Kumyk - IBT Version (NT)

Шондан сонг Иса Галилея кёлню (огъар башгъача Тиберия кёл деп де айтыла болгъан) янына бара. Ону арты булан онда кёп халкъ да бара. Неге тюгюл де, олар аврувлуланы сав этип, Иса этеген аламатланы гёрелер. Тавгъа чыгъып, Иса онда якъчылары булан олтура. Ягьуди Пасха байрам ювукълашып геле болгъан. Гёз къаратып, Иса янына кёп адамлар гелегенин гёргенде, Филипге:
– Оланы тойдурмакъ учун, экмекни къайдан сатып алайыкъ? – деп сорай.
Бу сёзню Иса ону сынап къарамакъ учун айта. Не этежегин чи О Оьзю биле. Филип Огъар:
– Оланы гьарисине гиччи гесек сама тюшсюн учун, эки юз гюмюш акъчагъа алгъан экмек де таманлыкъ этмес, – деп жавап бере.
Якъчыларындан бири болгъан Андрей – Петерни иниси Огъар:
– Мунда бир яшны беш экмеги де, эки балыгъы да бар. Булай кёп халкъгъа ондан не болсун? – дей.
– Адамланы ерде олтуртугъуз, – дей Иса.
Шо ерде кёп от болгъан. Адамлар да олтура. Къатынгишилени де, яшланы да гьисапгъа алмайлы, олар беш мингге ювукъ адам болгъан. О заман экмеклени алып, шюкюр дуа этгенден сонг, Иса олтургъанлагъа пайлай. Шо кюйде балыкъланы да пайлай, гьар кимге сюйген чакъыны бере. Адамлар ашап тойгъандан сонг, Иса якъчыларына:
– Гьеч зат зая болмасын учун, къалгъан гесеклени жыйыгъыз, – дей.
Адамлар ашагъан сонг, беш экмекден къалгъан гесеклени жыйгъанда, олардан он эки четен тола. Иса этген бу аламатны гёргенде, адамлар: «Бу Адам дюньягъа гелме герекли герти Пайхаммар!» – деп сёйлемеге башлайлар. Адамлар артындан гелип, Оьзюн гюч булан пача этмеге сюегенин билгенде, Иса янгыз дагъы да къайтып тавгъа чыгъа.

Ахшам болгъанда, Исаны якъчылары кёлге баралар. Бир къайыкъгъа да минип, кёлню бириси ягъына, Капернагьум деген юртгъа баралар. Къарангы бола. Иса буса оланы янына къайтып битмей болгъан. Гючлю ел чыгъа, кёл гьалеклене. Беш алты чакъырым арекге юзгенден сонг, олар Исаны кёлню уьстю булан къайыкъгъа ювукълашып юрюп гелегенин гёрелер. Шондан бек къоркъалар. О буса олагъа булай дей:
– Менмен! Къоркъмагъыз!
Якъчылары Ону къайыкъгъа миндирмеге сюелер, къайыкъ да шоссагьат барагъан ягъасына етише. Артындагъы гюн кёлню бириси ягъасында токътагъан халкъ шо ерде Исаны якъчылары минген бир къайыкъдан башгъасы болмагъанны гёре. Иса якъчылары булан бирче шо къайыкъгъа минмегенни ва олар янгыз юзюп чыкъгъанны биле. Шонда Раббибиз шюкюр дуа этгенден сонг, халкъ экмек ашагъан ерни ювугъуна Тибериядан башгъа къайыкълар да геле. Халкъ онда Исаны ва Ону якъчыларыны ёгъун гёрген заманда, къайыкълагъа да минип, Капернагьумгъа Ону излемеге бара.

Исаны кёлню бириси ягъында табып, Огъар:
– Устаз, Сен мунда не заман гелдинг? – деп сорайлар.
– Гертисин сёйлеймен сизге: сиз Мени этген аламатларым учун тюгюл, экмек ашап тойгъаныгъыз учун излейсиз! Бу дюньяны азыгъын тюгюл, даимлик яшав береген азыкъны гьайын этигиз. Шо яшавну сизге Мен, Инсанны Уланы, бережекмен, неге тюгюл Атабыз Аллагь Магъа разилигини белгисин салды, – деп жавап бере Иса олагъа.
– Этеген ишлерибизден Аллагь рази къалсын учун, биз не этме герекбиз? – деп сорайлар.
– Аллагь сюеген иш О йиберген Адамгъа сизин иман салмакълыгъыгъыздыр, – деп жавап бере Иса.
Олар Исагъа булай дейлер:
– Гёрюп, Сагъа иман салсын учун, Сен бизге не аламат гёрсетмеге боласан? Не иш этежексен? Бизин ата бабаларыбыз дангылда кёкден тюшген манна деген азыкъны ашап тургъанлар. Сыйлы Язывларда язылгъаны йимик, «Ашамакъ учун, О олагъа кёкден азыкъ берген».
Иса олагъа булай дей:
– Гертисин сёйлеймен сизге: кёкден сизге азыкъны Муса бермеген, сизге кёкден герти азыкъны береген Мени Атамдыр. Кёкден гелген ва бу дюньягъа яшав гелтиреген Ким буса, О Аллагь берген азыкъдыр.
– Я Рабби, энниден сонг да даим бизге шолай азыкъны берип тур! – дей олар Огъар.
Иса да олагъа булай дей:
– Яшав гелтиреген азыкъ Менмен. Мени яныма гелген бир заманда да ач болмас. Магъа иман салгъан бир заманда да сувсамас. Амма Мен сизге алда да айтдым: сиз Мени гёрдюгюз, амма иман салмадыгъыз! Оьзлени Атам Магъа тапшургъан адамлар бары да Мени яныма гележеклер. Мени яныма гелгенлени де Мен бир заманда да гери урмасман. Неге тюгюл де, Мен кёклерден Оьзюм сюйгенни этмек учун тюгюл, Мени йиберген Атам сюйгенни этмек учун гелгенмен. Мени Йибергенни сюегени шудур: Оьзю Магъа тапшургъанланы гьеч бириси де тас болмасын, Мен къыяматгюн оланы барысын да тирилтежекмен. Атамны сюегени – Уланын гёрюп, Огъар иман салагъан гьар ким даимлик яшавну алмакъдыр. Шо заман къыяматгюн Мен оланы тирилтежекмен.
«Мен кёкден гелген азыкъман», – дегени саялы, ягьудилер Огъар разисизлигин билдирмеге башлайлар.
– Атасын ва анасын биз таныйгъан Юсупну уланы Иса тюгюлмю Бу? «Мен кёкден гелгенмен», – деп гьали О нечик айтма бола? – деп сорайлар.
Иса олагъа булай жавап бере:
– Хонтурланмагъыз. Мени йиберген Атам къуршамай туруп, Мени яныма бирев де гелмеге болмас. Мени яныма гелгенни Мен къыяматгюн тирилтежекмен. Пайхаммарланы китапларыны биринде язылгъан кюйде, «Оланы барын да Аллагь уьйретежек». Атама тынглап, Ондан уьйренген гьар ким Мени яныма гележек. Булай демек Атаны инсан гёрген демек тюгюл. Аллагь йиберип гелген Менден башгъа Ону бирев де гёрмеди. Атамны янгыз Мен гёрдюм. Гертисин сёйлеймен сизге: Магъа иман салагъанны даимлик яшаву бола. Яшав береген азыкъ Менмен. Сизин ата бабаларыгъыз дангылда манна ашагъан, амма оьлгенлер. Кёкден гелген азыкъ буса олай тюгюл: ону ашагъанлар бир заманда да оьлмежеклер. Кёкден гелген яшав береген азыкъ Менмен. Ону ким ашаса да, даим яшап къалажакъ. Дюньядагъылар даимлик яшав алсын учун, Мен бережек азыкъ Мени къаркъарамдыр.
Шо заман ягьудилер:
– Бу Адам бизге ашамагъа Оьзюню этин нечик бере? – деп, бир бири булан эришмеге башлай.
Иса да олагъа булай дей:
– Гертисин сёйлеймен сизге: эгер сиз Инсанны Уланыны къаркъарасын ашап, къанын ичмесегиз, сизде яшав болмажакъ. Мени къаркъарамны ашап, къанымны ичегенни даимлик яшаву болур. Къыяматгюн Мен ону тирилтермен. Мени къаркъарам – герти азыкъ, Мени къаным да – герти ичеген зат. Мени къаркъарамны ашап, къанымны ичеген Мени булан бирликде болур, Мен буса ону булан бирликде болурман. Яшав береген Атам Мени йибергени йимик ва Мен Атам себепли болуп яшайгъаным йимик, къаркъарамны ашайгъанлар да Мен себепли болуп яшап къалажакълар. Кёкден гелген азыкъ муна шолайдыр. О сизин ата бабаларыгъыз ашагъаны йимик тюгюл. Ата бабаларыгъыз шо азыкъны ашагъан сонг да оьлген буса, бу азыкъны ашайгъанлар даим яшап къалажакълар.
Иса бу сёзлени Капернагьумда синагогда айта.

Ону якъчыларыны бир хыйлылары муну эшитгенде:
– Булай уьйретивню къабул этмеге къыйын. Ону ким къабул этмеге бола? – деп сёйлейлер.
Бу сёзлеге якъчылары хонтурлангъанын англагъан Иса олагъа:
– Бу Мени сёзлерим сизин уьркдюреми? Шолай болгъанда, Мени, Инсанны Уланын, Оьзю алда болгъан ерине къайтып гётерилегенин гёрсегиз, нечик болур? Яшав гелтиреген янгыз Ругьдур, мунда инсанны гючю ёкъдур. Мен сизге сёйлеген сёзлерде яшав гелтиреген Ругь бардыр. Амма сизин арагъызда инанмайгъанлар да бар, – дей.
Ким инанмайгъанны ва Оьзюне ким хыянатлыкъ этежекни Иса башынданокъ билген. Сонг Иса:
– Мен буланы сизге айтгъаным, Атам йибермей туруп, гьеч бирев де Мени яныма гелме болмайгъаны саялыдыр, – дей.
Шо замандан сонг Исаны якъчыларыны бир кёплери Ону къоялар ва дагъы Ону булан бармайлар.
Шо заман Иса он эки де якъчысына:
– Сиз де сама гетмеге сюймеймисиз? – деп сорай.
– Я Рабби! Биз кимни янына барайыкъ? Даимлик яшав береген сёзлер Сеникидир. Сен Аллагьны Сыйлысы экенингни де биз гьали билебиз. Сагъа иман да салабыз, – деп жавап бере Петер Огъар.
– Сизин, он эки де якъчымны, сайлагъан Мен тюгюлменми? Амма арагъыздан биригиз иблис болуп чыгъажакъ, – дей Иса олагъа.
Муну О Симон Искариетни уланы Ягьуданы гьакъында айтгъан. Неге тюгюл де, он эки якъчысыны бири буса да, Ягьуда Исагъа хыянатлыкъ этежек.

ያዳምጡ Югьан 6