Rojê jû sûk di Îsa raştê jew merdimî ame, ganê ci pêro geyrabi nêweşînda cizamî ya. Senî ki ey Îsa dî, xo çekerd lingandê ci ver, rîyê xo na erda ew reca kerd: “Begê mi, eki ti buwazê, ti şenê mi weş kerê!”
Îsay destê xo kerd derg û na ey ser ew va: “Ez qayil a ti weş bê!” Mêrdek a çeq di nêweşînda cizamî ra reya.