Nehemia 2:11-17

Toe het ek in Jerusalem aangekom en was daar drie dae. En ek het in die nag opgestaan, ek en 'n paar manne saam met my; en ek het niemand vertel wat my God in my hart gegee het om in Jerusalem te doen nie; en daar was geen dier by my nie, behalwe die dier waarop ek gery het. En ek het in die nag uitgegaan deur die poort van die vallei, selfs voor die draakput en na die mispoort, en die mure van Jerusalem bekyk wat afgebreek was, en sy poorte is deur vuur verteer. Toe het ek verder gegaan na die poort van die fontein en na die koning se dam, maar daar was geen plek vir die dier wat onder my was om deur te gaan nie. Toe het ek in die nag by die spruit opgegaan en die muur bekyk en teruggedraai en deur die poort van die vallei ingegaan, en so teruggekeer. En die owerstes het nie geweet waarheen ek gegaan het of wat ek gedoen het nie; en ek het dit nog nie aan die Jode of aan die priesters of aan die edeles of aan die owerstes of aan die ander wat die werk gedoen het, vertel nie. Toe sê ek vir hulle: Julle sien die benoudheid waarin ons verkeer, hoe Jerusalem woes lê en sy poorte met vuur verbrand is; kom laat ons die muur van Jerusalem opbou, sodat ons nie meer 'n smaad is nie.

Gratis leesplanne en oordenkings oor Nehemia 2:11-17