የYouVersion አርማ
የፍለጋ አዶ

መጽ​ሐፈ መሳ​ፍ​ንት 5

5
የዲ​ቦ​ራና የባ​ርቅ መዝ​ሙር
1በዚ​ያ​ችም ቀን ዲቦ​ራና የአ​ቢኒ​ሔም ልጅ ባርቅ እን​ዲህ ብለው ዘመሩ፦#ግእዙ “ዲቦራ በባ​ርቅ ፊት ዘመ​ረች” ይላል።
2በእ​ስ​ራ​ኤል ውስጥ መሳ​ፍ​ንት ስለ መሩ
ሕዝ​ቡም ስለ ፈቀዱ፥
እግ​ዚ​አ​ብ​ሔ​ርን አመ​ስ​ግ​ኑት።
3ነገ​ሥ​ታት ሆይ፥ ስሙ፤
ጽኑ​ዓን መኳ​ን​ን​ትም ሆይ፥ አድ​ምጡ፤
እኔ ለእ​ግ​ዚ​አ​ብ​ሔር እቀ​ኛ​ለሁ፤
እኔ ለእ​ስ​ራ​ኤል አም​ላክ ለእ​ግ​ዚ​አ​ብ​ሔር እዘ​ም​ራ​ለሁ።
4አቤቱ! ከሴ​ይር በወ​ጣህ ጊዜ፥
ከኤ​ዶ​ም​ያ​ስም ሜዳ በተ​ራ​መ​ድህ ጊዜ፥
ምድ​ሪቱ ተና​ወ​ጠች፤ ሰማ​ያ​ትም ጠልን አን​ጠ​ባ​ጠቡ፤
ደመ​ና​ትም ደግሞ ውኃን አን​ጠ​ባ​ጠቡ።
5ተራ​ሮች ከእ​ግ​ዚ​አ​ብ​ሔር ፊት የተ​ነሣ ተነ​ዋ​ወጡ፤
ያም ሲና ከእ​ስ​ራ​ኤል አም​ላክ ከእ​ግ​ዚ​አ​ብ​ሔር ፊት የተ​ነሣ፤
6በሐ​ናት ልጅ በሰ​ሜ​ጋር ዘመን፥
በኢ​ያ​ዔል ዘመን ነገ​ሥት መን​ገ​ዶ​ችን ተዉ፤
በስ​ርጥ መን​ገ​ድም ይሄዱ ነበር፤
በጠ​ማማ መን​ገ​ድም ሄዱ።
7መተ​ር​ጕ​ማን ከእ​ስ​ራ​ኤል ዘንድ አለቁ፥
ዲቦራ እስ​ክ​ት​ነሣ ድረስ፥
ለእ​ስ​ራ​ኤ​ልም እናት ሆና እስ​ክ​ት​ነሣ ድረስ አለቁ።
8አዲ​ሶች አማ​ል​ክ​ትን መረጡ፤
በዚያ ጊዜ ሰልፍ በበ​ሮች ሆነ፤
በአ​ርባ ሺህ በእ​ስ​ራ​ኤል ዘንድ ጦርና ጋሻ አል​ታ​ዩም።
9ልቤ ለእ​ስ​ራ​ኤል ወደ ታዘ​ዘው ትእ​ዛዝ ነው፤
እና​ንተ የእ​ስ​ራ​ኤል ኀያ​ላን፥#ግሪክ ሰባ. ሊ. “በሕ​ዝቡ መካ​ከል ፈቃ​ደ​ኞች የሆ​ና​ችሁ” ይላል።
እግ​ዚ​አ​ብ​ሔ​ርን አመ​ስ​ግ​ኑት።
10በነ​ጫጭ አህ​ዮች ላይ የም​ት​ጫኑ፥#ግሪክ ሰባ. ሊ. “በቀ​ትር ጊዜ በእ​ን​ስት አህያ ላይ የም​ት​ጫኑ” ይላል።
በፍ​ርድ ወን​በር ላይ​የ​ም​ት​ቀ​መጡ፥
በመ​ን​ገ​ድም የም​ት​ሄዱ በቃ​ላ​ችሁ ተና​ገሩ።
11በብ​ዙ​ዎች ደስ​ተ​ኞች መካ​ከል መሰ​ን​ቆን ምቱ፤
በዚያ ለእ​ግ​ዚ​አ​ብ​ሔር የጽ​ድቅ ሥራን፥
በእ​ስ​ራ​ኤ​ልም ውስጥ ጽድ​ቅ​ንና ኀይ​ልን ያቀ​ር​ባሉ።
ያን​ጊ​ዜም የእ​ግ​ዚ​አ​ብ​ሔር ሕዝብ ወደ ከተ​ማ​ዎቹ ወረዱ።#ምዕ. 5 ቍ. 11 ዕብ. እና ግሪክ ሰባ. ሊ. ከግ​እዙ ልዩ ነው።
12ተነሺ፥ ዲቦራ ሆይ፦ ተነሺ፤
አእ​ላ​ፍን ከሕ​ዝብ ጋር አስ​ነሺ፤
ተነሺ፤ ተነሺ፤ ቅኔ​ው​ንም ተቀኚ፤
ባርቅ ሆይ! በኀ​ይል ተነሣ፤
ዲቦ​ራም ባር​ቅን አጽ​ኚው፥
የአ​ቢ​ኒ​ሔም ልጅ ባር​ቅም ሆይ! ምር​ኮ​ህን ማርክ።
13በዚያ ጊዜ የቀ​ሩት ወደ ኀያ​ላ​ኑና ወደ ሕዝቡ ወረዱ፤
እግ​ዚ​አ​ብ​ሔ​ርም ስለ እኔ በኀ​ያ​ላን ላይ ወረደ።
14በአ​ማ​ሌቅ ዘንድ ሥር የነ​በ​ራ​ቸው እነ​ርሱ ከኤ​ፍ​ሬም፥
ብን​ያም ሆይ! በሕ​ዝብ መካ​ከል ከአ​ንተ በኋላ ወረዱ፤
አለ​ቆች ከማ​ኪር፥ የን​ጉ​ሥ​ንም ዘንግ የሚ​ይዙ ከዛ​ብ​ሎን ወረዱ።
15የይ​ሳ​ኮ​ርም አለ​ቆች ከዲ​ቦራ ጋር ነበሩ፤
ይሳ​ኮ​ርም እንደ ባርቅ ነበረ፤
ከእ​ግሩ በኋላ ወደ ሸለ​ቆው ቸኮሉ፤
በሮ​ቤል ፈሳ​ሾች አጠ​ገብ ብዙ የልብ ማመ​ን​ታት ነበረ።
16መን​ጎች ሲያ​ፍ​ዋጩ ለመ​ስ​ማት፥
በበ​ጎች ጉረኖ መካ​ከል ለምን ተቀ​መ​ጥህ?
በሮ​ቤል ፈሳ​ሾች አጠ​ገብ ታላቅ የልብ ምር​ምር ነበረ።
17ገለ​ዓድ በዮ​ር​ዳ​ኖስ ማዶ ተቀ​መጠ፤
ዳንም ለምን በመ​ር​ከብ ውስጥ ቀረ?
አሴ​ርም በባ​ሕሩ ዳር ተቀ​መጠ፥
በወ​ን​ዞ​ቹም ዳርቻ ዐረፈ።
18ዛብ​ሎን ነፍ​ሱን ወደ ሞት ያሳ​ለፈ ሕዝብ ነው፤
ንፍ​ታ​ሌ​ምም በሀ​ገሩ ኮረ​ብታ ላይ ነው።
19ነገ​ሥ​ታት መጡ፤ ተዋ​ጉም፤
በዚያ ጊዜ በመ​ጌዶ ውኆች አጠ​ገብ በቶ​ናሕ
የከ​ነ​ዓን ነገ​ሥ​ታት ተዋጉ፤
በቅ​ሚ​ያም ብርን አል​ወ​ሰ​ዱም።
20ከዋ​ክ​ብት በሰ​ማይ ተዋጉ፤
በሰ​ል​ፋ​ቸ​ውም ከሲ​ሣራ ጋር ተዋጉ።
21ከዱሮ ጀምሮ የታ​ወቀ ያ የቂ​ሶን ወንዝ፥
የቂ​ሶን ወንዝ ጠርጎ ወሰ​ዳ​ቸው። ነፍሴ ሆይ፥ በርቺ።
22ያን ጊዜ ከኀ​ያ​ላን ግል​ቢያ ብር​ታት የተ​ነሣ፥
የፈ​ረ​ሶች ጥፍ​ሮች ተቀ​ጠ​ቀጡ።
23የእ​ግ​ዚ​አ​ብ​ሔር መል​አክ አለ፥ “ሜሮ​ዝን ርገሙ፤ ወደ እግ​ዚ​አ​ብ​ሔር ርዳታ አል​መ​ጡ​ምና፥
በኀ​ያ​ላን መካ​ከል ወደ እርሱ ርዳታ አል​መ​ጡ​ምና፥
በቤ​ቶ​ችዋ ያሉ​ትን ሰዎች ፈጽ​ማ​ችሁ ርገሙ።”
24የቄ​ና​ዊው የሔ​ቤር ሚስት ኢያ​ዔል፥
ከሴ​ቶች ይልቅ የተ​ባ​ረ​ከች ትሁን፤
በድ​ን​ኳን ውስጥ ከሚ​ኖሩ ሴቶች ይልቅ የተ​ባ​ረ​ከች ትሁን።
25ውኃ ለመነ፤ ወተ​ትም ሰጠ​ችው፤
በተ​ከ​በረ ዳካ እርጎ አቀ​ረ​በ​ች​ለት።
26ግራ እጅ​ዋን ወደ ካስማ፤
ቀኝ እጅ​ዋ​ንም ወደ ሠራ​ተኛ መዶሻ አደ​ረ​ገች፤
በመ​ዶ​ሻ​ውም ሲሣ​ራን መታ​ችው፤
ራሱ​ንም ቸነ​ከ​ረች፤
ጆሮ ግን​ዱ​ንም በሳች፤ ጐዳ​ች​ውም።
27በእ​ግ​ሮ​ችዋ አጠ​ገብ ተደፋ፤ ወደቀ፤ ተኛ፤
በእ​ግ​ሮ​ችዋ አጠ​ገብ ተፈ​ራ​ገጠ፤
በተ​ፈ​ራ​ገ​ጠ​በ​ትም በዚያ ተጐ​ሳ​ቍሎ ሞተ።
28የሲ​ሣራ እናት በመ​ስ​ኮት ሆና ተመ​ለ​ከ​ተች፤
በሰ​ቅ​ሰ​ቅም ዘልቃ፦ ከሲ​ሣራ የተ​መ​ለሰ እን​ዳለ አየች፤
ስለ​ምን ለመ​ም​ጣት ሰረ​ገ​ላው ዘገየ?
ስለ​ም​ንስ የሰ​ረ​ገ​ላው መን​ኰ​ራ​ኵር ቈየ? ብላ ጮኸች።
29ብል​ሃ​ተ​ኞች ሴቶ​ችዋ መለ​ሱ​ላት፤
እር​ስዋ ደግሞ ለራ​ስዋ እን​ዲህ ብላ መለ​ሰች፦
30ምር​ኮ​ውን ሲካ​ፈል፥
በኀ​ያ​ላ​ኑም ቸብ​ቸቦ ላይ
ወዳ​ጆ​ችን ሲወ​ዳጅ ያገ​ኙት አይ​ደ​ለ​ምን?
የሲ​ሣራ ምርኮ በየ​ኅ​ብሩ ነበረ፤
የኅ​ብ​ሩም ቀለም የተ​ለ​ያየ ነበረ፤
የማ​ረ​ከ​ውም ወርቀ ዘቦ ግምጃ በአ​ን​ገቱ ላይ ነበረ።
31አቤቱ ጠላ​ቶ​ችህ ሁሉ እን​ዲሁ ይጥፉ፤
ወዳ​ጆ​ችህ ግን ፀሐይ በኀ​ይሉ በወጣ ጊዜ እን​ደ​ሚ​ሆን፤ እን​ዲሁ ይሁኑ።
ምድ​ሪ​ቱም አርባ ዓመት ያህል ዐረ​ፈች።

ማድመቅ

Share

Copy

None

ያደመቋቸው ምንባቦች በሁሉም መሣሪያዎችዎ ላይ እንዲቀመጡ ይፈልጋሉ? ይመዝገቡ ወይም ይግቡ