Gewilde Bybelverse vanaf മഥിഃ 10

Deel

പശ്യത, വൃകയൂഥമധ്യേ മേഷഃ യഥാവിസ്തഥാ യുഷ്മാന പ്രഹിണോമി, തസ്മാദ് യൂയമ് അഹിരിവ സതർകാഃ കപോതാഇവാഹിംസകാ ഭവത|

യഃ സ്വപ്രാണാനവതി, സ താൻ ഹാരയിഷ്യതേ, യസ്തു മത്കൃതേ സ്വപ്രാണാൻ ഹാരയതി, സ താനവതി|

യേ കായം ഹന്തും ശക്നുവന്തി നാത്മാനം, തേഭ്യോ മാ ഭൈഷ്ട; യഃ കായാത്മാനൗ നിരയേ നാശയിതും, ശക്നോതി, തതോ ബിഭീത|

യഃ സ്വക്രുശം ഗൃഹ്ലൻ മത്പശ്ചാന്നൈതി, സേाപി ന മദർഹഃ|

യോ മനുജസാക്ഷാന്മാമങ്ഗീകുരുതേ തമഹം സ്വർഗസ്ഥതാതസാക്ഷാദങ്ഗീകരിഷ്യേ| പൃഥ്വ്യാമഹം ശാന്തിം ദാതുമാഗതഇതി മാനുഭവത, ശാന്തിം ദാതും ന കിന്ത്വസിം|

ആമയഗ്രസ്താൻ സ്വസ്ഥാൻ കുരുത, കുഷ്ഠിനഃ പരിഷ്കുരുത, മൃതലോകാൻ ജീവയത, ഭൂതാൻ ത്യാജയത, വിനാ മൂല്യം യൂയമ് അലഭധ്വം വിനൈവ മൂല്യം വിശ്രാണയത|

അതോ മാ ബിഭീത, യൂയം ബഹുചടകേഭ്യോ ബഹുമൂല്യാഃ|

പിതൃമാതൃശ്ചശ്രൂഭിഃ സാകം സുതസുതാബധൂ ർവിരോധയിതുഞ്ചാഗതേाസ്മി|