Nowa Biblia Gdańska. Wydanie 2012, Śląskie Towarzystwo Biblijne. Prawa autorskie nie zastrzeżone.

Nowa Biblia Gdańska

<div class="version vid319 iso6393pol" data-vid="319" data-iso6393="pol">
   <div class="book bkJHN">
      <div class="chapter ch6" data-usfm="JHN.6">
         <div class="label">6</div><div class="p"><span class="verse v1" data-usfm="JHN.6.1"><span class="label">1</span><span class="content"> Potem Jezus odszed&#322; poza morze Tyberiady, kt&#243;re jest w Galilei.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v2" data-usfm="JHN.6.2"><span class="label">2</span><span class="content"> A towarzyszy&#322; mu wielki t&#322;um, bo widzieli jego cuda, kt&#243;re czyni&#322; na chorych.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v3" data-usfm="JHN.6.3"><span class="label">3</span><span class="content"> Za&#347; Jezus wszed&#322; na g&#243;r&#281; i tam siedzia&#322; ze swoimi uczniami.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v4" data-usfm="JHN.6.4"><span class="label">4</span><span class="content"> A blisko by&#322;a Pascha, &#347;wi&#281;to &#379;yd&#243;w.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v5" data-usfm="JHN.6.5"><span class="label">5</span><span class="content"> Wi&#281;c Jezus podni&#243;s&#322; oczy i ujrza&#322;, &#380;e idzie do niego wielki t&#322;um, i m&#243;wi do Filipa: Gdzie kupimy chleby, aby ci mogli zje&#347;&#263;?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v6" data-usfm="JHN.6.6"><span class="label">6</span><span class="content"> A m&#243;wi&#322; to, wypr&#243;bowuj&#261;c go, bo sam wiedzia&#322;, co ma czyni&#263;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v7" data-usfm="JHN.6.7"><span class="label">7</span><span class="content"> Odpowiedzia&#322; mu Filip: Nie wystarcz&#261; im chleby za dwie&#347;cie denar&#243;w, cho&#263;by ka&#380;dy wzi&#261;&#322; co&#347; ma&#322;ego.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v8" data-usfm="JHN.6.8"><span class="label">8</span><span class="content"> M&#243;wi mu jeden z jego uczni&#243;w Andrzej, brat Szymona Piotra:</span></span></div><div class="p"><span class="verse v9" data-usfm="JHN.6.9"><span class="label">9</span><span class="content"> Jest tu pewien ch&#322;opiec, kt&#243;ry ma pi&#281;&#263; chleb&#243;w j&#281;czmiennych i dwie ryby; ale c&#243;&#380; to jest dla tak wielu?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v10" data-usfm="JHN.6.10"><span class="label">10</span><span class="content"> Za&#347; Jezus powiedzia&#322;: Spowodujcie, aby ludzie si&#281; roz&#322;o&#380;yli. A w tym miejscu by&#322;a wielka trawa. Wi&#281;c roz&#322;o&#380;yli si&#281; m&#281;&#380;owie w liczbie oko&#322;o pi&#281;ciu tysi&#281;cy.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v11" data-usfm="JHN.6.11"><span class="label">11</span><span class="content"> A Jezus wzi&#261;&#322; chleby, uczyni&#322; podzi&#281;kowanie i rozda&#322; uczniom, za&#347; uczniowie le&#380;&#261;cym; podobnie i z rybek, ile chcieli.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v12" data-usfm="JHN.6.12"><span class="label">12</span><span class="content"> Za&#347; gdy zostali nasyceni, m&#243;wi swoim uczniom: Zbierzcie zbywaj&#261;ce u&#322;omki, aby jaki&#347; nie zosta&#322; zagubiony.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v13" data-usfm="JHN.6.13"><span class="label">13</span><span class="content"> Wi&#281;c zebrali i nape&#322;nili z pi&#281;ciu chleb&#243;w j&#281;czmiennych dwana&#347;cie koszy u&#322;omk&#243;w, kt&#243;re zby&#322;y tym, co jedli.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v14" data-usfm="JHN.6.14"><span class="label">14</span><span class="content"> A ludzie, kiedy ujrzeli cud, kt&#243;ry uczyni&#322; Jezus, m&#243;wili: Ten jest prawdziwie prorokiem, przychodz&#261;cym na &#347;wiat.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v15" data-usfm="JHN.6.15"><span class="label">15</span><span class="content"> Jezus te&#380; pozna&#322;, &#380;e zamierzaj&#261; przyj&#347;&#263; i go porwa&#263;, aby uczyni&#263; kr&#243;lem, zatem znowu sam jeden wr&#243;ci&#322; na g&#243;r&#281;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v16" data-usfm="JHN.6.16"><span class="label">16</span><span class="content"> A gdy by&#322; wiecz&#243;r, jego uczniowie zeszli do morza,</span></span></div><div class="p"><span class="verse v17" data-usfm="JHN.6.17"><span class="label">17</span><span class="content"> weszli do &#322;odzi i wyruszyli za morze, do Kafarnaum. Lecz sta&#322;a si&#281; ju&#380; ciemno&#347;&#263;, a Jezus jeszcze do nich nie dotar&#322;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v18" data-usfm="JHN.6.18"><span class="label">18</span><span class="content"> Natomiast morze zosta&#322;o rozbudzone d&#281;ciem wielkiego wiatru.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v19" data-usfm="JHN.6.19"><span class="label">19</span><span class="content"> A kiedy odwios&#322;owali jakie&#347; dwadzie&#347;cia pi&#281;&#263;, czy trzydzie&#347;ci stadi&#243;w, widz&#261; Jezusa chodz&#261;cego po morzu i b&#281;d&#261;cego blisko &#322;odzi; zatem si&#281; przestraszyli.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v20" data-usfm="JHN.6.20"><span class="label">20</span><span class="content"> Za&#347; on im m&#243;wi: Ja jestem; nie b&#243;jcie si&#281;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v21" data-usfm="JHN.6.21"><span class="label">21</span><span class="content"> Chcieli go tak&#380;e wzi&#261;&#263; do &#322;odzi, a &#322;&#243;d&#378; zaraz pojawi&#322;a si&#281; przy ziemi, do kt&#243;rej si&#281; posuwali.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v22" data-usfm="JHN.6.22"><span class="label">22</span><span class="content"> Za&#347; nazajutrz, t&#322;um stoj&#261;cy za morzem zobaczy&#322;, &#380;e nie by&#322;o tam drugiej &#322;odzi tylko jedna, w kt&#243;r&#261; weszli jego uczniowie. I &#380;e Jezus nie wszed&#322; do &#322;odzi ze swoimi uczniami, ale jego uczniowie odp&#322;yn&#281;li sami,</span></span></div><div class="p"><span class="verse v23" data-usfm="JHN.6.23"><span class="label">23</span><span class="content"> (a przysz&#322;y tylko &#322;odzie z Tyberiady, blisko miejsca, gdzie zjedli chleb Pana, kt&#243;ry dzi&#281;kowa&#322;).</span></span></div><div class="p"><span class="verse v24" data-usfm="JHN.6.24"><span class="label">24</span><span class="content"> Wi&#281;c kiedy t&#322;um zobaczy&#322;, &#380;e nie ma tam Jezusa, ani jego uczni&#243;w, sami weszli do &#322;odzi i szukaj&#261;c Jezusa, przybyli do Kafarnaum.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v25" data-usfm="JHN.6.25"><span class="label">25</span><span class="content"> A gdy znale&#378;li go za morzem, powiedzieli mu: Rabbi, kiedy si&#281; tu pojawi&#322;e&#347;?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v26" data-usfm="JHN.6.26"><span class="label">26</span><span class="content"> Odpowiedzia&#322; im Jezus, m&#243;wi&#261;c: Zaprawd&#281;, zaprawd&#281; powiadam wam, nie szukacie mnie poniewa&#380; ujrzeli&#347;cie znaki, lecz poniewa&#380; zjedli&#347;cie z chleb&#243;w i zostali&#347;cie nasyceni.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v27" data-usfm="JHN.6.27"><span class="label">27</span><span class="content"> Zarabiajcie pokarm nie gnij&#261;cy; pokarm, co pozostaje niezmiennym ku &#380;yciu wiecznemu, kt&#243;ry wam da Syn Cz&#322;owieka; bowiem jego upe&#322;nomocni&#322; Ojciec, B&#243;g.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v28" data-usfm="JHN.6.28"><span class="label">28</span><span class="content"> Zatem powiedzieli do niego: Co mamy czyni&#263;, aby&#347;my wykonali prace Boga?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v29" data-usfm="JHN.6.29"><span class="label">29</span><span class="content"> A Jezus odpowiedzia&#322;, m&#243;wi&#261;c im: To jest dzie&#322;o Boga, aby&#347;cie byli przekonani wzgl&#281;dem tego, kt&#243;rego On wys&#322;a&#322;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v30" data-usfm="JHN.6.30"><span class="label">30</span><span class="content"> Zatem mu powiedzieli: Jaki wywo&#322;asz znak, &#380;eby&#347;my zobaczyli oraz ci uwierzyli? Co sobie zapracujesz?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v31" data-usfm="JHN.6.31"><span class="label">31</span><span class="content"> Nasi przodkowie zjedli mann&#281; na pustkowiu, jak jest napisane: Chleb z niebios da&#322; im zje&#347;&#263;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v32" data-usfm="JHN.6.32"><span class="label">32</span><span class="content"> Zatem Jezus im powiedzia&#322;: Zaprawd&#281;, zaprawd&#281; m&#243;wi&#281; wam, to nie Moj&#380;esz da&#322; wam chleb z niebios; a m&#243;j Ojciec daje wam prawdziwy chleb z niebios.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v33" data-usfm="JHN.6.33"><span class="label">33</span><span class="content"> Gdy&#380; chlebem Boga jest Ten, co zst&#281;puje z niebios i daje &#347;wiatu &#380;ycie.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v34" data-usfm="JHN.6.34"><span class="label">34</span><span class="content"> Zatem powiedzieli do niego: Panie, daj nam zawsze tego chleba.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v35" data-usfm="JHN.6.35"><span class="label">35</span><span class="content"> A Jezus im powiedzia&#322;: Ja jestem ten chleb &#380;ycia. Kto przychodzi do mnie nie odczu&#322; g&#322;odu, a przekonany wzgl&#281;dem mnie nie b&#281;dzie nigdy pragn&#261;&#322;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v36" data-usfm="JHN.6.36"><span class="label">36</span><span class="content"> Ale powiedzia&#322;em wam, &#380;e tak&#380;e mnie widzicie a nie wierzycie.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v37" data-usfm="JHN.6.37"><span class="label">37</span><span class="content"> Wszystko, co mi daje Ojciec przyjdzie do mnie; a tego, co do mnie przychodzi nie wyrzuc&#281; na zewn&#261;trz.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v38" data-usfm="JHN.6.38"><span class="label">38</span><span class="content"> Bo nie zst&#261;pi&#322;em z niebios, by czyni&#263; moj&#261; wol&#281;, ale wol&#281; Tego, kt&#243;ry mnie pos&#322;a&#322;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v39" data-usfm="JHN.6.39"><span class="label">39</span><span class="content"> Za&#347; to jest wol&#261; Ojca, kt&#243;ry mnie pos&#322;a&#322;, abym z wszystkiego, co mi da&#322; niczego z tego nie zgubi&#322;, ale podni&#243;s&#322; je w dniu ostatnim.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v40" data-usfm="JHN.6.40"><span class="label">40</span><span class="content"> Bo to jest wol&#261; Tego, kt&#243;ry mnie pos&#322;a&#322;, aby ka&#380;dy, kto widzi Syna i wierzy wzgl&#281;dem niego, mia&#322; &#380;ycie wieczne; a ja go podnios&#281; w dniu ostatnim.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v41" data-usfm="JHN.6.41"><span class="label">41</span><span class="content"> Zatem &#379;ydzi szemrali co do niego, bo powiedzia&#322;: Ja jestem chlebem, kt&#243;ry zst&#261;pi&#322; z niebios,</span></span></div><div class="p"><span class="verse v42" data-usfm="JHN.6.42"><span class="label">42</span><span class="content"> i m&#243;wili: Czy&#380; nie jest to Jezus, syn J&#243;zefa, kt&#243;rego ojca i matk&#281; my znamy? Jak wi&#281;c, on teraz m&#243;wi, &#380;e zst&#261;pi&#322; z niebios?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v43" data-usfm="JHN.6.43"><span class="label">43</span><span class="content"> Zatem Jezus im odpowiedzia&#322;, m&#243;wi&#261;c: Nie szemrajcie mi&#281;dzy sob&#261;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v44" data-usfm="JHN.6.44"><span class="label">44</span><span class="content"> Nikt nie mo&#380;e do mnie przyj&#347;&#263;, je&#347;li go nie poci&#261;gnie Ojciec, kt&#243;ry mnie pos&#322;a&#322;. A tego, co przyjdzie podnios&#281; w dniu ostatnim.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v45" data-usfm="JHN.6.45"><span class="label">45</span><span class="content"> Jest napisane w Prorokach: A wszyscy b&#281;d&#261; wykszta&#322;ceni przez Boga. Zatem ka&#380;dy, kto us&#322;ysza&#322; od Ojca i si&#281; nauczy&#322; &#8211; do mnie przychodzi.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v46" data-usfm="JHN.6.46"><span class="label">46</span><span class="content"> Nie, &#380;e kto&#347; ujrza&#322; Ojca; gdy&#380; tylko ten, co jest od Boga widzi Ojca.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v47" data-usfm="JHN.6.47"><span class="label">47</span><span class="content"> Zaprawd&#281;, zaprawd&#281; powiadam wam, kto wierzy we mnie ma &#380;ycie wieczne.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v48" data-usfm="JHN.6.48"><span class="label">48</span><span class="content"> Ja jestem chlebem &#380;ycia.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v49" data-usfm="JHN.6.49"><span class="label">49</span><span class="content"> Wasi przodkowie zjedli na pustyni mann&#281; i umarli.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v50" data-usfm="JHN.6.50"><span class="label">50</span><span class="content"> Po to jest chleb, co zst&#281;puje z niebios, aby ktokolwiek z niego zje, tak&#380;e nie umar&#322;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v51" data-usfm="JHN.6.51"><span class="label">51</span><span class="content"> Ja jestem chlebem &#380;yj&#261;cym, kt&#243;ry zst&#261;pi&#322; z niebios. Je&#347;li kto&#347; zje z tego chleba, b&#281;dzie &#380;y&#322; na wieczno&#347;&#263;; a chlebem, kt&#243;ry ja dam za &#380;ycie &#347;wiata, jest moja cielesna natura.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v52" data-usfm="JHN.6.52"><span class="label">52</span><span class="content"> Wi&#281;c &#379;ydzi sprzeczali si&#281; ze sob&#261;, m&#243;wi&#261;c: Jak&#380;e ten mo&#380;e nam da&#263; zje&#347;&#263; swoj&#261; cielesn&#261; natur&#281;?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v53" data-usfm="JHN.6.53"><span class="label">53</span><span class="content"> A Jezus im powiedzia&#322;: Zaprawd&#281;, zaprawd&#281; powiadam wam, je&#347;li nie zjecie cielesnej natury Syna Cz&#322;owieka i nie wypijecie jego przelanej krwi nie macie w sobie &#380;ycia.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v54" data-usfm="JHN.6.54"><span class="label">54</span><span class="content"> Kto je moj&#261; cielesn&#261; natur&#281; oraz pije moj&#261; krew ma &#380;ycie wieczne, a ja go podnios&#281; w dniu ostatnim.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v55" data-usfm="JHN.6.55"><span class="label">55</span><span class="content"> Bowiem moja cielesna natura na pewno jest pokarmem, a moja krew na pewno jest napojem.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v56" data-usfm="JHN.6.56"><span class="label">56</span><span class="content"> Kto je moj&#261; cielesn&#261; natur&#281; i pije moj&#261; krew we mnie mieszka, a ja w nim.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v57" data-usfm="JHN.6.57"><span class="label">57</span><span class="content"> Jak mnie pos&#322;a&#322; &#380;yj&#261;cy Ojciec, a ja &#380;yj&#281; dla Ojca, tak i ten, kt&#243;ry mnie spo&#380;ywa, tak&#380;e ten b&#281;dzie dla mnie &#380;y&#322;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v58" data-usfm="JHN.6.58"><span class="label">58</span><span class="content"> To jest chleb, co zst&#261;pi&#322; z niebios. Nie jak za waszych przodk&#243;w, kt&#243;rzy zjedli mann&#281; i umarli. Kto je ten chleb b&#281;dzie &#380;y&#322; na wieczno&#347;&#263;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v59" data-usfm="JHN.6.59"><span class="label">59</span><span class="content"> To powiedzia&#322; w b&#243;&#380;nicy, ucz&#261;c w Kafarnaum.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v60" data-usfm="JHN.6.60"><span class="label">60</span><span class="content"> Zatem wielu z jego uczni&#243;w, kiedy to us&#322;ysza&#322;o, powiedzia&#322;o: Twarde to jest s&#322;owo; kt&#243;&#380; go mo&#380;e s&#322;ucha&#263;?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v61" data-usfm="JHN.6.61"><span class="label">61</span><span class="content"> Ale Jezus widz&#261;c w sobie, &#380;e jego uczniowie o to szemraj&#261;, powiedzia&#322; im: To was gorszy?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v62" data-usfm="JHN.6.62"><span class="label">62</span><span class="content"> A je&#347;li ujrzycie Syna Cz&#322;owieka wst&#281;puj&#261;cego gdzie by&#322; wcze&#347;niej?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v63" data-usfm="JHN.6.63"><span class="label">63</span><span class="content"> Duch jest o&#380;ywiaj&#261;cy, cia&#322;o wewn&#281;trzne nic nie pomaga; s&#322;owa, kt&#243;re ja wam m&#243;wi&#281;, s&#261; Duchem i s&#261; &#380;yciem.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v64" data-usfm="JHN.6.64"><span class="label">64</span><span class="content"> Ale s&#261; pewni z was, kt&#243;rzy nie wierz&#261;. Bo Jezus wiedzia&#322; od pocz&#261;tku, kt&#243;rzy s&#261; niewierz&#261;cy, i kto jest tym, co go ma wyda&#263;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v65" data-usfm="JHN.6.65"><span class="label">65</span><span class="content"> M&#243;wi&#322; te&#380;: Dlatego wam powiedzia&#322;em, &#380;e nikt nie mo&#380;e do mnie przyj&#347;&#263;, je&#347;li mu to nie zosta&#322;o dane od mego Ojca.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v66" data-usfm="JHN.6.66"><span class="label">66</span><span class="content"> Od tego czasu wielu z jego uczni&#243;w odesz&#322;o wstecz i ju&#380; z nim nie chodzili.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v67" data-usfm="JHN.6.67"><span class="label">67</span><span class="content"> Zatem Jezus powiedzia&#322; do dwunastu: Czy i wy chcecie odej&#347;&#263;?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v68" data-usfm="JHN.6.68"><span class="label">68</span><span class="content"> Odpowiedzia&#322; mu Szymon Piotr: Panie, do kogo p&#243;jdziemy? Ty masz s&#322;owa &#380;ycia wiecznego;</span></span></div><div class="p"><span class="verse v69" data-usfm="JHN.6.69"><span class="label">69</span><span class="content"> a my&#347;my uwierzyli i poznali, &#380;e ty jeste&#347; Chrystus, Syn Boga &#380;ywego.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v70" data-usfm="JHN.6.70"><span class="label">70</span><span class="content"> Odpowiedzia&#322; im Jezus: Nie ja was sobie wybra&#322;em dwunastu, wi&#281;c jeden z was jest tym oszczerczym.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v71" data-usfm="JHN.6.71"><span class="label">71</span><span class="content"> A m&#243;wi&#322; o Judasu, synu Szymona Iszkarioty; gdy&#380; ten mia&#322; go wyda&#263;, b&#281;d&#261;c jednym z dwunastu.</span></span></div>
      </div>
   </div>
</div>

Potem Jezus odszedł poza morze Tyberiady, które jest w Galilei.
A towarzyszył mu wielki tłum, bo widzieli jego cuda, które czynił na chorych.
Zaś Jezus wszedł na górę i tam siedział ze swoimi uczniami.
A blisko była Pascha, święto Żydów.
Więc Jezus podniósł oczy i ujrzał, że idzie do niego wielki tłum, i mówi do Filipa: Gdzie kupimy chleby, aby ci mogli zjeść?
A mówił to, wypróbowując go, bo sam wiedział, co ma czynić.
Odpowiedział mu Filip: Nie wystarczą im chleby za dwieście denarów, choćby każdy wziął coś małego.
Mówi mu jeden z jego uczniów Andrzej, brat Szymona Piotra:
Jest tu pewien chłopiec, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby; ale cóż to jest dla tak wielu?
Zaś Jezus powiedział: Spowodujcie, aby ludzie się rozłożyli. A w tym miejscu była wielka trawa. Więc rozłożyli się mężowie w liczbie około pięciu tysięcy.
A Jezus wziął chleby, uczynił podziękowanie i rozdał uczniom, zaś uczniowie leżącym; podobnie i z rybek, ile chcieli.
Zaś gdy zostali nasyceni, mówi swoim uczniom: Zbierzcie zbywające ułomki, aby jakiś nie został zagubiony.
Więc zebrali i napełnili z pięciu chlebów jęczmiennych dwanaście koszy ułomków, które zbyły tym, co jedli.
A ludzie, kiedy ujrzeli cud, który uczynił Jezus, mówili: Ten jest prawdziwie prorokiem, przychodzącym na świat.
Jezus też poznał, że zamierzają przyjść i go porwać, aby uczynić królem, zatem znowu sam jeden wrócił na górę.
A gdy był wieczór, jego uczniowie zeszli do morza,
weszli do łodzi i wyruszyli za morze, do Kafarnaum. Lecz stała się już ciemność, a Jezus jeszcze do nich nie dotarł.
Natomiast morze zostało rozbudzone dęciem wielkiego wiatru.
A kiedy odwiosłowali jakieś dwadzieścia pięć, czy trzydzieści stadiów, widzą Jezusa chodzącego po morzu i będącego blisko łodzi; zatem się przestraszyli.
Zaś on im mówi: Ja jestem; nie bójcie się.
Chcieli go także wziąć do łodzi, a łódź zaraz pojawiła się przy ziemi, do której się posuwali.
Zaś nazajutrz, tłum stojący za morzem zobaczył, że nie było tam drugiej łodzi tylko jedna, w którą weszli jego uczniowie. I że Jezus nie wszedł do łodzi ze swoimi uczniami, ale jego uczniowie odpłynęli sami,
(a przyszły tylko łodzie z Tyberiady, blisko miejsca, gdzie zjedli chleb Pana, który dziękował).
Więc kiedy tłum zobaczył, że nie ma tam Jezusa, ani jego uczniów, sami weszli do łodzi i szukając Jezusa, przybyli do Kafarnaum.
A gdy znaleźli go za morzem, powiedzieli mu: Rabbi, kiedy się tu pojawiłeś?
Odpowiedział im Jezus, mówiąc: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, nie szukacie mnie ponieważ ujrzeliście znaki, lecz ponieważ zjedliście z chlebów i zostaliście nasyceni.
Zarabiajcie pokarm nie gnijący; pokarm, co pozostaje niezmiennym ku życiu wiecznemu, który wam da Syn Człowieka; bowiem jego upełnomocnił Ojciec, Bóg.
Zatem powiedzieli do niego: Co mamy czynić, abyśmy wykonali prace Boga?
A Jezus odpowiedział, mówiąc im: To jest dzieło Boga, abyście byli przekonani względem tego, którego On wysłał.
Zatem mu powiedzieli: Jaki wywołasz znak, żebyśmy zobaczyli oraz ci uwierzyli? Co sobie zapracujesz?
Nasi przodkowie zjedli mannę na pustkowiu, jak jest napisane: Chleb z niebios dał im zjeść.
Zatem Jezus im powiedział: Zaprawdę, zaprawdę mówię wam, to nie Mojżesz dał wam chleb z niebios; a mój Ojciec daje wam prawdziwy chleb z niebios.
Gdyż chlebem Boga jest Ten, co zstępuje z niebios i daje światu życie.
Zatem powiedzieli do niego: Panie, daj nam zawsze tego chleba.
A Jezus im powiedział: Ja jestem ten chleb życia. Kto przychodzi do mnie nie odczuł głodu, a przekonany względem mnie nie będzie nigdy pragnął.
Ale powiedziałem wam, że także mnie widzicie a nie wierzycie.
Wszystko, co mi daje Ojciec przyjdzie do mnie; a tego, co do mnie przychodzi nie wyrzucę na zewnątrz.
Bo nie zstąpiłem z niebios, by czynić moją wolę, ale wolę Tego, który mnie posłał.
Zaś to jest wolą Ojca, który mnie posłał, abym z wszystkiego, co mi dał niczego z tego nie zgubił, ale podniósł je w dniu ostatnim.
Bo to jest wolą Tego, który mnie posłał, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy względem niego, miał życie wieczne; a ja go podniosę w dniu ostatnim.
Zatem Żydzi szemrali co do niego, bo powiedział: Ja jestem chlebem, który zstąpił z niebios,
i mówili: Czyż nie jest to Jezus, syn Józefa, którego ojca i matkę my znamy? Jak więc, on teraz mówi, że zstąpił z niebios?
Zatem Jezus im odpowiedział, mówiąc: Nie szemrajcie między sobą.
Nikt nie może do mnie przyjść, jeśli go nie pociągnie Ojciec, który mnie posłał. A tego, co przyjdzie podniosę w dniu ostatnim.
Jest napisane w Prorokach: A wszyscy będą wykształceni przez Boga. Zatem każdy, kto usłyszał od Ojca i się nauczył – do mnie przychodzi.
Nie, że ktoś ujrzał Ojca; gdyż tylko ten, co jest od Boga widzi Ojca.
Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, kto wierzy we mnie ma życie wieczne.
Ja jestem chlebem życia.
Wasi przodkowie zjedli na pustyni mannę i umarli.
Po to jest chleb, co zstępuje z niebios, aby ktokolwiek z niego zje, także nie umarł.
Ja jestem chlebem żyjącym, który zstąpił z niebios. Jeśli ktoś zje z tego chleba, będzie żył na wieczność; a chlebem, który ja dam za życie świata, jest moja cielesna natura.
Więc Żydzi sprzeczali się ze sobą, mówiąc: Jakże ten może nam dać zjeść swoją cielesną naturę?
A Jezus im powiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, jeśli nie zjecie cielesnej natury Syna Człowieka i nie wypijecie jego przelanej krwi nie macie w sobie życia.
Kto je moją cielesną naturę oraz pije moją krew ma życie wieczne, a ja go podniosę w dniu ostatnim.
Bowiem moja cielesna natura na pewno jest pokarmem, a moja krew na pewno jest napojem.
Kto je moją cielesną naturę i pije moją krew we mnie mieszka, a ja w nim.
Jak mnie posłał żyjący Ojciec, a ja żyję dla Ojca, tak i ten, który mnie spożywa, także ten będzie dla mnie żył.
To jest chleb, co zstąpił z niebios. Nie jak za waszych przodków, którzy zjedli mannę i umarli. Kto je ten chleb będzie żył na wieczność.
To powiedział w bóżnicy, ucząc w Kafarnaum.
Zatem wielu z jego uczniów, kiedy to usłyszało, powiedziało: Twarde to jest słowo; któż go może słuchać?
Ale Jezus widząc w sobie, że jego uczniowie o to szemrają, powiedział im: To was gorszy?
A jeśli ujrzycie Syna Człowieka wstępującego gdzie był wcześniej?
Duch jest ożywiający, ciało wewnętrzne nic nie pomaga; słowa, które ja wam mówię, są Duchem i są życiem.
Ale są pewni z was, którzy nie wierzą. Bo Jezus wiedział od początku, którzy są niewierzący, i kto jest tym, co go ma wydać.
Mówił też: Dlatego wam powiedziałem, że nikt nie może do mnie przyjść, jeśli mu to nie zostało dane od mego Ojca.
Od tego czasu wielu z jego uczniów odeszło wstecz i już z nim nie chodzili.
Zatem Jezus powiedział do dwunastu: Czy i wy chcecie odejść?
Odpowiedział mu Szymon Piotr: Panie, do kogo pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego;
a myśmy uwierzyli i poznali, że ty jesteś Chrystus, Syn Boga żywego.
Odpowiedział im Jezus: Nie ja was sobie wybrałem dwunastu, więc jeden z was jest tym oszczerczym.
A mówił o Judasu, synu Szymona Iszkarioty; gdyż ten miał go wydać, będąc jednym z dwunastu.

استمع إلى Ewangelia Jana 6