Genesis 45:1-15

Toe kon Josef hom nie weerhou voor almal wat by hom gestaan het nie; en hy het uitgeroep: Laat elkeen van my af weggaan. En niemand het by hom gestaan toe Josef hom aan sy broers bekend gemaak het nie. En hy het hardop geween, en die Egiptenaars en die huis van Farao het dit gehoor. Toe sê Josef aan sy broers: Ek is Josef; lewe my vader nog? En sy broers kon hom nie antwoord nie; want hulle was ontsteld voor sy aangesig. Toe sê Josef vir sy broers: Kom tog nader na my. En hulle het nader gekom. En hy sê: Ek is julle broer Josef, wat julle na Egipte verkoop het. Wees dan nou nie bedroef en nie kwaad vir julleself dat julle my hierheen verkoop het nie, want God het my voor julle uit gestuur om die lewe te bewaar. Want hierdie twee jaar was daar hongersnood in die land, en nogtans is daar vyf jaar waarin daar geen versnyding of oes sal wees nie. En God het my voor julle uit gestuur om vir julle 'n nageslag op die aarde te bewaar en julle lewens te red deur 'n groot verlossing. En nou was dit nie U wat my hierheen gestuur het nie, maar God; en hy het my 'n vader vir Farao gemaak en heer oor sy hele huis en 'n owerste oor die hele Egipteland. Gaan gou op na my vader en sê vir hom: So sê jou seun Josef: God het my aangestel as heer oor die hele Egipte; kom af na my toe, moenie vertoef nie. En jy sal in die land Gosen woon, en jy moet naby my wees, jy en jou kinders en jou kindskinders en jou kleinvee en jou beeste en alles wat jy het. En daar sal Ek jou voed; want daar is nog vyf jaar van hongersnood; dat jy en jou huisgesin en alles wat jy het, nie in armoede kom nie. En kyk, julle oë sien, en die oë van my broer Benjamin, dat dit my mond is wat met julle spreek. En julle moet my vader vertel van al my heerlikheid in Egipte en van alles wat julle gesien het; en julle moet gou my vader hierheen afbring. En hy het sy broer Benjamin om die nek geval en geween; en Benjamin het om sy nek geween. Verder het hy al sy broers gesoen en oor hulle geween; en daarna het sy broers met hom gepraat.