የYouVersion አርማ
የፍለጋ አዶ

መዝሙረ ዳዊት 89

89
1የይዝራኤላዊው የኤታን ትምህርት።
2 # ኢሳ. 63፥7። አቤቱ፥ ጽኑ ፍቅርህን ለዘለዓለም እዘምራለሁ፥
እውነትህንም በአፌ ለልጅ ልጅ እናገራለሁ።
3እንዲህ ብለሃልና፦ ጽኑ ፍቅርህ ለዘለዓለም ይመሠረታል፥
እውነትህም በሰማይ ይጸናል።
4ከመረጥሁት ጋር ቃል ኪዳኔን አደረግሁ፥
ለአገልጋዬም ለዳዊት ማልሁ፦
5 # መዝ. 61፥7-8፤ 132፥11፤ 2ሳሙ. 7፥8-16። ዘርህን ለዘለዓለም አዘጋጃለሁ፥
ዙፋንህንም ለልጅ ልጅ እመሠርታለሁ።
6 # መዝ. 29፥1፤ 82፥1፤ ኢዮብ 1፥6፤ 5፥1። አቤቱ፥ ሰማያት ድንቅ ሥራህን
ታማኝነትህንም፥ በቅዱሳን ማኅበር፥ ያመሰግናሉ።
7 # መዝ. 35፥10፤ 86፥8፤ 113፥5፤ ዘፀ. 15፥11፤ ኤር. 10፥6። ጌታን በደመናት የሚተካከለው ማን ነው?
ከአማልክትስ ልጆች ጌታን ማን ይመስለዋል?
8በቅዱሳን ምክር እግዚአብሔር ክቡር ነው፥
በዙሪያው ባሉት ሁሉ ላይ ታላቅና ግሩም ነው።
9አቤቱ የሠራዊት አምላክ፥ እንደ አንተ ያለ ማን ነው?
አቤቱ፥ አንተ ብርቱ ነህ፥ እውነትህም ይከብብሃል።
10 # መዝ. 65፥8፤ 74፥13-15፤ 107፥29፤ ኢዮብ 7፥12፤ ኢሳ. 51፥9-10። የባሕርን ኃይል አንተ ትገዛለህ፥
የሞገዱንም መናወጥ አንተ ዝም ታሰኘዋለህ።
11አንተ ረዓብን እንደ ተገደለ አዋረድኸው፥
በኃያሉ ክንድህ ጠላቶችህን በተንሃቸው።
12 # መዝ. 24፥1-2፤ 50፥12፤ ዘዳ. 10፥14፤ 1ቆሮ. 10፥26። ሰማያት የአንተ ናቸው፥ ምድርም የአንተ ናት፥
ዓለምንና ሞላውንም አንተ መሠረትህ።
13ሰሜንንና ደቡብን አንተ ፈጠርህ፥
ታቦርና አርሞንዔም በስምህ ደስ ይላቸዋል።
14ኃያል ክንድ አለህ፥
እጅህ በረታች ቀኝህም ከፍ ከፍ አለች።
15 # መዝ. 85፥11-12፤ 97፥2። የዙፋንህ መሠረት ጽድቅና ፍርድ፥
ምሕረትና እውነት በፊትህ ይሄዳሉ።
16እልልታ የሚያውቅ ሕዝብ ብፁዕ ነው፥
አቤቱ፥ በፊትህ ብርሃን ይሄዳሉ።
17 # መዝ. 47፥2፤ ሶፎ. 3፥14። በስምህ ቀኑን ሁሉ ደስ ይላቸዋል፥
በጽድቅህም ከፍ ከፍ ይላሉ፥
18 # መዝ. 112፥9፤ 148፥14። የኃይላቸው ክብር አንተ ነህና፥
በሞገስህም ቀንዳችን ከፍ ከፍ ይላልና።
19 # መዝ. 47፥9፤ 96፥10፤ 97፥1፤ 99፥1፤ ኢሳ. 6፥3። ጋሻችን ከጌታ ነው፥
ከንጉሣችንም ከእስራኤል ቅዱስ ነውና።
20 # መዝ. 78፥70፤ 132፥11-12፤ 2ሳሙ. 7፥4፤8-16፤ 1ዜ.መ. 17፥3፤7-14፤ ኢሳ. 42፥1፤ የሐዋ. 13፥22። በዚያ ጊዜ ለታማኞችህ በራእይ ተናገርህ፥
እንዲህም አልህ፦ ረድኤቴን በኃያል ላይ አኖርሁ፥
ከሕዝቤ የተመረጠውን ከፍ ከፍ አደረግሁ።
21አገልጋዬን ዳዊትን አገኘሁት፥
በቅዱስ ዘይቴም ቀባሁት።
22 # 1ሳሙ. 2፥9-10። እጄም ትረዳዋለች፥
ክንዴም ታጸናዋለች።
23ጠላት በእርሱ ላይ አይጠቀምም፥
የዓመፃ ልጅም መከራ አይጨምርበትም።
24ጠላቶቹን ከፊቱ አጠፋለሁ፥
የሚጠሉትንም አዋርዳቸዋለሁ።
25እውነቴና ጽኑ ፍቅሬም ከእርሱ ጋር ነው፥
በስሜም ቀንዱ ከፍ ከፍ ይላል።
26እጁን በባሕር ላይ
ቀኙንም በወንዞች ላይ አኖራለሁ።
27 # መዝ. 2፥7፤ 110፥2-3፤ 2ሳሙ. 7፥9፤14፤ ቈላ. 1፥15፤18፤ ራእ. 1፥5። እርሱ፦ አባቴ አንተ ነህ፥
አምላኬ የመድኃኒቴም መጠጊያ ይላል።
28እኔም ደግሞ በኩሬ አደርገዋለሁ፥
ከምድር ነገሥታትም ከፍ ይላል።
29 # መዝ. 18፥51፤ 61፥8፤ 144፥10፤ 2ሳሙ. 7፥11፤ ኢሳ. 55፥3። ለዘለዓለምም ጽኑ ፍቅሬን ለእርሱ እጠብቃለሁ፥
ኪዳኔም በእርሱ ዘንድ የታመነ ነው።
30ዘሩንም ለዓለምና ለዘለዓለም፥
ዙፋኑንም እንደ ሰማይ ዘመን አደርጋለሁ።
31 # ዘሌ. 26፥14-33። ልጆቹ ግን ሕጌን ቢተዉ፥
በፍርዴም ባይሄዱ፥
32ሥርዓቴንም ቢያረክሱ፥
ትእዛዜንም ባይጠብቁ፥
33ኃጢአታቸውን በበትር፥
በደላቸውንም በመቅሠፍት እጐበኛታለሁ።
34 # መዝ. 40፥12፤ ሲራ. 47፥22። ጽኑ ፍቅሩን ከእርሱ አላርቅም፥
በእውነቴም አልበድልም፥
35 # ኤር. 33፥20-21። ኪዳኔንም አላረክስም፥
ከከንፈሬም የወጣውን አልለውጥም።
36 # አሞጽ 4፥2። ዳዊትን በፍጹም እንዳልዋሸው
አንድ ጊዜ በቅዱስነቴ ማልሁ።
37 # መዝ. 61፥8፤ 72፥5፤ ሲራ. 43፥6። ዘሩ ለዘለዓለም፥
ዙፋኑም በፊቴ እንደ ፀሐይ ይኖራል።
38ለዘለዓለም እንደ ጨረቃ ይጸናል፥
ምስክርነቱ በደመና የታመነ ነው።
39 # መዝ. 44፥10-25። አንተ ግን ናቅኸው ጣልኸውም፥
በቀባኸውም ላይ በቁጣ ተነሣህ።
40የአገልጋይህን ኪዳን አፈረስህ፥
ዘውዱንም#89፥40 የሰባ ሊቃናት ዘር “መቅደሱንም” ይላል። በምድር አረከስህ።
41 # መዝ. 80፥13-14። ቅጥሩን ሁሉ አፈራረስህ፥
አምባዎቹንም አጠፋህ።
42መንገድ አላፊም ሁሉ ዘረፈው፥
ለጎረቤቶቹም ስድብ ሆነ።
43 # ሰቆ.ኤ. 1፥5። የተቃዋሚዎቹን ቀኝ ከፍ ከፍ አደረግህ፥
ጠላቶቹንም ሁሉ ደስ አሰኘህ።
44የሰይፉንም ረድኤት መለስህ፥
በጦርነትም ውስጥ አልደገፍኸውም።
45በትረ መንግሥትን ሻርህ፥
ዙፋኑንም በምድር ላይ ጣልህ።
46ዕድሜውንም አሳጠርህ፥
በእፍረትም ሸፈንኸው።
47 # መዝ. 13፥2፤ 44፥25፤ 74፥10፤ 79፥5፤ ዘዳ. 4፥24። አቤቱ፥ እስከ መቼ ለዘለዓለም ፊትህን ትሰውራለህ?
እስከ መቼስ ቁጣህ እንደ እሳት ይነድዳል?
48 # መዝ. 39፥5-6፤ 62፥10፤ 90፥9-10፤ 144፥4፤ ኢዮብ 7፥6፤16፤ 14፥1፤5፤ መክ. 6፥12፤ ጥበ. 2፥5። ጊዜዬ ምን ያህል ውስን መሆኑን አስታውስ፥
በውኑ የሰውን ልጅ ሁሉ ለከንቱ ፈጠርኸውን?
49 # መዝ. 90፥3። ሕያው ሆኖ የሚኖር፥ ሞትንስ የማያይ ማን ነው?
ነፍሱንስ ከሲኦል እጅ የሚያድን ማን ነው?
50ለዳዊት በእውነት የማልህ፥
አቤቱ፥ የቀድሞ ጽኑ ፍቅርህ ወዴት ነው?
51 # መዝ. 79፥12። አቤቱ፥ የአገልጋዮችህን ስድብ፥
በእቅፌ ብዙ አሕዛብን የተቀበልሁትን፥
52አቤቱ፥ ጠላቶችህን የሰደቡትን
አንተ የቀባኸውን የሰደቡትን አስታውስ።
53 # መዝ. 41፥14፤ 72፥18፤ 106፥48። ጌታ ለዘለዓለም ይባረክ። አሜን፤ አሜን።

ማድመቅ

Share

Copy

None

ያደመቋቸው ምንባቦች በሁሉም መሣሪያዎችዎ ላይ እንዲቀመጡ ይፈልጋሉ? ይመዝገቡ ወይም ይግቡ