آيات مشهورة من الكتاب المقدس منLûqa 22

شارك

“Pîyê mi, eki ti zî qayil ê, na tasa tal mi ra dûrî fîn. Fina zî wa meramê mi nê, wa meramê to bîro herun!”

Hima mi qandê to duay kerdî ki ti îmanê xo vinî nêkerê, ew çimhal ki ti amey ray ser, wexta biraranê xo zî îman di pêt ki!”

Bahdo Ey nan girot, Ellay rê şukur kerd ew kerd letey û da înan ew va: “No nan bedenê min o, bedenê mino ki deyayo oxirdê şima. Ney wuna bikerê û mi bîyarê xo vîrî!”

Bahdê nandê şanî Ey tasa şerabî zî zeydê nanî girot û wuna va: “Na tas zî Qewlo Newe yo ew gûnîda mina mor beno, gûnîya mina ki oxirdê şima di do birijyo.

Tew amê Ey ser ew Ey deha vêşî duay kerdî. Ariqê ci zeydê çilkda gûnîya kewtê erdî ser.

Hima şima do wuna nêbê! Herunda ney di, şima ra kam gird o, wa o zeydê werdî bo, ew kamo ki serdarey keno, wa o zî zeydê xizimkarî bo.

Îsay zî ey rê wuna va: “Petrûs, ez to rê vaja, emşo hendik dîkî nêveyndayo, ti do hîrê finî mi înkar kerê ki tî yê mi nêsilasnenê.”