl; ivvidhamāi avarhaɹl iruvarāyirāmal orē māmsamā yirukir̄ārhaɹl.