መዝሙረ ዳዊት 102
102
1ባዘነና ልመናውን በጌታ ፊት ባፈሰሰ ጊዜ የችግረኛ ጸሎት።
2አቤቱ፥ ጸሎቴን ስማኝ፥
ጩኸቴም ወደ አንተ ይድረስ።
3 #
መዝ. 69፥18፤ 143፥7። በመከራዬ ቀን ፊትህን ከኔ አትመልስ፥
ጆሮህን ወደ እኔ አዘንብል፥
በጠራሁህ ቀን ፈጥነህ ስማኝ።
4 #
መዝ. 38፥7-9። ዘመኔ እንደ ጢስ አልቃለችና፥
አጥንቶቼም እንደ ማንደጃ ተቃጥለዋልና።
5ልቤም እንደ ተመታ ሣር ደረቀ፤
እህል መብላትም ተረሳኝ።
6ከጩኸቴ ድምፅ የተነሣ አጥንቶቼ ከሥጋዬ ጋር ተጣበቁ።
7እንደ ምድረ በዳ እርኩም መሰልሁ፥
በፈረሰ ቤት እንዳለ እንደ ጉጉት ሆንሁ።
8ነቅቼ፥ በሰገነትም እንደሚኖር ብቸኛ ድንቢጥ ሆንሁ።
9ጠላቶቼ ሁልጊዜ ይሰድቡኛል፥
የሚያሳድዱኝም በእኔ ስም ይራገማሉ።
10 #
መዝ. 42፥4፤ 80፥6። አመድን እንደ እህል ቅሜአለሁና፥
መጠጤንም ከእንባዬ ጋር ቀላቅያለሁና፥
11ከቁጣህና ከመዓትህም የተነሣ፥
አንሥተኸኛልና፥ ጥለኸኝማልና።
12 #
መዝ. 90፥5-6፤ 109፥23፤ 144፥4፤ ኢዮብ 8፥9፤ 14፥2፤ መክ. 6፥12፤ ጥበ. 2፥5። ዘመኖቼ እንደ ጥላ አዘንብለዋል፥
እኔም እንደ ሣር ደርቄአለሁ።
13 #
መዝ. 55፥20፤ 90፥2፤ 93፥2፤ 135፥13፤ 145፥13፤ ሰቆ.ኤ. 5፥19፤ ዕብ. 1፥12። አንተ ግን፥ አቤቱ፥ ለዘለዓለም ትኖራለህ፥
መታሰቢያህም ለልጅ ልጅ ነው።
14አንተ ተነሥ ለጽዮንም ራራ፥
የጸጋዋ ጊዜ ነውና፥ ዘመንዋም ደርሶአልና፥
15አገልጋዮችህ ድንጋዮችዋን ወድደዋልና፥
ለመሬትዋም አዝነዋልና።
16 #
ኢሳ. 59፥19፤ 66፥18። አቤቱ፥ አሕዛብ ስምህን፥
ነገሥታትም ሁሉ ክብርህን ይፈራሉ፥
17ጌታ ጽዮንን ይሠራታልና፥
በክብሩም ይገለጣልና።
18ወደ ችግረኞች ጸሎት ተመለከተ፥
ልመናቸውንም አልናቀም።
19 #
መዝ. 22፥31-32። ይህ ለሚመጣ ትውልድ ይጻፍ፥
የሚፈጠርም ሕዝብ ለጌታ እልል ይላል፥
20 #
መዝ. 11፥4፤ 14፥2። ጌታ ከመቅደሱ ከፍታ ሆኖ ተመልክቶአልና፥
ከሰማይ ሆኖ ምድርን አይቶአልና፥
21 #
መዝ. 79፥11። የእስረኞችን ጩኸት ይሰማ ዘንድ፥
ሊገድሉ የተፈረደባቸውን ይፈታ ዘንድ፥
22የጌታን ስም በጽዮን
ምስጋናውንም በኢየሩሳሌም ይናገሩ ዘንድ፥
23 #
ኢሳ. 60፥3-4፤ ዘካ. 2፥15፤ 8፥22። አሕዛብ በአንድነት በተሰበሰቡ ጊዜ
መንግሥታትም ለጌታ ይገዙ ዘንድ።
24በመንገዴ ጉልበቴ ዛለ፦
ዘመኔም አጠረ።
25 #
መዝ. 39፥5፤ 90፥10፤ ኢዮብ 14፥5። ለእኔም ንገረኝ፥ በዘመኔ እኩሌታ አትውሰደኝ፥
ዓመቶችህ ለልጅ ልጅ ናቸው።
26 #
ዕብ. 1፥10-12። አቤቱ፥ አንተ ከጥንት ምድርን መሠረትህ፥
ሰማያትም የእጅህ ሥራ ናቸው።
27እነርሱ ይጠፋሉ፥ አንተ ግን ትኖራለህ፥
ሁላቸውም እንደ ልብስ ያረጃሉ፥
እንደ መጐናጸፊያም ትለውጣቸዋለህ፥ ይለወጣሉም፥
28አንተ ግን ያው አንተ ነህ፥
ዓመቶችህም ከቶ አያልቁም።
29 #
መዝ. 69፥36-37። የአገልጋዮችህ ልጆች ይኖራሉ፥
ዘራቸውም በፊትህ ትጸናለች።
Currently Selected:
መዝሙረ ዳዊት 102: መቅካእኤ
ማድመቅ
Share
Copy
ያደመቋቸው ምንባቦች በሁሉም መሣሪያዎችዎ ላይ እንዲቀመጡ ይፈልጋሉ? ይመዝገቡ ወይም ይግቡ