መጽሐፈ ኢዮብ 10
10
1“ነፍሴ ስለ ተጨነቀች
ቃሌን በእንጕርጕሮ አሰማለሁ፤
ነፍሴም እየተጨነቀች በምሬት እናገራለሁ።
2እግዚአብሔርን እንዲህ እለዋለሁ፦
ኀጢኣተኛ እንድሆን አታስተምረኝ፤
ለምንስ እንደዚህ ፈረድህብኝ?
3ኀጢኣተኛ ብሆን በአንተ ዘንድ መልካም ነውን?
የእጅህን ሥራ ቸል ብለሃልና፤
የኃጥኣንንም ምክር ተመልክተሃልና።
4በውኑ የሰው ዐይን አለህን?
ወይስ መዋቲ ሰው እንደሚያይ ታያለህን?
5ዘመንህ እንደ ሰው ዘመን ነውን?
ወይስ ዓመታትህ እንደ ሰው ዓመታት ናቸውን?
6ክፋቴን ትፈላለግ ዘንድ፥
ኀጢኣቴንም ትመረምር ዘንድ፥
7ከዚህ በላይ በደለኛ እንዳልሆንሁ፥ አንተ ታውቃለህ።
ነግር ግን ከእጅህ የሚያመልጥ ማን ነው?
8“እጆችህ ፈጠሩኝ፤ ሠሩኝም፤
ከዚያም በኋላ ዞረህ ጣልኸኝ።
9ከጭቃ እንደ ፈጠርኸኝ አስብ፤
ዳግመኛም ወደ ትቢያ ትመልሰኛለህ፤
10በውኑ እንደ ወተት አላፈሰስኸኝምን?
እንደ እርጎስ አላረጋኸኝምን?
11ቍርበትና ሥጋን አለበስኸኝ፤
በአጥንትና በዥማትም አጠነከርኸኝ።
12ሕይወትና ቸርነትን ሰጠኸኝ።
መጐብኘትህም መንፈሴን ጠበቀልኝ።
13ይህ ሁሉ በአንተ ዘንድ አለ።
ሁሉን ነገር ማድረግ እንደምትችል፥
የሚሳንህም እንደ ሌለ አውቃለሁ።
14ኀጢኣት ብሠራ አንተ ትጠባበቀኛለህ፤
ከኀጢኣቴም ንጹሕ አታደርገኝም።
15በደለኛ ብሆን ወዮልኝ፤
ጻድቅም ብሆን ራሴን አላነሣም፤
ጕስቍልናንም ጠገብኋት።
16ለመገደል እንደ አንበሳ ታደንሁ።
ተመልሰህም ፈጽመህ ታጠፋኛለህ።
17ዳግመኛም ከጥንት ጀምሮ ትመረምረኛለህ፤#ዕብ. “ምስክሮችን” ሲል ግሪክ ሰባ. ሊ. ደግሞ “ሥቃዮችን ታድስብኛለህ” ይላል።
ታላቅ መቅሠፍትን አመጣህብኝ።
ፈተናዎችንም ላክህብኝ።
18“ስለ ምን ከማኅፀን አወጣኸኝ?
ዐይንም ሳያየኝ ለምን አልሞትሁም?
19እንዳልነበረስ ለምን አልሆንሁም?
ከማኅፀንም ወደ መቃብር ለምን አልወረድሁም?
20የሕይወቴ ዘመን አጭር አይደለምን?
ጥቂት አርፍ ዘንድ ተወኝ፤
21ወደማልመለስበት ስፍራ፥
ወደ ጨለማና ወደ ጭጋግ ምድር፥
22የዘለዓለም ጨለማም ወደ አለባት፥
ብርሃንም ወደሌለባት፥
ማንም የሟችን ሕይወት ወደማያይባት ምድር ሳልሄድ ጥቂት አርፍ ዘንድ ተወኝ።”
Currently Selected:
መጽሐፈ ኢዮብ 10: አማ2000
ማድመቅ
Share
Copy
ያደመቋቸው ምንባቦች በሁሉም መሣሪያዎችዎ ላይ እንዲቀመጡ ይፈልጋሉ? ይመዝገቡ ወይም ይግቡ