መዝሙረ ዳዊት 97
97
1 #
መዝ. 75፥4፤ 93፥1፤ 96፥10። ጌታ ነገሠ፥ ምድር ሐሤትን ታድርግ፥
ብዙ ደሴቶችም ደስ ይበላቸው።
2 #
መዝ. 85፥11፤ 89፥15፤ ዘፀ. 19፥6፤ ዘዳ. 4፥11፤ 5፥22፤ 1ነገ. 8፥12። ደመና ጭጋግም በዙሪያው ናቸው፥
ጽድቅና ፍርድ የዙፋኑ መሠረት ናቸው።
3እሳት በፊቱ ይሄዳል፥
ጠላቶቹንም በዙሪያው ያቃጥላል።
4 #
መዝ. 18፥8፤ 50፥3፤ 77፥18፤ 99፥1፤ መሳ. 5፥4-5። መብረቆቹ ለዓለም አበሩ፥
ምድር አየችና ተናወጠች።
5 #
ዮዲ. 16፥15፤ ሚክ. 1፥4። ተራሮችም በጌታ ፊት፥
ከምድር ሁሉ ጌታ ፊት እንደ ሰም ቀለጡ።
6 #
መዝ. 50፥6። ሰማያት የእርሱን ጽድቅ አወሩ፥
አሕዛብም ሁሉ ክብሩን አዩ።
7 #
መዝ. 96፥5። ለተቀረጸ ምስል የሚሰግዱ ሁሉ፥
በጣዖቶቻቸውም የሚመኩ ይፈሩ፥
አማልክት#97፥7 የሰባ ሊቃናት “መላእክቱ” ይላል። በሙሉ፥ ስገዱለት።
8 #
መዝ. 48፥12። አቤቱ፥ ስለ ፍርድህ
ጽዮን ሰምታ ደስ አላት፥
የይሁዳም ሴት ልጆች ደስ አላቸው፥
9 #
መዝ. 83፥19። አቤቱ አንተ በምድር ሁሉ ላይ ልዑል ነህና፥
በአማልክትም ሁሉ ላይ እጅግ ከፍ ከፍ ብለሃልና።
10 #
መዝ. 121፥7። ጌታን የምትወዱ፥ ክፋትን ጥሉ፥
እርሱ የቅዱሳኑን ነፍሶች ይጠብቃል፥
ከክፉዎችም እጅ ያድናቸዋል።
11 #
መዝ. 112፥4። ብርሃን ለጻድቃን፥
ደስታም ለልበ ቅኖች ወጣ።
12 #
መዝ. 30፥5። ጻድቃን፥ በጌታ ደስ ይበላችሁ፥
የማይረሳውን ቅድስናም አወድሱ።
Currently Selected:
መዝሙረ ዳዊት 97: መቅካእኤ
ማድመቅ
Share
Copy
ያደመቋቸው ምንባቦች በሁሉም መሣሪያዎችዎ ላይ እንዲቀመጡ ይፈልጋሉ? ይመዝገቡ ወይም ይግቡ