Kumyk - IBT Version (NT)

Ягьуди Пасха деп айтылагъан Маясыз Экмекни байрамы ювукълашып геле болгъан. Баш дин къуллукъчулар ва дин алимлер Исаны оьлтюртме кюй излей, амма халкъдан да къоркъа.
Шо заман Исаны он эки якъчысыны бири болгъан Ягьуда Искариетни юрегин иблис елей. Баш дин къуллукъчуланы ва ибадатхананы сакълавчуларыны янына барып, о Исаны оланы къолуна нечик берме герекни гьакъында сёйлеше. Олар сююнюп, огъар акъча берме рази болалар. Ягьуда рази къала. Халкъ ёкъ ерде Исагъа хыянатлыкъ этмек учун онгайлы мюгьлет ахтарып айлана.

Маясыз Экмекни гюню етише. Шо гюн ягьуди Пасха къурбанын сойма герек бола. Иса:
– Барып, бизге Пасха ашын гьазирлегиз, – деп, Петерни ва Югьанны йибере.
– Биз къайда гьазирлегенни сюесен? – деп сорай Огъар олар.
Иса олагъа булай дей:
– Сиз шагьаргъа гирген заманда, сизге кажин булан сув алып барагъан бир адам расланажакъ. Арты булан о гирежек уьйге барыгъыз ва уьйню есине: «Сагъа Устаз Оьзюню якъчылары да булан бирге Пасха аш ашажакъ къонакъ уьй къайдадыр?» – деп сорайгъанны айтыгъыз. О сизге оьрде ясалгъан, бары да зат гьазирленген бир уллу отав уьйню гёрсетежек. Бизин учун ахшам ашны шонда онгарыгъыз.
Якъчылары ёлгъа тюшелер ва бары да затны Иса айтгъан кюйде болуп табалар. Онда олар ягьуди Пасха ашны гьазирлейлер.

Сагьаты гелген заманда, элчилери де булан Иса тепсиде олтура. Сонг:
– Мен азап чекме башлагъынча, бу Пасха ашын сизин булан бирче олтуруп ашамагъа нече де кёп сюер эдим. Шо саялы сизге айтаман: Аллагь гьакимлик этеген заман, шо герти Пасханы гюню гелмей туруп, Мен ону ашамажакъман, – дей Иса олагъа.
Аякъны алып, О шюкюр дуа эте ва:
– Муну алыгъыз ва оьз арагъызда бёлюгюз. Сизге айтаман: Аллагь толу кюйде гьакимлик этеген заман гелгинче, Мен юзюмден этилген чагъырны дагъы ичмежекмен, – дей.
Иса экмек алып, шюкюр дуа да этип, сындырып якъчыларына пайлай. Сонг:
– Бу сизин учун берилеген Мени къаркъарамдыр. Муну Мени эсде сакъламакъ учун ашагъыз, – дей.
Ахшам ашдан сонг да, бир аякъ алып, булай дей:
– Бу аякъ сизин учун тёгюлежек къанымдыр. О къан Аллагьны ва Ону халкъыны арасындагъы янгы разилешивню белгисидир. Къарагъыз: муна, Магъа хыянатлыкъ этегенни къолу да Мени булан бир тепсидедир. Сыйлы Язывларда Оьзюню гьакъында язылгъаны йимик, Мен, Инсанны Уланы, оьлме герекмен. Амма Инсанны Уланына хыянатлыкъ этген адамны гьалына адаршай!
– Бу ишни къайсыбыз этмеге болурбуз? – деп бир бирине сорамагъа башлайлар олар.

Оьзлерден ким инг уллу саналмагъа герек деп де Исаны якъчыларыны арасында эришивлюк бола. Иса олагъа булай дей:
– Бу дюньяда пачалар оьз халкъларына буйрукъ эте ва олар оьзлеге «яхшылыкъ этегенлер» деп айтмакъны талап эте. Амма сизин арагъызда олай болмасын! Арагъызда инг уллу болгъаныгъыз инг гиччи йимик турсун, гьакимлик этегенигиз де къуллукъчу йимик болуп къалсын. Ким уллудур дагъы? Тепсиде олтургъанымы яда айланып огъар къуллукъ этегеними? Тепсиде олтургъаны тюгюлмю? Муна, Мен сизин арагъызда бир къуллукъчу йимикмен. Сиз Мени булан бирче бары да сынавлардан оьтдюгюз. Атам Магъа берген гьакимлик ихтиярны Мен де сизге беремен. Сиз Мен толу кюйде гьакимлик этеген заман тепсимде олтуруп ашажакъсыз ва ичежексиз. Исрайылны он эки уланындан болгъан къавумларына, демек савлай ягьуди халкъына дуван этмек учун, он эки тахгъа минип олтуражакъсыз.

– Петер, Петер! Будайны елпип къувугъундан айырагъанда йимик, сизин имандан айырмагъа иблисге ихтияр берилген. Тек сен имандан айрылмасын деп, Мен сени учун дуа этгенмен. Сен де, бир заман Магъа къайтып иман салып, иман къардашларынга къуват берерсен, – дей.
– Я Раббим, Сени булан туснакъгъа бармагъа да, оьлюмге бармагъа да гьазирмен, – деп жавап бере о Исагъа.
– Сагъа айтаман, Петер, бугюн хораз къычыргъынча, сен Мени таныйгъанынгны уьч керен инкар этежексен, – дей Иса.
Иса якъчыларына:
– Мен сизин дорбасыз, акъчасыз ва аякъгийимсиз йиберген заманда, сиз гьеч бир затдан тарчыкъ болдугъузму? – деп сорай.
– Гьеч бир затдан да тарчыкъ болмадыкъ, – деп жавап берелер.
Шо заман Иса олагъа булай дей:
– Гьали акъчасы барлар акъчасын алсынлар, дорбасы барлар дорбасын алсынлар, къылычы ёкълар буса, палтарын сатып, къылыч алсынлар. Шо саялы сизге айтаман: «О жинаятчылардан саналды», – деп Сыйлы Язывларда язылгъан сёз Менден таба яшавгъа чыкъма герек. Неге тюгюл де, Мени гьакъымда язылгъан бары да сёзлер гьали яшавгъа чыгъажакъ.
– Раббибиз! Муна мунда эки къылыч бар, – дей олар.
– Таман, – дей О.

Иса, уьйден чыгъып, гьар заман барагъан кюйде Зайтун Тавгъа бара. Ону арты булан якъчылары да бара. Иса олагъа:
– Болажакъ сынавлардан оьтмек учун, дуа этигиз, – дей.
Оьзю буса таш атгъанда етишеген мезгилге олардан ари тайып ва тизлеринден токътап:
– Гьей Атам! Тилеймен Сенден, бу къысматдан Мени къутгъар. Амма Мен сюеген кюйде тюгюл, Сен сюеген кюйде болсун, – дей туруп дуа эте.
Кёкден бир малайик гелип, Огъар ругь якъдан гюч бере. Азап чеге туруп, О дагъы да къасткъылып дуа эте. Ондан тёгюлеген тер ерни уьстюне тюшеген къан тамчылар йимик бола.
Дуа этип битгенде, О якъчыларыны янына геле ва оланы дерт басмакъдан юхлай туруп таба. Олагъа:
– Сиз неге юхлайсыз? Туруп, болажакъ сынавлардан оьтмек учун, дуа этигиз, – дей.

Иса бу сёзлени айтып турагъанда, гелеген кёп халкъ гёрюне. Оланы алды булан буса Ону он эки якъчысындан Ягьуда деп айтылагъан бириси геле. Исаны оьпмек учун, Ягьуда Огъар ювукълаша. Иса огъар:
– Ягьуда! Инсанны Уланын оьбюп къолгъа беремисен? – дей.
Иш не ерде экенни англап, Иса булан бирче болгъан Ону якъчылары Огъар:
– Я Рабби! Къылычланы къоллайыкъмы? – деп сорайлар.
Олардан бири дин къуллукъчуланы башчысыны къулуна ура ва ону онг къулагъын гесип тюшюре. Шо заман Иса:
– Токътагъыз, таман! – дей. Сонг, къулагъына къолун тийдирип, ону сав эте.
Жыйылып Оьзюне къаршы чыкъгъан баш дин къуллукъчулагъа, ибадатхананы сакълавчуларына ва тамазалагъа Иса булай дей:
– Мени тутмакъ учун, бир къачакъгъа йимик, сиз къылычлар ва таякълар булан неге чыкъдыгъыз? Мен гьар гюн сизин булан ибадатханада болуп турдум, сиз Магъа къол да узатмадыгъыз. Гьали буса сизин заманыгъыз, къарангылыкъны гьакимлиги гелген.

Олар Исаны тутуп алып юрюйлер ва Ону дин къуллукъчуланы башчысыны уьюне гелтирелер. Петер буса арекден Ону арты булан юрюп тура. Адамлар абзарны ортасында от ягъып, отну айланасында олтургъанда, Петер де оланы арасына гирип олтура. Къуллукъчу къатынлардан бири ону отну ягъында олтургъанын гёре ва огъар тикленип къарап:
– Бу да Ону булан эди, – дей.
Петер буса къатынгъа:
– Мен Ону танымайман, гьей къатын, – деп, Исаны таныйгъанын инкар эте.
Бираздан сонг башгъасы ону гёрюп:
– Сен де олардансан, – дей.
Петер шо адамгъа да булай дей:
– Тюгюлмен, ювугъум.
Бир сагьат вакъти оьте ва бирдагъы бирев къаныгъып:
– Гертиден де, бу да Ону булан эди, бу да галилеялы, – дей.
Тек Петер о адамгъа да:
– Сен не айтагъанны мен англамайман, – дей.
О сёйлеп турагъанда, шоссагьат хораз къычыра. О заман Рабби бурулуп Петерге къарай. Петерни де Рабби Иса оьзюне: «Хораз къычыргъынча, сен Мени бугюн уьч керен инкар этежексен», – деп айтгъан сёзлери эсине тюше. Петер къыргъа чыгъып, гьынкъ этип йыламагъа башлай.

Исаны тутуп, Огъар къаравул этеген адамлар Ону хорлай ва токъалай. Ону гёзлерин байлап, бетине ура ва:
– Пайхаммар бусанг, Сагъа ким ургъанны бил? – дей. Ону дагъы да хыйлы яман затланы айтып хорлайлар.

Эртен болгъанда, халкъны тамазалары, баш дин къуллукъчулар ва дин алимлер жыйылып, Исаны ягьудилени оьр мажлисине гийирелер. Сонг:
– Сен Месигь бусанг, айт бизге, – дейлер.
– Эгер сизге айтсам, инанмажакъсыз. Эгер сизге сорасам, Магъа жавап бермежексиз. Гьалиден сонг буса, Мен, Инсанны Уланы, Аллагьу Тааланы онг ягъында олтуражакъман, – деп жавап бере Иса.
Олар бары да:
– Буса Сен Аллагьны Уланысан дагъы? – деп сорай.
– Сиз оьзюгюз де айтдыгъыз чы, – деп жавап бере Иса олагъа.
– Бизге дагъы не шагьатлыкъ тарыкъдыр? Ону авзундан биз оьзюбюз эшитдик чи! – дейлер олар.

ያዳምጡ Лукъа 22