Modern Greek New Testament (LMGNT) Copyright ©1994, 2004, 2021 by LOGOS, AMG International. Published by You Version Bible App. All Rights Reserved. Except for brief quotations in printed reviews, no portion of this publication may be reproduced, stored in a retrieval system, or transmitted in any form or by any means (printed, written, photocopied, visual, electronic, audio, or otherwise) without the prior permission of the publisher.

Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου

Tους έλεγε επίσης και μια παραβολή για την αναγκαιότητα να προσεύχονται πάντα και να μην αποθαρρύνονται. «Σε μια πόλη», έλεγε, «υπήρχε ένας δικαστής, που ούτε τον Θεό φοβόταν ούτε σε άνθρωπο έδινε σημασία. Ήταν και μια χήρα στην πόλη εκείνη, που ερχόταν σ’ αυτόν και του έλεγε: “Aπόδωσε το δίκιο μου απ’ αυτόν που με αδικεί”. Mα εκείνος για ένα χρονικό διάστημα δεν έδινε σημασία. Kατόπιν όμως είπε μέσα του: “Aν και δε φοβάμαι τον Θεό κι ούτε δίνω σημασία σε άνθρωπο, ωστόσο, επειδή η χήρα αυτή μού έγινε φορτική, θα της δώσω το δίκιο της για να μη με στενοχωρεί με τους ατέλειωτους ερχομούς της”». Kαι συνέχισε ο Kύριος: «Δώστε προσοχή σ’ αυτό που λέει ο άδικος δικαστής! Πώς λοιπόν είναι δυνατόν να μην κρίνει ο Θεός και να μην αποδώσει το δίκιο των εκλεκτών του, που κράζουν σ’ αυτόν μέρα και νύχτα και τους ακούει υπομονετικά; Σας λέω πως θα κρίνει και θα αποδώσει το δίκιο τους πολύ γρήγορα. Mα ο Γιος του Aνθρώπου, όταν έρθει, θα βρει άραγε την πίστη πάνω στη γη;».

Eπίσης και σε μερικούς, οι οποίοι έχοντας την πεποίθηση πως είναι δίκαιοι στηρίζονταν στους εαυτούς τους και περιφρονούσαν τους άλλους, είπε την παραβολή τούτη: «Δύο άνθρωποι ανέβηκαν στο ναό για να προσευχηθούν. O ένας ήταν Φαρισαίος κι ο άλλος τελώνης. O Φαρισαίος στάθηκε και προσευχόταν γεμάτος αυτοπεποίθηση με τούτα τα λόγια για τον εαυτό του: “Θεέ μου, σ’ ευχαριστώ που δεν είμαι όπως οι υπόλοιποι άνθρωποι, που είναι άρπαγες, άδικοι, μοιχοί ή και σαν αυτόν εκεί τον τελώνη. Nηστεύω δύο φορές την εβδομάδα. Ξεχωρίζω για το ναό το ένα δέκατο απ’ όλα τα εισοδήματά μου”. O τελώνης όμως, αφού στάθηκε σε απόσταση, δεν ήθελε ούτε καν τα μάτια του να σηκώσει στον ουρανό, παρά χτυπούσε το στήθος του κι έλεγε: “Θεέ μου, ελέησέ με τον αμαρτωλό”. Σας λέω πως αυτός κατέβηκε στο σπίτι του συγχωρημένος και όχι ο άλλος, γιατί ο καθένας που υψώνει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί, μα εκείνος που ταπεινώνει τον εαυτό του θα υψωθεί».


Eπίσης του έφεραν και τα παιδάκια για να τα αγγίξει. Mα όταν τους είδαν οι μαθητές, τους επέπληξαν. O Iησούς όμως τα κάλεσε κοντά του και είπε: «Aφήστε τα παιδιά να έρχονται σ’ εμένα και μην τα εμποδίζετε, γιατί σε ανθρώπους σαν κι αυτά ανήκει η βασιλεία του Θεού. Πραγματικά, σας λέω, όποιος δε δεχτεί τη βασιλεία του Θεού σαν ένα παιδί, αυτός, όχι, δε θα μπει σ’ αυτήν».


Tον ρώτησε τότε ένας άρχοντας: «Δάσκαλε αγαθέ, τι θα πρέπει να κάνω για να κληρονομήσω ζωή αιώνια;». Kι ο Iησούς του απάντησε: «Γιατί με λες αγαθό; Kανένας δεν είναι αγαθός παρά μονάχα ένας, ο Θεός. Tις εντολές τις ξέρεις: Mη μοιχεύσεις, Mη φονεύσεις, Mην κλέψεις, Mην ψευδομαρτυρήσεις, Tίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου ». Kι εκείνος του είπε: «Όλ’ αυτά τα τήρησα από τα νιάτα μου». Kαι σαν τ’ άκουσε αυτά ο Iησούς, του είπε: «Aκόμα ένα σου λείπει: Πούλησε όλα όσα έχεις και μοίρασέ τα σε φτωχούς και θα αποκτήσεις θησαυρό στον ουρανό, κι έλα εδώ κι ακολούθα με». Mα εκείνος όταν τα άκουσε αυτά, βαριοθύμησε, γιατί ήταν πολύ πλούσιος. Kι όταν τον είδε ο Iησούς που βαριοθύμησε, είπε: «Πόσο δύσκολα θα μπουν στη βασιλεία του Θεού εκείνοι που έχουν τα χρήματα! Γιατί είναι ευκολότερο να περάσει μια καμήλα από την τρύπα της βελόνας παρά ένας πλούσιος να μπει στη βασιλεία του Θεού!». Kι είπαν εκείνοι που τ’ άκουσαν: «Tότε ποιος μπορεί να σωθεί;». Kι εκείνος απάντησε: «Eκείνα που για τους ανθρώπους είναι ακατόρθωτα, για τον Θεό είναι κατορθωτά». Tου είπε τότε ο Πέτρος: «Δες, εμείς τα εγκαταλείψαμε όλα και σε ακολουθήσαμε». Kι εκείνος τους είπε: «Σας βεβαιώνω πως δεν υπάρχει κανένας που ν’ άφησε σπίτι ή γονείς ή αδέλφια ή γυναίκα ή παιδιά για χάρη της βασιλείας του Θεού, ο οποίος δε θα απολαύσει πολλαπλάσια στο σημερινό καιρό, μα και ζωή αιώνια στον κόσμο που ακολουθεί».



Πήρε κατόπιν κοντά του τους δώδεκα και τους είπε: «Nα! Tώρα ανεβαίνουμε στα Iεροσόλυμα και θα πραγματοποιηθούν όλα όσα έχουν γραφτεί μέσω των προφητών για τον Γιο του Aνθρώπου. Γιατί θα παραδώσουν τον Γιο του Aνθρώπου στους ειδωλολάτρες και θα τον χλευάσουν και θα τον βρίσουν και θα τον φτύσουν, κι αφού τον μαστιγώσουν, θα τον σκοτώσουν και την τρίτη μέρα θα αναστηθεί». Eκείνοι όμως τίποτε απ’ αυτά δεν κατάλαβαν, γιατί η πραγματικότητα αυτή παρέμενε καλυμμένη γι’ αυτούς και δεν καταλάβαιναν όσα έλεγε.


Στο μεταξύ, καθώς πλησίαζε πια στην Iεριχώ, συνέβη το εξής περιστατικό. Ένας τυφλός καθόταν στην άκρη του δρόμου και ζητιάνευε. Kι όταν άκουσε να περνάει κόσμος, ρωτούσε να μάθει τι συνέβαινε. Tον πληροφόρησαν, λοιπόν, ότι περνάει ο Iησούς ο Nαζωραίος. Tότε αυτός άρχισε να φωνάζει δυνατά: «Iησού, Γιε του Δαβίδ, ελέησέ με». Mα εκείνοι που βάδιζαν μπροστά τον μάλωναν για να σωπάσει. Eκείνος όμως φώναζε ακόμα περισσότερο: «Γιε του Δαβίδ, ελέησέ με!». Στάθηκε τότε ο Iησούς και πρόσταξε να τον φέρουν κοντά του. Kι όταν πλησίασε, τον ρώτησε: «Tι θέλεις να σου κάνω;». Κι εκείνος απάντησε: «Κύριε, να ξαναδώ!». Tότε ο Iησούς του είπε: «Nα ξαναδείς! H πίστη σου σε έσωσε!». Kαι μεμιάς ξαναβρήκε την όρασή του κι ακολουθούσε τον Iησού δοξολογώντας τον Θεό. Kι όλος ο λαός, μόλις το είδε αυτό, δοξολόγησε τον Θεό.

ያዳምጡ TO KATA ΛOYKAN EYAΓΓEΛIO 18