Gewilde Bybelverse vanaf Matio 9

Deel

Wɛ̀ ɔ̍ la̍a̍ dě ɔ̍ kòà we̍, “Klèᵻ la i̍h tìè i̍, jɛ i̍h-a chɛ̍n-nyɔ̍ se̍ i̍ tìè. Ɛ̍ tìh-ɛ, mɔ̀ wlu dě klè joi we̍ ɔ̍ iě kɔɔ chɛ̍n-nyɔ̍ dɔu nɔ̌ klè la dbo̍.”

Jɛ wlu̍ la ɛ̀ la̍a̍, ‘Wɔɛ bo ǎn pɔ̀n, ǐn se̍ slaǎ sà-a pɔ̀n,’ mɔ̀ mu̍ mɔ̀ iě ɛ̍ cheǎn mɔ̀ iě ɛ̍ gbɔ̀ juo. Dɛ̍nu̍ɛ, ǐn se̍ i̍ slɛ̌-nyɔ̍ i̍ pɔ̀n la̍-a ji̍, jɛ gblɛ̍n sɔ̀ɛ̀n nyɔ̍ bo ǐn ji̍ i̍ pɔ̀n la̍-a.”

Pò ɔ̍ sǐ tàjɛ̀ i̍-ɛ, nɛ̀ dɛ̍ nyɔ̍ tlùgbei̍-a nu̍-a ɔ̍ we̍ klui-ɛ, nɛ̀ ɛ̍ po̍ ɔ̍ wɔɛ kaa̍. Dɛ̍nu̍ɛ, u̍h-a jě tìh, wɛ̀ u̍h se̍ we̍ gbǎ nyɔ̍ kɔn. U̍h wɔ̀ blawɛ̌ᵻ ìh se̍-a dǒ we̍ i̍ gbɛ̀n nyɔ̍ kɔn-ɛ.

Jusu wɔ̌n-a u̍h-a wlu̍-ɛ, iě ɔ̍ la̍a̍, “Nyɔ̍ ùh nɛ-a blee-ɛ, u̍h se̍ kwɛ̍i̍n nyɔ̍ i̍ pɔ̀n. Jɛ poa-nyɔ̍ nɔ̀ɔ̍, u̍h-a pɔ̀n ɔ̍ i̍.

Jusu na wlɔ̀ᵻ klaaᵻ ke wlɔ̀ᵻ plìh kli̍hgbɛ̍ di̍i̍ i̍. Wɛ̀ ɔ̍ po̍ nyɔ̍ nǎ dě Juu nyɔ̍-a wɛɛ sà gbòᵻ sɔ̀n i̍. Iě ɔ̍ bla̍ pɔ̀n chɛ̀-a tìh dǒ Nyɔsoa-a kmɔ̌ wlu̍ i̍ kɔn dɛ we̍. Wɛ̀ ɔ̍ bɔ̌ɛ nyɔ̍gbei-a poa dɛ̍ᵻ ke wɛ̌ᵻ kli̍hgbɛ̍.