ปฐมกาล 15:1-6

อยู่มาพระดำรัสของพระเจ้ามาถึงอับรามด้วยนิมิตว่า <<อับรามเอ๋ย เจ้าอย่ากลัวเลย เราเป็นโล่ของเจ้า บำเหน็จของเจ้าจะยิ่งใหญ่>> อับรามทูลว่า <<ข้าแต่พระเจ้า พระองค์จะทรงโปรดประทานอะไรแก่ข้าพระองค์ ด้วยว่าข้าพระองค์ยังไม่มีบุตรเลย และเอลีเยเซอร์ชาวเมืองดามัสกัสคนนี้ จะเป็นผู้รับมรดกของข้าพระองค์>> อับรามทูลอีกว่า <<พระองค์มิได้ทรงประทานบุตรให้แก่ข้าพระองค์ แล้วคนที่เกิดในบ้านของข้าพระองค์ก็จะเป็น ผู้รับมรดกของข้าพระองค์>> ครั้นแล้วพระดำรัสของพระเจ้ามาถึงอับรามว่า <<คนนี้จะไม่ได้เป็นผู้รับมรดกของเจ้า แต่บุตรชายของเจ้าเองจะเป็นผู้รับมรดกของเจ้า>> พระองค์จึงพาอับรามออกมากลางแจ้งแล้วตรัสว่า <<มองดูฟ้า ถ้าเจ้านับดาวทั้งหลายได้ ก็นับไปเถิด>> แล้วพระองค์ตรัสว่า <<พงศ์พันธุ์ของเจ้าจะมากมายเช่นนั้น>> อับรามก็เชื่อพระเจ้า ความเชื่อนั้นพระองค์ทรงนับว่าเป็นความชอบธรรม แก่ท่าน