“อา จูเกอ เพรเหมาะโอ่แคร๊ เออเตเพรโต่ ตื๊อดื่อเรอ เด๊อคยาเนอ อา เตเนแล เกอเร๊อ อาเหน่ เน๊อ, ‘แว หม่า แกแย เด๊อ อา ซิอิเช เกออู จอแปแหร่ โต่, เบ่หยื่อเบ่แหน่ เกออู แกแย โต่ ตื๊อดื่อเรอ, เพรเหมาะโอ่แคร๊ เออเตเพรเนอ, อา ล๋อ แฮเมซู๊ซ๊า โตโมโตโม แว เร๊อ แว เก่ แม๊ ตี๊หรี่แตแร เป่แก อา ปา. แว เก่ เมฮู๊เนอ โต่ เฮ๊หม่า, อา แฮ เมซู๊ซ๊า โตโมโตโม แว ปา เร๊อ ตือดื๋อ ตื๊อดื่อ หม่า. แว แลแด๊แลดา แกเด แพ๊.’”