สดุดี 102
102
คำอธิษฐานขอความช่วยเหลือจากพระมหากษัตริย์นิรันดร์
คำอธิษฐานของผู้ถูกข่มเหง เมื่อเขาอ่อนระอาใจและระบายความทุกข์นั้นต่อพระยาห์เวห์
1ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงฟังคำอธิษฐานของข้าพระองค์
ขอให้เสียงร้องของข้าพระองค์มาถึงพระองค์
2ขออย่าซ่อนพระพักตร์ของพระองค์จากข้าพระองค์
ในยามที่ข้าพระองค์ทุกข์ยาก
ขอเงี่ยพระกรรณฟังข้าพระองค์
ขอทรงตอบโดยเร็ว เมื่อข้าพระองค์ร้องทูล
3เพราะวันเวลาของข้าพระองค์สลายไปอย่างควัน
และกระดูกของข้าพระองค์ไหม้อย่างเตาไฟ
4ใจของข้าพระองค์ถูกทำลายและเหี่ยวไปเหมือนหญ้า
ข้าพระองค์ไม่รู้สึกอยากอาหาร
5ด้วยเสียงร้องครางของข้าพระองค์
ข้าพระองค์ผ่ายผอมจนเหลือแต่หนังหุ้มกระดูก
6ข้าพระองค์เป็นเหมือนนกฮูกแห่งถิ่นทุรกันดาร
ดุจนกเค้าแมวแห่งที่ร้างเปล่า
7ข้าพระองค์นอนไม่หลับ
ข้าพระองค์เหมือนนกโดดเดี่ยวบนหลังคาบ้าน
8ศัตรูเยาะหยันข้าพระองค์วันแล้ววันเล่า
ผู้ที่ดูถูกข้าพระองค์ใช้ชื่อข้าพระองค์แช่งคนอื่น
9เพราะข้าพระองค์กินขี้เถ้าต่างอาหาร
และเจือน้ำตาเข้ากับเครื่องดื่ม
10เพราะความโกรธและโทสะของพระองค์
เพราะพระองค์ทรงยกข้าพระองค์ขึ้นและทรงโยนข้าพระองค์ลง
11วันเวลาของข้าพระองค์เหมือนเงาเวลาเย็น
ข้าพระองค์เหี่ยวไปเหมือนหญ้า
12ข้าแต่พระยาห์เวห์ แต่พระองค์ประทับบนบัลลังก์เป็นนิตย์
ชื่อเสียงของพระองค์ดำรงอยู่ทุกชั่วชาติพันธุ์
13พระองค์จะทรงลุกขึ้น ทรงสงสารศิโยน
เพราะถึงเวลาที่จะทรงพระกรุณาเธอ
เพราะเวลาที่กำหนดมาถึงแล้ว
14เพราะบรรดาผู้รับใช้ของพระองค์รักก้อนหินของเธอ
และสงสารผงคลีของเธอ
15บรรดาประชาชาติจะกลัวพระนามของพระยาห์เวห์
และบรรดาพระราชาของแผ่นดินโลกกลัวพระสิริของพระองค์
16เพราะพระยาห์เวห์จะทรงสร้างศิโยน
พระองค์จะทรงปรากฏด้วยพระสิริของพระองค์
17พระองค์จะสนพระทัยในคำอธิษฐานของคนสิ้นเนื้อประดาตัว
และจะไม่ทรงดูหมิ่นคำอธิษฐานของพวกเขา
18เรื่องนี้จะถูกบันทึกไว้ให้คนรุ่นหลัง
เพื่อประชาชนที่จะทรงสร้างมานั้นจะได้สรรเสริญพระยาห์เวห์
19บันทึกว่า พระองค์ทอดพระเนตรจากที่สูงอันบริสุทธิ์ของพระองค์
จากฟ้าสวรรค์ พระยาห์เวห์ทอดพระเนตรแผ่นดินโลก
20เพื่อทรงฟังเสียงคร่ำครวญของเชลย
เพื่อทรงปล่อยคนที่ต้องถึงตายให้เป็นอิสระ
21เพื่อมนุษย์จะประกาศพระนามของพระยาห์เวห์ในศิโยน
และกล่าวสรรเสริญพระองค์ในเยรูซาเล็ม
22ขณะเมื่อชนชาติทั้งหลายมาชุมนุมกัน
ทั้งบรรดาราชอาณาจักร เพื่อนมัสการพระยาห์เวห์
23พระองค์ทรงทำให้กำลังของข้าพเจ้าอ่อนลงกลางทาง
พระองค์ทรงย่นวันเวลาของข้าพเจ้า
24ข้าพเจ้าทูลว่า “ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ขออย่าทรงนำข้าพระองค์ไปเสีย
ในกึ่งกลางแห่งวันเวลาของข้าพระองค์
เพราะปีเดือนของพระองค์
ดำรงอยู่ตลอดทุกชั่วชาติพันธุ์”
25ในกาลก่อนพระองค์ทรงวางรากฐานของแผ่นดินโลก
และฟ้าสวรรค์เป็นผลงานแห่งพระหัตถ์ของพระองค์
26สิ่งเหล่านี้จะพินาศ แต่พระองค์จะทรงดำรงอยู่
สิ่งเหล่านี้จะเก่าไปเหมือนเครื่องนุ่งห่ม
พระองค์ทรงเปลี่ยนสิ่งเหล่านี้เหมือนเสื้อผ้า แล้วมันก็สิ้นไป
27แต่พระองค์ทรงเหมือนเดิม และปีเดือนของพระองค์ไม่มีที่สิ้นสุด# ฮบ.1:10-12
28ลูกหลานของบรรดาผู้รับใช้ของพระองค์จะอยู่อย่างมั่นคง
และพงศ์พันธุ์ของพวกเขาจะได้รับการสถาปนาไว้เฉพาะพระพักตร์พระองค์
Currently Selected:
สดุดี 102: THSV11
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in