የYouVersion አርማ
የፍለጋ አዶ

መጽ​ሐፈ ኢዮብ 15

15
የኤ​ል​ፋዝ ሁለ​ተኛ ንግ​ግር
1ቴማ​ና​ዊ​ውም ኤል​ፋዝ መለሰ፥ እን​ዲ​ህም አለ፦
2“በውኑ ጠቢብ ሰው እንደ ነፋስ በሆነ ዕው​ቀት ይመ​ል​ሳ​ልን?
ሆዱ​ንስ በሥ​ቃይ ይሞ​ላ​ልን?#ግእዝ “ወአ​ጽ​ገ​ብከ ጻዕረ ለከ​ር​ሥነ” ይላል።
3ከከ​ንቱ ነገር፥
ወይስ ከማ​ይ​ጠ​ቅም ንግ​ግር ጋር ይዋ​ቀ​ሳ​ልን?
4አንተ እግ​ዚ​አ​ብ​ሔ​ርን መፍ​ራት ትተ​ሃ​ልን?
በእ​ግ​ዚ​አ​ብ​ሔ​ርስ ፊት እን​ዲህ ያለ​ውን ቃል ትና​ገ​ራ​ለ​ህን?
5ከአ​ፍህ ንግ​ግር የተ​ነሣ መጠ​ንህ ይታ​ወ​ቃል፥
የኀ​ያ​ላ​ኑ​ንም ቃል አል​ለ​የ​ህም።
6የሚ​ፈ​ር​ድ​ብህ አፍህ ነው እንጂ እኔ አይ​ደ​ለ​ሁም፤
ከን​ፈ​ሮ​ች​ህም ይመ​ሰ​ክ​ሩ​ብ​ሃል።
7በውኑ ከሰው ቀድ​መህ የተ​ፈ​ጠ​ርህ ሰው አንተ ነህን?
# ግእዙ “ወይስ እንደ ውርጭ ረግ​ተ​ሃ​ልን” ይላል። ወይስ ከተ​ራ​ሮች በፊት ተፀ​ነ​ስ​ህን?
8የእ​ግ​ዚ​አ​ብ​ሔ​ር​ንስ ትእ​ዛዝ#ዕብ. “ምሥ​ጢር” ይላል። ሰም​ተ​ሃ​ልን?
ወይስ እግ​ዚ​አ​ብ​ሔር አማ​ካ​ሪው አድ​ር​ጎ​ሃ​ልን?
ወይስ ጥበ​ብን ለብ​ቻህ አድ​ር​ገ​ሃ​ልን?
9እኛ የማ​ና​ው​ቀ​ውን አንተ ምን ታው​ቃ​ለህ?
እኛስ የማ​ና​ስ​ተ​ው​ለ​ውን አንተ ምን ታስ​ተ​ው​ላ​ለህ?
10በዕ​ድሜ ከአ​ባ​ትህ የሚ​በ​ልጡ፥
ሽበ​ትም ያላ​ቸው ሽማ​ግ​ሎች ከእኛ ጋር አሉ።
11ጥቂት ብት​በ​ድል ተገ​ረ​ፍህ፥
ይህም የተ​ና​ገ​ር​ኸው ነገር በዐ​ቅ​ምህ አይ​ደ​ለም።
12“ልብ​ህስ ለምን ይደ​ፍ​ራል?
ዐይ​ኖ​ች​ህስ ለምን ይገ​ላ​ም​ጣሉ?
13በእ​ግ​ዚ​አ​ብ​ሔር ፊት በቍጣ ትመ​ልስ ዘንድ፤
እን​ደ​ዚ​ህስ ያለ ነገር ከአ​ፍህ ታወጣ ዘንድ፤
14ንጹሕ ይሆን ዘንድ ሟች ሰው ማን ነው?
ጻድ​ቅስ ይሆን ዘንድ ከሴት የተ​ወ​ለደ ማን ነው?
15እነሆ፥ በቅ​ዱ​ሳኑ እንኳ አይ​ታ​መ​ንም፤
ሰማ​ይም በፊቱ ንጹሕ አይ​ደ​ለም።
16ይል​ቁ​ንስ አስ​ጸ​ያ​ፊና የረ​ከሰ፥
ኀጢ​አ​ት​ንም እንደ ውኃ የሚ​ጠጣ ሰው ምንኛ ያንስ?
17“ስማኝ ልን​ገ​ርህ፥
እነ​ሆም ያየ​ሁ​ትን እነ​ግ​ር​ሃ​ለሁ፤
18ጠቢ​ባን የተ​ና​ገ​ሩ​ትን፥
አባ​ቶ​ቻ​ቸ​ውም ያል​ሰ​ወ​ሩ​ትን እነ​ግ​ር​ሃ​ለሁ።
19ምድር ለእ​ነ​ርሱ ብቻ ተሰ​ጥ​ታ​ለ​ችና፤
በመ​ካ​ከ​ላ​ቸ​ውም እን​ግዳ ሕዝብ አል​ገ​ባ​ባ​ቸ​ው​ምና።
20የኃ​ጥእ ሰው ዕድ​ሜው በጭ​ንቅ ያል​ፋል፥
ለግ​ፈኛ የተ​መ​ደቡ ዓመ​ታ​ቱም ሁሉ የተ​ቈ​ጠሩ ናቸው።
21የሚ​ያ​ስ​ደ​ነ​ግጥ ድም​ፅም በጆ​ሮው ነው፤
በደ​ኅ​ን​ነ​ትም ይኖር ዘንድ ተስፋ በሚ​ያ​ደ​ር​ግ​በት ጊዜ ጥፋት ይመ​ጣ​በ​ታል።
22ከጨ​ለማ ተመ​ልሶ እን​ዲ​ወጣ ተስፋ የለ​ውም፥
ለሰ​ይ​ፍም ኀይል ፈጽሞ ተዳ​ር​ጎ​አል።
23ለአ​ሞ​ራ​ዎ​ችም ምግብ ሆኖ ተሰ​ጥ​ቶ​አል
በድን ሆኖ እን​ደ​ሚ​ቈ​ይም እርሱ ራሱ ያው​ቃል።
የጨ​ለማ ቀንም እንደ አውሎ ነፋስ ትወ​ስ​ደ​ዋ​ለች።
24መከ​ራና ጭን​ቀት ይመ​ጡ​በ​ታል፤
በፊት እንደ ተሰ​ለፈ መኰ​ንን ይወ​ድ​ቃል።
25እጁን በእ​ግ​ዚ​አ​ብ​ሔር ላይ ዘር​ግ​ቶ​አ​ልና፥
ሁሉን በሚ​ችል አም​ላክ ፊትም አን​ገ​ቱን አደ​ን​ድ​ኖ​አ​ልና።
26በደ​ን​ዳና አን​ገ​ቱና በወ​ፍ​ራሙ በጋ​ሻው ጕብ​ጕብ፥
ከው​ር​ደት ጋር እየ​ሰ​ገገ ይመ​ጣ​በ​ታ​ልና።
27በስ​ብም ፊቱን ከድ​ኖ​አ​ልና
ስቡ​ንም በወ​ገቡ ላይ አድ​ር​ጎ​አ​ልና፥
28በተ​ፈ​ቱም ከተ​ሞች ውስጥ ይኖ​ራል፥
ሰውም በሌ​ለ​ባ​ቸው ቤቶች ይገ​ባል፥
እርሱ ያዘ​ጋ​ጀ​ው​ንም ሌሎች ይወ​ስ​ዱ​ታል።
29“እርሱ ባለ​ጠጋ አይ​ሆ​ንም፤ ሀብ​ቱም አይ​ጸ​ናም፤
ጥላ​ው​ንም በም​ድር ላይ አይ​ጥ​ልም፤
30ከጨ​ለማ በም​ንም አያ​መ​ል​ጥም፤
ነፋ​ስም ቅር​ን​ጫ​ፎ​ቹን ያደ​ር​ቃ​ቸ​ዋል፥
አበ​ባ​ዎ​ቹም ይረ​ግ​ፋሉ።
31ለመ​ኖር ተስፋ አያ​ደ​ር​ግም፤
ፍጻ​ሜው ከንቱ ይሆ​ና​ልና።
32ቀኑ ሳይ​ደ​ርስ መከሩ ይጠ​ፋል፥
ቅር​ን​ጫ​ፉም አይ​ለ​መ​ል​ምም።
33ጮር​ቃ​ውም ይረ​ግ​ፋል፤
እንደ ወይ​ራም አበባ ይወ​ድ​ቃል።
34ለኃ​ጥ​ኣን ሁሉ ሞት ምስ​ክ​ራ​ቸው ነው፥
እሳት የጉቦ ተቀ​ባ​ዮ​ችን ቤት ይበ​ላል።
35በሆ​ዳ​ቸው ጭን​ቅ​ትን ይፀ​ን​ሳሉ፥
ከንቱ ነገ​ር​ንም ይወ​ል​ዳሉ።#ግሪክ ሰባ. ሊ. በነ​ጠላ።
ሆዳ​ቸ​ውም ተን​ኰ​ልን ያዘ​ጋ​ጃል።”

ማድመቅ

Share

Copy

None

ያደመቋቸው ምንባቦች በሁሉም መሣሪያዎችዎ ላይ እንዲቀመጡ ይፈልጋሉ? ይመዝገቡ ወይም ይግቡ